[LOKH BOOK 1] Life of Kim Hyoyeon | comp.

29.

29. Jessica's POV

(Gaya ng sabi ko, matagal na 'tong chapter na 'to, gusto ko lang kayo bitinin.)

Nandito sa harapan ko ngayon si Taeyeon habang umiiyak siya. Hindi ko alam kung ano ba talagang nangyayari.

"Sica, Sic- hah."

Hirap na hirap na siya mag salita kasi nga umiiyak diba.

"Huminahon ka nga Taeng, ano bang nangyari sa'yo?"

Nag papahinga kasi ako ngayon dahil kadadating ko lang galing ibang bansa.

Syempre na badtrip ako dahil yung pahinga ko ngayon, sakaniya napupunta.

"Sica, nag mamakaawa ako."

Kinapos namaman siya ng hininga dahil sa pag iiyak niya.

"Tungkol ba 'to kay Hyoyeon?"

Nakukuha ko naman na kasi ang ibig sabihin niya. Sa tuwing hihingi yan ng awa saakin laging tungkol kay Hyoyeon.

"Sica, mamamatay na kapatid 'ko. Hindi ba pwedeng makipag ayos ka na?"

Hinawakan niya ang balikat ko at inialog ang katawan ko.

Gusto niyang makipag ayos ako kay Hyoyeon?

Bakit pa?

Mamamatay na si Hyoyeon?

Talaga?

Imposible namang walang gagawin yan si Taeyeon lalo na't kapatid niya yan.

"Hindi ako makikipag ayos kay Hyoyeon."

Tinabig ko yung mga kamay niya sa balikat ko.

Sawang-sawa na ako sa kakaganito niya saakin. Ilang beses ko na ring sinabi sakaniya na hindi ako makikipag ayos kay Hyoyeon, ayaw niya paring makinig saakin.

"Jessica! Please."

Nagulat ako sa susunod niyang ginawa.

Lumuhod siya sa harapan ko habang umiiyak.

Hindi ko ito inaasahan lalo na kung si Taeyeon ang gagawa. Sa buong walong taong mag kasama kami ni Taeyeon, ngayon ko lang siyang nakitang maging ganito ka desperada.

Pero kahit na naaawa ako kay Taeyeon, hindi pa rin ako makaka payag sa gusto niyang mangyari.

"Wala ka na bang iba pang hihilingin maliban sa pakikipag ayos ko kay Hyoyeon?"

Bilang isa rin sa pinaka close ni Taeyeon, ayokong makita siyang ganito.

"Wala na akong hihilingin pa Jessica, ito lang. Lahat ng gusto mo gagawin ko."

Nag pantig ang tenga ko sa mga sinabi niya.

Lahat ng gusto ko gagawin niya?

"Gusto ko?"

Ngumiti naman ako kay Taeyeon.

"Gusto kong mahirapan yang kapatid mo. Gusto kong maranasan niya yung hirap na dinanas ko."

Pag tapos kong mag salita ay inialis ko na ang ngiti ko at ipinakita ko sakaniya ang nandidiring mukha.

Hinila ko siya patayo. Ayokong makita siyang lumuluhod kahit kanino.

"Jessica! Nag mamakaawa ako, ito na lang ang natitirang tiyansa para sumaya pa siya."

Pero kahit na hinila ko na siya, pinipilit niya pa ring lumuhod.

"Natitirang tiyansa? Ganon yun Taeyeon? Binigyan niya ba akong tiyansa? Siya ang kumuha ng kasiyahan saakin, ako ang kukuha ng kanya."

Diretsong mukha kong sinabi sakaniya. Alam ni Taeyeon na sobrang laki ng kasalanan ni Hyoyeon saakin.