dabi x reader (enemys to lovers)

6.

Bu bölüm de geçmişle ilgili olacak umarım beğenirsiniz.

6 yıl önce
Todoroki evi
3. Kişinin ağzından:
Endavour Touya'nın o dikkat dağıtan kızdan kurtulduğu için memnundu. O gün neler olduğunu sadece Fuyumi biliyordu bu yüzden Endavour söylememesi için kızını tehdit etti. Fuyumi de babasına karşı çıkmadı ve kimseye Y/n' nin hala yaşadığından bahsetmedi.

O sıralar Touya'nın düşündüğü tek şey ise artık tutunacak hiçbir dalının kalmamış olmasıydı.

Y/n'nin ağzından:
Hala yaşananlara inanamıyordum. Ne olmuştu da bir anda tüm ailemi kaybetmiştim. Annemi ve babamı öldürmüştüm ve ablam beni görmeye hiç gelmemişti. Hem de gelebilecek gücü vardı kendisi bir yetişkindi.

Yetimhanede her gün zorbalığa maruz kalıyordum. Zorbalığa maruz kalmamın tek sebebi herkesin annemi babamın öldürdüğünü zannetmesiydi. Bu dayanılmaz bir hal alıyordu. Ben artık dayanamıyordum.

Yetimhanenin bahçesinde sürekli sevdiğim bir kedi vardı. Gerçekten çok tatlıydı. Bir gün yine o kediyi severken benimle dalga geçen kızlar yanıma geldi.

Kız: Ne o kendin gibi bir sokak çöpü ile mi oynuyorsun?

Bunu der demez kediye bir tekme attı. Kedi ise daha yavru olduğu için karşı koyamadı ama hemen kaçtı.

Bana vurmuş olsalar bir sorun çıkarmazdım ama bir hayvandan ne istiyorlardı.

Karşımda dört tane kız vardı. Ama aynı anda dört tane üçüncü el yapamazdım çünkü üçüncü ellerimin hareketlerini diğer iki elimle kontrol ediyordum.

İki tane üçüncü el oluşturdum ve direk iki tane kıza yumruk attım. Onlar yere düştükten sonra direk ellerden biriyle öteki kızın saçını çekip kafasını yere vurdum. Kediye asıl tekme atan kızı sona bırakmıştım. Bir öğretmen buraya doğru gelirken o kız da kaçmaya çalışıyordu.

Direk ellerimden biriyle ayak bileğini tuttum ve yere kapaklandı. Dudağı ve kaşı patlamıştı çünkü yer betondu. Sonra da yanına gidip karnına bir tane tekme attım. Aslında tekme atmaya devam edecektim ama gereksiz öğretmen bizi ayırdı.

Aizawa'nın ağzından:
Arkadaşlarımdan biri bir yetimhane işletiyordu ve benim de bugün o taraflarda işim vardı ben de oraya uğramaya karar verdim.

İçeri girdiğimde arkadaşımın yanında bir kız çocuğu vardı ve azar yiyordu.

Sato ( aizawa'nın arkadaşı): L/n sen de baban gibi şiddete mi başvurmaya karar verdin? İnsan böyle bir şeyden ders çıkarır ama senin yaptığın tamamen görgüsüzlük.

İlk başta aşırı ifadesiz bakan kız babası ile aynı kategoriye konulunca aşırı tehditvari şekilde bakmaya başladı.

Bu sırada Sato beni gördü ve karşıladı. Açıkçası kız hakkında meraklanmıştım ve kız odadan çıkınca arkadaşıma kızın ne yaptığını sordum.

Sato: Aslında kızın acıklı bir hikayesi var ama buna rağmen garip davranıyor. Babası polisle çalışıyor ve annesi de villain. Tabi babası annesinin bu durumunu öğrenince kadını öldürmüş. Kız da yaşanan her şeyi görmüş. Üstüne babası kızı da öldürmek için sokaklarda elinde bıçakla kovalamış. Kovalarken de bir araç çarpmış adama.

