Forty Three
Usapang Lasing
(Lhia’s POV)
“Oy sa’n ka pupunta?” si Kent yun.
“Sa tabi-tabi, hahanapin ko ang bikini bottoms.” XD
Hindi siya sumagot. Diretso ako sa bar. Umupo ako sa may stool sa may counter. Medyo maingay pero hindi naman grabe. Sakto lang, magkakarinigan pa. Naiisip ko tuloy. Pa’no kaya napapayag nina Kuya Hunter si Sir Ashton na bigyan kami ng permission for absence? =___=a Baka brinibe? (OoO?)
Tumatanggap ng bribe si Sir?
“Kuya, pengeng margarita. Lasingin mo’ko dali.”
“Hindi hinihingi ang alak dito, Miss.” -___-
“Philosoper lang? Magbabayad ako tanga. Wala ka sa figure of speech? Nag-aral ka ba, kuya? Pabalikin kita sa kindergarten, sponsor ko na kawawa ka naman.” =___=
“Sungit.” = 3=
Pinupukpok kaya kita ng bote? -_____-
Naglagay siya sa harapan ko ng kung anu-anong bote. Eh since maglalasing lang rin naman ako, binuksan ko na ang isa at tinungga. Di uso sa’kin ang baso. Maghihirap pa’kong magsalin. =____=
“Penge ah.”
Napatingin ako sa tumabi sa akin. Sus si Kent lang pala. “Okay lang, ikaw rin naman ang magbabayad n’yan.” xD
“Tss.”
Tungga there, tungga here. Woah. @0@ Ang dali palang tumalab kapag apat na bote ng margarita ang tuloy-tuloy mong titirahin. Elibs. @0@ New found kaalaman bwahahaha! XD
“Ba’t ka ba naglalasing?”
Wow. *____* Ang gwapuuuuu. *____*
“Treeeyssshhh…” *____*
“Kent.” =___=
“Aw edi Kentsh. Hahaha! *____* *hik!* Tindi ng tshama ng margarita *hik!* hang galiiiiiing…” *____*
BINABASA MO ANG
League Of The Broken Hearts
HumorKung sakaling bumaliktad ang mundo at mangibabaw ang mga babaeng gangsters, gugustuhin mo pa bang mabuhay sa mundong 'yan? Kung sakaling mabuhay ka.. Err.. malamang ang bagsak mo mental hospital na. XD Ito ang kwentong magpapa-sakit ng tyan n'yo k...
