𝐖𝐨𝐫𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐚𝐝 𝐂𝐄𝐎(Completed)

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝑡ℎ𝑖𝑟𝑡𝑦-𝑠𝑒𝑣𝑒𝑛

𝑻𝒀𝑳𝑬𝑹'𝑺 𝑷𝑶𝑽

Mahigit ilang oras na akong naghihintay na matapos ang meeting namin ngayon. Napaka bad timing dahil sa mismong operasyon pa talaga ni Blythe nangyari ang meeting na ganito. Kahit labag sa loob ko ay umalis ako ng hospital para makapunta lang sa meeting.

Pagkatapos ng mahigit Tatlong oras ay natapos narin ang meeting. And you know what? Ang pinag meetingan namin ay ang tungkol sa isang negosyo namin sa L.A na ngayon ay unti unti nang bumabagsak. My dad want me to go there para asikasuhin ang negosyo pero hindi ko alam kung kaya ko bang tanggihan si dad. Hindi ko kayang iwan si Blythe at hindi ko rin naman siyang pwedeng isama sa L.A dahil kaka opera nya palang.

Dali dali akong sumakay ng kotse ko at pinaharurot ang sasakyan papuntang Hospital.
Pagdating sa operating room ay wala ng mga tao kaya dali dali akong pumunta sa kwarto kung saan naka confine si Blythe.

Nakita ko si Dara at si Mommy sa labas ng pintuan at panay ang iyak. Kinakabahan ako, bakit sila umiiyak? Agad akong lumapit sa kanila at nag tanong.

"𝐌𝐨𝐦, 𝐃𝐚𝐫𝐚, 𝐰𝐡𝐲 𝐚𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐜𝐫𝐲𝐢𝐧𝐠? 𝐌𝐚𝐲 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚? 𝐍𝐚𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐬𝐢 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞? 𝐈𝐬 𝐬𝐡𝐞 𝐨𝐤𝐚𝐲 𝐧𝐨𝐰?"-Sunod sunod kong tanong.

Lumapit si Mommy sakin habang si Dara ay patuloy parin sa pag iyak.

"𝐒-𝐒𝐢 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞...𝐇-𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐲𝐚 𝐤𝐢𝐧𝐚𝐲𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐨𝐩𝐞𝐫𝐚𝐬𝐲𝐨𝐧...𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐚 𝐬𝐲𝐚 𝐚𝐧𝐚𝐤. 𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐠𝐢𝐫𝐥𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝐦𝐨!"-Saad ni Mommy na nagpahina ng tuhod ko.

No, It can't be happen! Ang lakas nya pa kanina bago siya operahan paanong nangyari to sa kanya?

"𝐍𝐨, 𝐌𝐨𝐦! 𝐁𝐮𝐡𝐚𝐲 𝐬𝐢 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞. 𝐁𝐚𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐮𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠 𝐩𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐢𝐲𝐚...𝐧𝐚𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐬𝐢𝐲𝐚?"-Mangiyak ngiyak na tanong ko.

Tinuro ni Mommy ang pinto ng kwarto kaya agad ko itong binuksan at bumungad sakin ang mga magulang ni Blythe na iyak din ng iyak.

"𝐓𝐢𝐭𝐚,𝐓𝐢𝐭𝐨? 𝐖𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐢𝐬 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞?"-Agad na tanong ko.

Tinignan ko ang kama kung saan may nakahiga at nababalutan ng kumot ang buong katawan. Bigla akong nawalan ng balanse at hindi makapaniwala sa nakita ko.

Nananaginip lang ba ako? Hindi ko inaasahan na ganito ang mangyayari. F*ck why this is happening?

Lumapit ako kay Blythe na nakahiga at balot na balot ng kumot ang buong katawan.
Hindi ko inalis ang kumot na nakaharang sa mukha nya...sh*t hindi ko kaya.

"𝐃𝐚𝐦𝐧! 𝐖𝐡𝐲 𝐁𝐚𝐛𝐞? 𝐒𝐡*𝐭! 𝐩𝐥𝐞𝐚𝐬𝐞 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐬𝐥𝐞𝐞𝐩 𝐟𝐨𝐫𝐞𝐯𝐞𝐫! 𝐈 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞! 𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐚𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥 𝐩𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐝𝐢𝐛𝐚? 𝐆𝐮𝐦𝐢𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐤𝐚! "-Halos lumuhod na ako sa harap nya.

Habol habol ko ang aking hininga at patuloy parin sa pag iyak.

Lalabas na dapat ako ng kwarto dahil hindi ko talaga kayang tignan ang sitwasyon ni Blythe ngayon.

"𝐋𝐚𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐤𝐚 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚 𝐚𝐭 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐚𝐤𝐨 𝐛𝐚𝐛𝐚𝐧𝐭𝐚𝐲𝐚𝐧?"

Tinig ng isang napakapamilyar na boses babae.

Agad akong lumingon pabalik sa hinihigaan ni Blythe at bumungad sa mga mata ko ang isang napakatamis niyang halik. Totoo ba ang nakikita ko? Gising na gising si Blythe at nakangiti pa sakin ngayon.