Kızın hikayesi gerçekten üzücüymüş ama karşımdakine  bunu sormamıştım.

Aizawa: Başka kimsesi yok mu?

Sato: Aslında reşit bir ablası var ama kızı istemedi. Her şey onun yüzündendir diyip durdu. Anlamadım ben de küçücük kız ne yapacak ki?

Aizawa: Peki bugün olan olay neydi?

Sato: Kızın özgünlüğü üçüncü eller( burada özgünlüğü açıklıyor)  onu kullanarak dört tane arkadaşını dövmüş. Dövdüğü kızlar ise çok iyi çocuklar neden yaptı anlamadım.

Aizawa: Böyle büyük kavga durumlarında yetimhane değiştirmez mi çocuklar?

Sato: Aslında dayısı çocuğa bakabileceğini söyledi büyük ihtimalle onunla yaşayacaktır. Aslında dayısı da dışarıda bekliyor onunla konuşacağım. Sen iki dakika bekle dışarıda ben onunla konuşup geleyim.

Böylece dışarı çıktım aslında pek konuşmadığım bu arkadaşımı beklemek yerine uyusam daha iyi olurdu.

Çıkınca oturma yerinde oturan adamı ve adamın yanındaki üçüncü elli kızı gördüm. Adam büyük ihtimalle dayısıydı.

Adam içeri girdi ve kıza baktım titriyordu. Kavgayla ilgili değildi başka bir sebepten titriyordu.

Bana bir şey söylemek ister gibi baktı ama söyleyemiyordu.

Aizawa: Bir şey mi oldu? Söyleyebilirsin

Y/n: O adam kimdi?

Aizawa: Dayın. Büyük ihtimalle bundan sonra onunla yaşayacaksın.

Kızın gözleri korkuyla açıldı ve gözünden bir damla yaş düştü. Kesinlikle kızla bu dayı denen adam arasında bir şey geçmişti.

Kız: Annem kimse senin bazı yerlerine dokunmamalı demişti ama.

Korktuğum şey olmuştu ama burada o kadar büyük bir şey olamaz. Galiba sadece dokunmuştu.

Aizawa: Sadece dokundu mu yoksa?

Kız bana korkuyla baktı.

Kız: Sadece dokundu ama "birlikte evime gidince daha güzelini yapmaya devam ederiz bunu bir oyun gibi düşün" dedi bana. O beni almasın lütfen

Sonrasında kız ağlamaya başladı.

Kız: Söz veriyorum bir daha arkadaşlarıma vurmayacağım. Kedime vurmaya çalışırlarsa da kedimi başka şekilde korurum lütfen. Kimseye karşı kaba konuşmam lütfen beni almasın.

Benim de gözlerim dolmuştu ve kıza sarıldım.

Aizawa: Merak etme seni alamayacak tamam mı? İstemezsen gitmezsin. Peki senin adın ne ben hala adını bilmiyorum.

Kız: L/n Y/n

O sırada odadan Y/n'nin dayısı ve Sato çıktı. Dayısını görünce direk kolumu tuttu. Adam ikimize de garip garip baktı.

Dayı: Kalk Y/n gidiyoruz evrakları tamamladım. Evimize gidelim oyun oynamaya da devam ederiz.

Bu laf üzerine sinirlenmiştim Y/n de kolumu daha sıkı sıkmaya başlamıştı. Sato'ya doğru döndüm.

Aizawa: Sato dayısı bu kızı almayacak.

Dayı kılıklısı sinirli, Sato şaşkın, Kız ise umutlu bir şekilde bana bakıyordu.

Dayı: Sen kim oluyorsun da karışıyordu lan?

Aizawa: Sato arabanı ayarla çünkü hep birlikte karakola gideceğiz.

Bu şekilde bitireyim dedim uzun süredir de bölüm atmıyordum. Umarım beğenmişsinizdir sonraki bölüm yine geçmişle alakalı olabilir.