first love till the end

CHAPTER 6

(the truth????)

HANNAH’S POV

Sunday morning. Sabay sabay kaming nagbebreakfast. Pag weekdays kasi di namin magawa ito

                “Hannah can we talk later” basag ni mommy sa katahimikan

                “About what mommy?” tanong ko

                “you’ll know later” maiksi nyang sagot

Tumango na lang ako kasi sa tono ng boses ni mommy halatang serious sya, pero about what naman kaya. Wala naman akong failing grades. Pero bakit parang kinakabahan ako

                After breakfast inintay ko si  mommy sa sala. May gagawin lang daw sya saglit. So para di ako mainip nanuod muna ako ng comedy.

                Inabutan ako ni  mommy ng tawa na tawa. Pero sya mukhang seryoso kaya pinatay  ko na muna yung pinapanuod ko.

                “ Hannah baby I’ll be straight to you. May  boyfriend ka na ba?” nagulat ako sa tinanong ni mommy

                “Ha? Ahm…” halos di ako makasagot.

                “Please be honest to me” tumabi na sya sakin

                I nodded

                “Since when?” tanong nya ulit

                “Two  months ago” honest kong sagot

                “So its been a long time. Si Mico right? Yung anak ni Jackie.” Paano nya nalaman?

                “Mom are you mad at me. Im about to tell you naman. Infact after the sportfest ipakikilala ko na sya sa inyo” ,paliwanag ko

                “ ofcourse baby im not mad at you.pero di mo na sya kelangang ipakilala samin’ naguluan ako sa sinabi ni mommy

                “But  why? Ayaw nyo ba kay Mico? Di sya playboy tulad ng inaakala nyo. Ako lang ang girlfriend nya.” Naiiyak na ako

                “ I know. Alam ko din na mabuting tao si Mico. Alam ko din na mabait syang anak” my mom hold my both hands

                “So whats the matter? Mukha namang okay sya para sainyo”     naguguluhan pa din ako

   “ I want you to stay away from him. You are too young to be in a relationsip.” Nanlamig ako sa mga sinasabi ng mommy ko. Feeling ko pinipiga nag puso ko. I thougt di sila hahadlang.

                “No mommy!, Bakit yung mga pinsan ko pwedeng magboyfriend. Infact mas bata pa nga sila sakin  nung magkaroon sila ng mga boyfriend. As  long as di nila napapabayaan yung studies nila okay lang sa parents nila.”

             “ At ako di ko naman napapabayaan yung studies ko infact tumaas pa diba nga yung mga grades ko that’s  because im inspired. Tapos kayo pagbabawalan nyo ako?” pilit kong pinipigilang umiyak. Ayokong makita ni mommy na mahina ako. Ayokong ipakita sa kanya na di ko kayang paglaban ang nararamdaman ko for Mico.

             “Dahil iba ka sakanila” sagot ni mommy

         “Di ako iba sakanila?. Ang sabiin nyo madamot kayo. All this time naging mabuti naman akong anak diba? Pero bakit ngayon kung kelan natuto akong  magmahal hahadlangan nyo pa” tumayo ako at patakbong nagpunta sa kwarto.