Chase Me, Mr. CEO

2.

PAGKATAPOS naming kumain ay nagtalo kami kung sino ang manghuhugas.

“Ikaw na kasi bisita mo ako,” katuwiran ko.

“I don’t care. Ako naman ang nagluto,” sagot niya naman. Nagbangayan kami hanggang sa nauwi na sa bato-bato pick.

“Oha, panalo ako! Naka 10 ako!” maligayang sigaw ko. Napangiwi siya dahil dun. Naka 3 lang siya.

“Where did you get this game?” nakasimangot na tanong niya habang nagsisimula na siyang maghugas. Tumawa na lang ako.

May nag doorbell kaya ako na ang nagbukas.

“Hi sir this is your ord-” napatigil ang isang dalagita sa pagsasalita nang makitang hindi ako ang boss niya.

“Ah, hi. Kasi yung boss mo ay may ginagawa kaya ako na ang kukuha,” nakangiting sabi ko.

“Pake ko? May nagtanong ba sayo?” masungit na tanong ng dalagitang kaharap ko.

Aba, tarantado ‘to, ah.

Magsasalita pa sana ako nang biglang sumabat si mr. Idontknow.

“Give me that. And you're fired,” malamig na wika nito at agad sinarado ang pinto. Ang dali niya namang matapos sa paghuhugas.

Nagulat ako sa kaniyang inasta.

“Are you alright?” he asked. I sighed and nod.

“Why did you fire her? Magaling naman ata siyang empleyado, ah?” tanong ko pabalik.

Tumikhim siya, “I don’t like someone insulting others. They are toxic.”

I just shrugged my shoulder.

“Maliligo muna ako. Mind if I used your bathroom?”

“I don’t mind. Gusto mo sabay pa tayong maligo.”

Uminit ang pisngi ko at tumawa siya. Nagtungo na ko sa banyo, naligo at nag ayos. I take my black pouch na nakalagay pala sa gilid ng kama.

Hindi ko napansin kanina.

“Aalis na ako. Thank you so much for letting me stay in your place,” nakangiting saad ko pagkalabas ko sa kuwarto. He chuckled softly.

Ewan, but I find his laugh sexy. Nakakalaglag-panty. Napailing nalang ako sa iniisip.

Nakatalikod siya sa akin kaya malaya kong tinitigan ang kaniyang likod. Basa ang kaniyang buhok, his broad shoulders, his perfectly built back.

“I’m afraid I might melt,” he said as he laughed playfully. Namula ang aking mga pisngi. “You’re cute when your cheeks is red,” dagdag nito na ikinainit ng husto ng pisngi ko.

“By the way, I am Zeus,” he introduced habang inalalahad ang isang kamay. Tinanggap ko naman kaagad ito.

“I’m Diana Porsche,” introduced ko rin sa sarili.

He chuckled, “What a beautiful name but it will make more beautiful if I have my surname in it.”

Ayun at nagharumentado ang kaloob-looban ko. Nag-iinit din ang aking mukha at para na itong mansanas dahil sa pagkapula nito.

I let go of his hand.

“Can I have your number? Maybe we can hangout sometime?”

I smiled, “Sure!”

Binigay ko sa kaniyang ang calling card ko since hindi ko nga dala ang cellphone ko.

Lumabas na ako sa pintuan at naglakad na patungo sa elevator.

“Nice to meet you!” pahabol nito nang makapasok na ako sa elevator.

ONE week na pero hindi pa rin siya tumatawag. I hate to admit but I waited him to call me. Everytime na mag r-ring ang cellphone ko, para akong timang sa pagmamadaling maopen ito.

“Uy pst Diana!” tawag ng officemate ko.

I looked at her, “Bakit?”

“Tawag ka daw ni boss tanda.”

“Ganoon ba? Okay.”

Inayos ko muna ang aking damit bago tumayo. Sumakay ako sa elevator habang ang isip ko’y naglalakbay.

“Ano na naman kaya ang ipapagawa niya sa akin ngayon?” tanong ko sa sarili. 15 minutes ago, pinatawag niya ako sa office niya dahil nagpapatimpla ng kape, kahit na may secretary naman siya.

As soon as I reached his office I knocked three times bago pinihit ang door knob.

“Pinatawag mo daw po ako sir?”

“Yes, come here sweetie.”

Isa lang ang nasa isip ko ngayon. YUCK!

I cleared my throat, “Bakit ni’yo po ako pinatawag sir?”

“Buweno, kilala mo ba ang Falcon Company?”

“Ano ang company nila sir?”

He laughed, “Falcon lang ang apilyedo nila, sweetie pie.”

“Ah,” napatango ako do’n.

“Now, I want you to flirt with Mr. Falcons son.”

Parang binuhosan ako ng malamig na tubig.

“What the hell?” I muttered.

“I know, nagulat ka sa ipapagawa ko sa’yo. You need to flirt with him because my company needs their investment.”

“And?”

Tumayo siya sa kaniyang swivel chair at tumayo doon sa glass window niya.

“As you can see, sa meeting namin kahapon, Mr. Falcon wants to take away his investment in my company kapag wala akong maipresenta sa kaniyang babae para sa anak niya.”

“At bakit ako? Sir, madaming babae sa company niyo at alam mo ‘yun. Hindi ko gusto ang ganito, parang binibenta niyo ako.”

“Ikaw ang pinili ko kasi ikaw ang pinakamaganda at bata dito. Kaedad mo lang din naman ang anak ni Mr. Falcon.”

“No, I would strongly disagree sir. Wala akong kinalaman dito sa company mo para ibenta ako ng ganito.”

“Dodoblehen ko ang sahod mo.”

“NO.”

“Triple?”

“No!”

Inis niya akong nilingon, with that move I know he’s mad.

“You’re fired, then,” there’s finality in his voice.

I smirked, “Alright, I’ll just pack my things up. Good luck with your company.”

Lumabas ako ng opisina niya. Tinatawag niya ako at pinabalik pero wala na akong pakialam. What the hell is wrong with him?

Hindi ko siya kaano-ano tapos gano’n-gano’n nalang? No fucking way, magkamatayan muna bago ako pumayag.

“Saan ka pupunta?” tanong ni Becka.

“I’m fired na daw eh,” nagkibit balikat nalang ako at nagligpit na ng gamit. Hindi naman marami ang gamit ko sa office, laptop, notebook, and folders lang kaya isang box lang.

“No way! Ikaw ang pinakapaborito niya dito sa atin ah?”

“Nah, I don’t care.”

I bid my good bye’s to my friends and officemates. They’re shocked kasi daw biglaan.

Nang makalabas ako sa company, doon lang nawala lahat ng tapang ko.

Tangina, wala na pala akong trabaho! Ano na ang gagawin ko? Ayokong mamatay sa gutom! Hindi ko pa nameet ang aasawahin ko na umiigting ang panga!

Wala ako sa sarili habang naglalakad pauwi sa apartment ko. Punyetang matanda ‘yon. Tho, hindi ko pinagsisihan na wala na ako sa company na ‘yon.

Pero paano na ako?
_

@ramen.