first love till the end

chapter 20

RECONCILATION

HANNAH’S POV

                Okay na ulit kami ni Mico. Tungkol naman kay Joseph alam ko naman na maiintindihan nya once pinaliwanag ko sa kanya yung situation.

                Alam kong iisipin ng iba na pinaasa ko lang si Joseph kasi pinayagan ko na syang manligaw tapos ngayon iba kasama ko.

                Diba nga pinayagan ko palang sya. Di ko pa naman sya sinasagot. Di ko rin naman sya pinaasa kasi alam naman nya simula pa lang kung gaano ko kamahal si Mico.

                At since di pa naman alam ng parents namin na okay na ulit kami. That were back together. Napakasunduan namin na ilihim na lang. Yun lang kasi yung choice namin. Alam kasi namin na once sinabi namin, hahadlangan na naman nila kami.

                Ang dami na naming hirap na naranasan nung pinaghiwalay nila kami. Marunong din naman kaming mapagod.

                Sa gate na ng subdivision ako hinintay ni Mico. Syempre dala nya yung kotse nya.

                Sabay kaming pumasok ngayon.

                Habang naglalakad kami sa hall way. Madaming nagtitinginan alam kong paglagpas namin bulungan nay an.

                Wala akong pakielam. Di ko hahayaang masira yung araw ng dahil lang sa tsimisan na wala namang maidudulot na maganda sa buhay ko.

                Naramdaman kong mas humigpit yung hawak ni Mico sa kamay kong nung makasalubong namin si Joseph. Ako naman naiilang na ngumiti na lang kay Joseph. Nagulat pa nga ako nung kumindat sya sakin.

Hay kahit kalian talaga itong si Joseph sobrang bait. Pero alam ko nasaktan sya nung makita nyang magkaholding hands kami ni Mico. Nakita ko yun sa mga mata nya at di yun kayang itago ng  mga fake nyang ngiti.

                Feeling ko tuloy nagi-guilty ako.

                “Are you okay?” tanong sakin ni Mico. Mukhang nakahalata sya.

                “Ha? Eh oo” sagot ko naman

                “Are you sure?” tanong nya ulit

Umiling na lang ako.

                “Is it about Joseph?” tanong nya ulit. Sapul! Huling huli nya ako dun.

Napatango na lang ako.

                “Don’t worry we’ll talk to him” then nagsmile sya sakin

I smiled him back.

                “So we’re here” napatingin naman ako nasa tapat na pala kami ng classroom ko.

                “Thanks sa paghatid” sabi ko naman

                “Wala yun. Ahm mamayang lunch dadaanan kita wah sabay tayo” pagpapaalala nya

                “Ikaw bahala” sabi ko naman then he kissed me on my forehead.

Pagpasok ko ng classroom tilian agad yung mga classmate ko

                “Hannah. Sino yun?” tanong nung isa kong classmate

                “Ah yun ba si Mico” sagot ko naman

                “Boyfriend ni Hannah” nagulat ako nung may magsalita mula sa likod ko. Di ko alam kung lilingon ba ako? Haharapin ko ba sya? Paano ko sasalunbungin yung tingin nya?