Unended Chapter | Bankzitters Fanfiction

- 11 -

Matthy's pov:

"Ik ga naar de wc, geen domme dingen doen he" hoor ik Lena zeggen. Ik knik en staar een beetje beduust voor me uit. Ik was aangeschoten maar ben voor mijn gevoel nu in een klap weer nuchter. Als ik verder wil met Lena moet ik Hanna achter me laten, daar was ik al achter toen ik Lena ontmoette, maar ik weet niet of ik het wel kan.
Ik besluit om naar Hanna toe te gaan, ik wil niet dat ze slecht over me denkt, ik word gewoon een compleet ander mens wanneer ik met Lena ben. Hanna lacht naar me en dat geeft me voldoende moed om op haar af te stappen, maar misschien is het ook wel het feit dat ze er, naar mijn mening, te gezellig met Stefan bij staat en dat dat me een beetje jaloers maakt. Ik schud de jaloerse gedachte van me af en loop naar hen toe. Ik begroet ze met een knuffel en zeg dat ik blij ben dat ze er zijn. Hanna is zo dronken en het lijkt dat ze het incident van eerder vergeten is dus ik besluit er niet over te beginnen. Al helemaal niet omdat Stefan erbij staat en die zal me ook wel een lul vinden als hij hoort hoe ik me gedroeg.
Ik ben toch wel nieuwsgierig naar Hanna's leven, nu ik haar al een tijd niet heb gesproken en begin een gesprek. Ze vertelt me over haar konijntje Bobby en gelijk krijg ik weer flashbacks naar vroeger.

Flashback:
'Matthy, Matthyyyyy mogen we alsjeblieft nog even konijnen kijken in de dierenwinkel?' Vraagt Hanna me terwijl ze me al aan mn jas de dierenwinkel in trekt. Ik zucht 'ik heb niet echt een keuze he.' Ze begint te lachen en loopt gelijk naar de konijnenhokken. 'Zoooo het ruikt hier naar dierenwinkel' roep ik grappend door de winkel. Hanna geeft me een por en moet lachen wanneer ik haar in een knuffel trek, maar wanneer we bij de konijnen zijn aangekomen is al haar aandacht niet meer op mij gericht.
Ik bestudeer hoe ze naar de konijnen kijkt opzoek naar de leukste en kan precies aan haar gelaatstrekken zien wanneer ze haar keuze gemaakt heeft. Ze kijkt me aan en haar ogen glimmen helemaal 'zie je die, die wil ik' zegt ze tegen me. Ik smelt van die ogen, god wat is ze toch leuk, maar die gedachte schuif ik weg want ik wil onze vriendschap niet verpesten. 'Nou wat is dit nu weer, ik dacht dat je mij wilde' zeg ik nep beledigd. Ze kijkt naar me op en zegt 'jou heb ik al' en geeft een knipoog, ik weet dat ze het als grap bedoeld maar het voelt zo goed dat ze het zegt, blozend kijk ik weg. 'Matthy je moet wel even kijken he' zegt ze en trekt me naar het konijnenhok toe. Ik moet toegeven het is echt typisch iets voor Hanna om zo'n klein wollig konijn uit te zoeken. 'Hoe ga je hem noemen dan?' maar het antwoord weet ik al, Bobby. 'Bobby' zegt ze enthousiast, zoals ik al dacht.
Ze maakt een foto 'deze haal ik zodra ik op mezelf woon, dan kunnen mijn ouders me niet meer tegenhouden' en dan lopen we de dierenwinkel uit, onderweg naar huis.

