Dead Man's Web [Horror Story Collection]

Deformography

HINUBAD ni Pørnø ang punit-punit na damit hanggang sa lumitaw ang hubo't hubad niyang katawan. Pumatong siya sa bangkay ng isang babae at hinaplos ang buhok nitong nalalagas na sa ulo.

Kinuha niya ang nakasinding kandila sa tabi at ipinatak sa dalawang dibdib ng babae. Dinilaan niya ito saka dahan-dahang ipinasok ang pagkalalaki sa puwerta ng bangkay.

Nagliyab sa matinding pagnanasa ang buong pagkatao ni Pørnø habang maririnig ang mga ungol niya sa bahaging iyon ng kuweba.

"I made myself sick just to poison you, Patricia," bulong niya sa bangkay sabay halik sa noo nito. "If I can't have you, then no one will." Sabay lingon niya sa isang kalansay na nakabigti sa taas.

Pagkatapos niyang pagparausan ang babae ay humarap siya sa mabatong dingding ng kuweba at sinulat dito ang pangalang Patricia gamit ang alpabetong Baybayin.

Kung gaano katagal namumugad si Pørnø sa kuwebang iyon na malayo sa kabihasnan ay hindi na niya alam. Ang nasa isip lang niya ay kung gaano niya kamahal ang babae na kahit paagnas na ang bangkay ay ayaw pa ring pakawalan.

Nasa decomposition stage na ang katawan ng babaeng tinatawag niyang Patricia. Unti-unti na ring nalalagas ang mga buhok nito sa ulo. Lumuluwa na ang mga mata at malapit nang sumayad sa lupa. Nangingitim na rin ang balat at pinagpipistahan ng mga uod ang ilang bahagi ng katawan.

Tadtad ito ng sugat sa ilalim ng dalawang suso at may malaking hiwa rin sa gitnang bahagi ng puwerta nito. Halatang nilunod sa matinding karahasan ang babae bago ito tuluyang namatay. Kahit sa kamatayan ay nagdudusa pa rin ang katawang lupa nito sa mga kamay ni Porno.

Nawala na ang alindog at kagandahang taglay ng babae ngunit hindi pa rin naglalaho ang pagnanasa rito ni Pørnø.

Araw-araw ay pinagsasamantalahan pa rin niya ang katawan nito. Hinahalikan. Kinakausap. Ginagawang parausan.

Lagi rin siyang nagsisindi ng kandila at ipinapatak sa maseselang bahagi ng katawan nito para iparamdam sa babae kung gaano kainit ang pagmamahal niya rito.

Isang umaga, sinubukang lumabas ni Pørnø sa kuweba para maghanap ng pagkain. Sawang-sawa na siya sa mga paniki na laging nakikita sa loob. Gusto niyang makatikim naman ng ibang karne ng hayop. Kahit na anong hayop basta nasa labas ng kuweba.

Sa di kalayuan, bumungad sa kanya ang mga anino na lumulutang sa lupa. Mistulang mga usok na hugis tao ang katawan. Papalapit ang mga ito sa kinaroroonan niya.

Gulat na gulat si Pørnø. Dali-dali siyang pumasok at nagtago sa madidilim na bahagi ng kuweba. Nagpakita na naman ang mga aninong nais siyang kunin at ilayo sa kanyang tahanan.

Kapag nadakip siya ng mga anino na ito ay katapusan na ng buhay niya. Mawawalay na siya kay Patricia. Bangkay na lang ng babae ang nagpapaligaya sa kanya.

Magpapadakip lang siya sa mga nilalang na ito kapag ganap nang agnas at tunaw ang katawan ng babae. Ngunit hangga't buo pa ang katawan nito, hinding-hindi niya ito bibitawan.

Gutom na gutom na siya ngunit puro paniki lang ang nakikita niya sa paligid. Kahit sawang-sawa na rito ay pinilit na lang niyang manghuli at kumain muli ng paniki upang mabawasan ang gutom.

Pagkaraan ng ilang oras ay muli siyang sumilip sa labas. Wala na ang mga anino roon. Pero ang nakita naman niya ay ang dalawang rebulto sa tabi ng isang puno na katapat ng kuweba.

Hindi niya alam kung saan nagmula ang mga rebultong ito. Ang isa ay may hawak na baston. Ang isa naman ay maraming suot na kuwintas. Bigla na lang din silang nagpakita sa kanya nitong mga nagdaang linggo.

At sa tuwing mapapalapit siya sa mga ito ay nakakaramdam siya ng panghihina. Kaya sa tuwing makikita niya ang dalawang rebulto ay lumalayo agad siya.

Maraming peligro ang umaaligid sa labas. Hindi pa ito ang tamang oras para siya'y maglibot. Muli siyang nagkulong sa loob ng kuweba at niyakap ang bangkay ng babae. Inihiga pa niya ito sa balikat niya habang hinahaplos ang mga hita at bewang.