'' İnsanın kimse anlamıyor diye susması da felakettir.''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeşil cam şişenin etrafında parmaklarımı gezdirdim usulca. Bakışlarımı şişeden ayırmıyordum. Düşüncelerim bambaşka yollara sapmışken ucu kaçan her bir düşüncenin ipini yakaladım ve toplamaya çalıştım.
''Bir şey söylemeyecek misin?''
Şişeyi okşayan parmaklarım durdu,başımı usulca kaldırıp Adar'ın gözlerine baktım. Hafifçe tebessüm etmeye çalıştım. ''Ne söylemem gerekiyor?'' Adar elindeki bardağı sertçe masaya bıraktı ve masanın üstünden bana doğru yaklaştı. ''Yapma Liya.'' Sesindeki yalvarış tınısı beni rahatsız etmişti. ''Deminden beri canını sıkan bir şeylerin olduğunun farkındayım. Ama bana söylememekte ısrar ediyorsun. Tamam senin hayatın olabilir,bu hayatında özel durumlar olabilir ve sen bana bunları anlatmak istemeyebilirsin ama bir anda değişen bu ruh haline anlam veremiyorum. Deminden beri düşünüyorum düşünüyorum ama aklıma bir şey gelmiyor.'' Geri sandalyesine yaslanan Adar'ın kaşları mümkünmüş gibi daha da çatıldı ''Yoksa Suna yüzünden mi?'' Yutkundum ve başımı olumsuz anlamda sallamakla yetindim.
Aslına bakarsak durumun ne olduğunu ben de bilmiyordum. Suna diye biri bir anda ortaya çıkmış,geçmiş ile ilgili olur olmadık şeyler söylemişti. Elbette ki insanların geçmişinde böyle olaylar olabilirdi bunu saygı ile karşılıyordum fakat geçmişin kırıntılarını şimdi karşımda görmek bana tuhaf hissettirmişti. Daha önce Merve'de Adar hakkında saçma sapan şeyler söylemişti fakat bunlar kesinlikle aynı şeyler değildi. Merve Adar ile ilgili herhangi bir şey söylediğinde tedirgin oluyor,aklından geçen düşünceler sadece midemi bulandırıyordu fakat Suna bana öyle hissettirmiyordu. Adar ile ilgili söyledikleri şeyler sadece bir yandan kalbimi kırmıştı. Bana neden diye soracak olursanız eğer bunun cevabını ben de bilmiyorum. Sonuçta Suna saf duygular barındıran ve bu duyguları yıllarca besleyen güzel bir kızdı. Bir gün Adar'ın aşık olacağı düşüncesi beni ciddi anlamda üzüyordu. Düşünsenize hayatına bir başkası giriyor ve ben onun o güzel hayatını sadece uzaktan izliyordum. Düşünsenize Adar Deniz Sarıcalı hayatımdan çıkıyordu. Bu benim felaketim olurdu. Belki de deminden beri canımı sıkan şey bu düşünceydi.
''O zaman ne Liya? Ne diye oturduğumuzdan beri böyle suskunsun?'' Adar'ın yüksek olmayan ama sert olan sesi irkilmeme sebep oldu. Ona bakınca çatılan kaşları düzeldi ve yerini yumuşak bir ifade aldı. ''Özür dilerim,korkutmak isemedim.'' Gülümsedim. ''Korkutmadın Adar,dalmıştım sadece.'' Ardından gülümsememi genişlettim. Eski enerjik halime dönmek için çabaladım. Tüm korkularımı kalbimdeki mezara sakladım. Evet,gömmedim çünkü gömecek kadar cesur değildim henüz. Onları siyah bir tabuta koydum ve bir gün gömmek üzere o tabutua sakladım.
''Bir şey yok Adar,gerçekten iyiyim. Sadece sınavlar takıldı aklıma biraz tedirgin oldum. Arada böyle duygusal boşluklara giriyorum,alttan al biraz beni ne olur.'' Adar'ın gözleri anlayışlı bir ifade ile parlarken ''Gerçekten başka bir sorun olmadığına emin misin?''diyen Adar'ı başımı sallayıp onayladım. ''Gerçekten başka bir sorun yok.'' Elimin altında duran maden suyu şişesini kavradım ve birkaç yudum aldım. ''Ayrıca maden suyu için teşekkürler.'' ''Rica ederim.'' Aramıza yeniden sessizlik girsin istemediğim için konuşmaya başladım. ''Pazartesi sınavlar başlıyor,hazır mısın?'' Kaşlarından birini havaya kaldıran Adar''Ben hazırım da sana sormalı,sen hazır mısın asıl?''dedi. Bende sandalyemde geriye yaslandım. Onu taklit edip kaşlarımdan birini havaya kaldırdım. ''Her zaman hazırım ben.'' Adar tok bir kahkaha atıp ''Ordan özgüvenli göründüğünü mü düşünüyorsun Liya?''dedi. Omuzlarım düşerken dirseğimi masaya yaslayıp çenemi avucuma yerleştirdim. ''Olmadı değil mi?'' Adar da dirseğini masaya koyup çenesini avucuna yasladı. ''Olmadı ama korkma,çalıştığını biliyorum.'' ''Çok eksiğim var Adar.'' ''Benim de senin eksiklerini tamamlayacak vaktim var.'' Dudağımın sağ kenarı havalanırken ''Nedense senin her zaman bana ayracak bir zamanın var.''dedim.