Tinignan ko sila Mommy at Dara ganon narin sila Tito at Tita na ngayon ay pinipigil na ang tawa. Kanina grabi ang iyak nila pero bakit sobrang natatawa na sila ngayon? Sh*t niloko nila ako.

"𝐈𝐓'𝐒 𝐀 𝐏𝐑𝐀𝐍𝐊!"

Sabay sabay na saad nila sakin.

Bumalik ang tingin ko kay Blythe na ngayon ay nakatitig na sakin.

"𝐇𝐮𝐠 𝐦𝐞 𝐁𝐚𝐛𝐞, 𝐈 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐠𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐚𝐠𝐚𝐝."-Pa cute na saad nito.

Napa ilang nalang ako sa kalokohan nila. Buti nalang talaga prank lang ang lahat dahil kung hindi ay baka nagwala na ako sa buong hospital.

"𝐇𝐮𝐠 𝐡𝐞𝐫 𝐧𝐨𝐰 𝐒𝐢𝐫 𝐓𝐲𝐥𝐞𝐫, 𝐒𝐡𝐞 𝐧𝐞𝐞𝐝𝐬 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐰𝐚𝐫𝐦 𝐛𝐨𝐝𝐲!"-Pabirong saad naman ni Dara.

"𝐆𝐨 𝐀𝐧𝐚𝐤!"-Saad naman ni Mommy.

"𝐀𝐲𝐚𝐰 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐠𝐡𝐢𝐡𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲 𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐤𝐨."-Seryosong saad naman ni Tito. Pero si Tita ay tanging ngiti lang ang binigay sakin.

"𝐒𝐢𝐠𝐮𝐫𝐨 𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐬𝐢𝐥𝐚 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐥𝐨𝐨𝐛 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐦𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐮𝐬𝐚𝐩 𝐬𝐢𝐥𝐚."-Kalmadong saad ni Tita.

Sumang ayon naman sila at isa isang nagsilabasan ng Kwarto. Ni lock muna ni Tita ang pinto bago tuluyang lumabas. At ngayon ay kami nalang ni Blythe ang nasa loob ng kwarto.

"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐚𝐠𝐚𝐧𝐝𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐢𝐫𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐠𝐢𝐧𝐚𝐰𝐚 𝐧𝐲𝐨 𝐁𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞! 𝐈𝐭'𝐬 𝐧𝐨𝐭 𝐟𝐮𝐧𝐧𝐲."-Inis na saad ko kay Blythe.

"𝐖𝐞'𝐫𝐞 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐣𝐨𝐤𝐢𝐧𝐠...𝐈 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐡𝐮𝐠 𝐬𝐨 𝐩𝐥𝐞𝐚𝐬𝐞 𝐛𝐚𝐛𝐞 𝐡𝐮𝐠 𝐦𝐞!"-Pagmamaka awa nito.

Dahan dahan akong lumapit at umupo sa kama nya para yakapin ito.

"𝐓𝐢𝐧𝐚𝐤𝐨𝐭 𝐦𝐨𝐤𝐨, 𝐖𝐚𝐠 𝐦𝐮𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐮𝐮𝐥𝐢𝐭𝐢𝐧 𝐲𝐮𝐧 𝐚𝐡. 𝐈 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐨 𝐦𝐮𝐜𝐡 𝐁𝐚𝐛𝐞!"-Saad ko sabay yakap sa kanya ng mahigpit.

Kumalas sya sa pagkakayakap sakin at hinalikan ako. Hindi ko alam pero inalis ko ang labi ko sa pagkakadikit sa labi nya.

"𝐍𝐨𝐭 𝐧𝐨𝐰 𝐛𝐚𝐛𝐞. 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐨 𝐦𝐚𝐠𝐮𝐠𝐮𝐬𝐭𝐮𝐡𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐚𝐲𝐚𝐚𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐧𝐠 𝐡𝐚𝐥𝐢𝐤𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨."-Litanya ko na nagpangiti lang sa kanya.

"𝐀𝐭 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐫𝐢𝐧 𝐦𝐚𝐠𝐮𝐠𝐮𝐬𝐭𝐮𝐡𝐚𝐧 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐨 𝐚𝐤𝐨 𝐩𝐚𝐩𝐚𝐲𝐚𝐠𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐡𝐚𝐥𝐢𝐤𝐚𝐧 𝐤𝐚!"-Saad nito pabalik na ikinagulat ko.

Hinawakan nya ang magkabilang leeg ko at hinalikan ulit ako. Wala na akong ibang nagawa pa kundi ang halikan siya pabalik. Pero dahan dahan ko lang siyang hinalikan. Ipinulupot ko ang mga braso ko sa bewang niya at dahan dahan itong inihiga sa kama. Hindi ako nakapatong sa kanya dahil alam kong bawal pa..haha!

We're just kissing hanggang isa sa amin ang mapagod.

----------------------------------------------------------

𝑃𝑙𝑒𝑎𝑠𝑒 𝐷𝑜𝑛'𝑡 𝑓𝑜𝑟𝑔𝑒𝑡 𝑡𝑜 𝑉𝑜𝑡𝑒 𝑎𝑛𝑑 𝐶𝑜𝑚𝑚𝑒𝑛𝑡.
𝑇ℎ𝑎𝑛𝑘 𝑦𝑜𝑢!