'Matthy!' Hoor ik iemand achter me roepen, ik schrik op van mijn dagdroom en weet gelijk dat het Lena is. Snel kijk ik voor me maar Hanna is alweer druk in gesprek met jawel Stefan. Jezus wat ben ik jaloers, maar om ervoor te zorgen dat er geen drama komt loop ik snel naar Lena toe en ben ik blij dat Hanna niks gehoord heeft.
'Matthy er is iets dat je moet weten. Ik weet dat Hanna en jij vrienden zijn en ik heb geprobeerd het contact af te remmen zodat je niet nog een keer gekwetst zou worden, maar ik zie dat het niet lukt dus moet ik het je maar zeggen' begint Lena. Ik kijk haar verward aan, ik verwachtte een uitval over dat ik met Hanna stond te praten en niet dit. 'Ik weet dat dit kwetsend gaat zijn, maar ik vind dat je het moet weten.' Ze slaakt een diepe zucht 'Hanna is alleen bij je voor de fame. Ze lift mee op de fame van jullie bankzitters op dit moment om er zelf van te profiteren en ik heb bewijs.' Ze pakt haar telefoon en laat foto's zien van een app gesprek van Hanna en een persoon die ik niet ken. Wanneer ik het doorlees voel ik me misselijk worden en woede borrelt op. Toen ze bij ons kwam met het verhaal dat ze een eigen YouTube kanaal wilde beginnen hielpen we haar met alles, maar we zijn er keihard ingetrapt. Blijkbaar wilde ze via ons bekendheid creëren zodat ze zelf meer abonnees zou krijgen en als ze genoeg geld had zou ze vertrekken. Het doet me het meeste pijn dat ik dacht dat we echt een hechte vriendschap hadden, maar dat blijkt allemaal een leugen als ik al haar appjes zo lees en dan verlies ik mijn zelfbeheersing.
Ik storm naar Hanna toe en trek ruw aan haar arm, ze kijkt me aan en lijkt in 1 klap nuchter. Ik sleur haar mee naar de schuur, dit ga ik niet openbaar met haar bespreken. Wanneer we bij het schuurtje zijn kijk ik haar woedend aan en pak de appjes die Lena liet zien erbij 'Wat heeft dit te beteken?' Snauw ik. Ze kijkt naar de foto, maar haar ogen blijven onschuldig staan en ze zegt niks. Waarom zegt ze niks? Het maakt me helemaal gek, 'nou?' Vraag ik ongeduldig wachtend op wat ze gaat zeggen. Dan begint ze te lachen 'Matthy doe niet zo gek, wat denk je nou zelf dat ik al die jaren een toneelstuk heb opgevoerd? Dat is niet eens vol te houden. Heb jij nou nog niet door dat Lena er alles aan doet om tussen ons in te komen'.
Ik ben een beetje van mijn stuk gebracht door haar reactie maar herpak me snel. 'Ohja? Alles klopt anders wel. Lena heeft gelijk je doet er niet toe. Je bent onnodig, altijd al geweest. Hoezo was je er opeens en hoezo ging je weg. Ach ik weet het al. Allemaal voor de fame.' Ik zie haar blik veranderen en weet dat ik haar gekwetst heb, ze schudt haar hoofd 'Matthy juist jij zou beter moeten weten' zegt ze zacht en met haar blik naar de grond gericht loopt ze weg.
En wanneer ik alleen in stilte ben begin ik te twijfelen of alles wel klopt, hoe komt Lena aan die appjes? En inderdaad een neppe vriendschap hou je geen jaren vol. Langzamerhand begin ik steeds meer spijt te krijgen van wat ik gezegd heb en hoop ik maar dat ze dronken genoeg is dat ze er morgen niks meer van weet.

Ik loop terug naar het feest en pak een halve fles wodka die ik naar binnen gooi en voel de alcohol branden in mijn keel. Ik pak nog wat shotjes en ik voel mijn zicht wazig worden. Dan besef ik dat ik dom bezig ben, ik ben impulsief uitgevallen tegen Hanna en dat zou ik nuchter nooit doen. Ik wankel naar binnen, doe een tactisch barfje, drink 3 glazen water en besluit verder de hele avond geen alcohol meer te drinken.
Ik loop naar mijn kamer en pak een paracetamol en neem die in met nog wat water en besluit even op bed te gaan liggen zodat de duizeligheid wat zakt.
Langzaam begin ik me iets beter te voelen op gebied van duizeligheid, maar van binnen voel ik me verschrikkelijk. Ik kon niet kiezen tussen Hanna en Lena maar heb er nu voor gezorgd dat ik niet meer hoef te kiezen, Hanna ben ik kwijt. Sinds ze terug is zijn mijn gedachten een puinhoop en vanavond al helemaal.
Dan wordt er op mijn deur geklopt en steekt Koen zijn hoofd door de deuropening, 'onze laatste gasten vertrekken kom even gedag zeggen.' Ongemerkt lig ik dus al een langere tijd op bed en ik hoop dat Hanna al weg is zodat ik haar niet gedag hoef te zeggen. Maar wanneer ik via de voordeur naar buiten stap zie ik dat mijn hoop verloren is. Want daar staat ze, samen met Stefan en Julia. Ik loop naar de jongens toe en zeg Julia en Stefan gedag. Alleen Hanna moeten we allemaal nog gedag zeggen. Ze geeft eerst Koen een knuffel, dan Rob en vervolgens Raoul. Ik begin nerveus te worden, want na Milo kom ik. Ze geeft Milo een knuffel en staat dan voor mij. 'Een knuffel hoeft niet he, vind je vast onnodig net zoals je mij onnodig vindt. Wat ik doe het allemaal voor de fucking fame' en nadat ze dat gezegd heeft draait ze zich om en loopt weg. Ik blijf verslagen achter.

Sorry mensen, 2 maanden ik weet het, schande! Maar goed extra lang hoofdstuk. Had opeens heel veel motivatie (voor 1 hoofdstuk dat wel) dus idk wanneer de volgende komt maar hopelijk tot de volgende x

Xx - Maartjeee

#2 Milo
(Wtf zag die niet aankomen)