first love till the end

chapter 10

(may karapatan pa ba ko?)

HANNAH’S POV

            Dahil Masscom student ako may theatre competion nga pala lahat ng level at lahat ng section.

            Lakas makahaggard dami kasi kailangan asikasuhin bukod sa mga financial needs.

            Dami naming need iprovide. Kanya kanya kasing equipment.

            At dahil wala akong bilib sa acting skills ko. Di ako nag audition as one of the character. Sa dancing team lang ako.

            Yun nga lang mukhang mas madami pa yata kaming gagawin samantalang yung mga character nagkakabisado lang ng mga lines.

            Pero okay lang ito naman talaga ang hilig ko. Member kaya ako ng Cheer dance sa school ko nung highschool pinatigil lang ako ni Mommy kasi minsan gabi na yung uwi saka masyado daw akong napapagod.

Oh diba ang sweet ng mommy ko. Nagtaka lang ako kung bakit bigla syang naging madamot dati naman lagi ko syang kakampi kahit minsan ako talaga yung mali.

            Anyway back to the topic na tayo.

Malapit na yung competition. Excited ako na sobrang kinakabahan.

Nga pala kailangan naming magpunta sa mga room to invite students to watch our play. Padamihan kasi ng viewrs at ticket na mabebenta.

            At isa ako sa napiling magpunta sa bawat room.

            Kaya ko ba? Bakit ba kasi ako? Sa tingin ba nila mako convince ko yung mga student to watch our play?

            Di ba sila natatakot ipagkatiwala sakin to?

            “Grabe nakakapagod. Pwede bang bukas  naman? “ reklamo ko

            “Sabi nung president ng section natin tapusin daw muna natin yung Engineering dept. bago tayo huminto” sabi ni Princess

            “Ano? E 3 section pa yun, nagugutom na ko” napahawak na ko sa tyan ko

            “Bumili ka na lang muna ng biscuit. Wala naman tayong choice. Magagahol tayo paghuminto tayo ng matagal. After naman nung 3 section nay un tapos na tayo.” Si Princess uilt

            “Oh sige na. tara na start na ulit tawagin mo na yung iba. Bilisan an lang natin” sabi ko naman

            “Ui Hannah, nagtext yung president natin pagkatapos daw natin ditto. Pwede na atyong umuwi kahit di na tayo tumulong gumawa nung mga props” sabi nung isa kong classmate

            “Salamat naman nakahalata na sya” tapos nagsmile ako sa kanila.

Last section na pero bakit bigalng bumilis yung tibok ng puso ko. Parang kinakabahan ako.

Pag enter pa lang namin dun sa room. Parang gusto ko ng umatras.

Si Mico kasi agad ang una kong nakita.

Di ko alam kung paano ako magsisimulang magsalita. Feeling ko umatras yung dila ko.

Buti na lang nandun si Princess para alalayan ako. Nakahalata kasi sya agad.

Kung wala sya dun for sure naipahiya ko na yung section namin.

“Hannah okay ka lang?” tanong sakin ni Princess

“Ha? Ano may sinasabi ka ba?”  nagulat talaga ako kasi malalim talaga ang iniisip ko that time

“Sabi ko okay ka lang ba?” tanong nya uli