Chase Me, Mr. CEO

1

I was broken. My boyfriend or should I say my ex, cheated on me with my sister.

Pinagpalit niya lang ang 2 years namin sa 1 month? Like w t f?

Nagpunta ako sa bar para ilabas lahat ng hinanakit ko. I’m not an alcoholic girl kaya mababa lang ang tolerance ko sa alcohol.

Madali akong nalasing. I paid my bills then nagpagewang-gewang papunta sa waiting shed.

It’s already 3:00 am. So, wala na talagang dadaan pang taxi.

I walked my way patungo sa kung saan may matutuloyan or marerentahan. But minamalas talaga ako kasi ang layo pala ng bar na iyon.

Napagod na ako kakalakad kaya naman umupo nalang ako sa gilid ng kalsada, tinatanaw ang mga nagkikislapang bituin.

“Bakit ganun? I know na makasalanan ako pero ang lupit naman ng ganti mo, Lord. Haha,” I said as a tears dropped in my eyes. “Gusto ko lang naman maging masaya,” dagdag ko pa.

“But yeah, tatanggapin ko pa rin ito. Dahil nga diba? Ang pagmamahal ay may halong sakit.”

Umiiyak ako habang nasa gilid ng kalsada nang may biglang bumusina.

I looked at that car.

“Tapos ka na sa drama mo?” he asked as if he insulted me. Hindi ako sumagot dahil sino ba siya na sagotin ko, right? Hindi kami close ‘no.

Tumayo nalang ako at naglakad muli kahit nahihilo ako. I forgot my phone sa condo ko kanina kaya wala akong gagamitin pang tawag.

Sumusunod naman siya sa aking likod.

“Get in the car,” utos niya. I just rolled my eyes then walk again. “Should I carry you?” dagdag nito na agad akong napahinto.

“Sino ka ba? I don’t even know you. Malay ko bang rapist ka,” cold na wika ko.

He laughed sarcastically, “Do you think I can rape you with that flat boobs of yours?”

Agad nag-init ang ulo ko. Nang-iinsulto ata ‘to, ah.

“Hoy mr. Malaki ang mga boobs ko. Ewan ko lang jan sa mga mata mo, blurred ata ‘yan.”

“Really? I checked my eyesight earlier and the doctor said it’s fine. It’s clear like a water.”

Unti-unting nawawala ang hilo ko. Tangina nito, ah. Gusto ata ng away.

“LUMAYO KA SA AKIN! NANDIDILIM ANG PANINGIN KO!” sigaw ko dahil sa galit.

“Sige, ikaw din. May gang pa naman dyan sa kanto,” he teased.

Kahit na natatakot, I managed to let my pose up.

“Oh tapos?”

“You’re really unbelievable. You’re an employee of Mr. Paraz, right?”

“Eh, ano naman ngayon? Atsaka bakit alam mo ha? Stalker ba kita?”

“Na-ah. Sino ba kasing hindi makakilala sa’yo, eh, bukambibig ka ni Mr. Paraz dahil sa angking kagandahan mo. Pero sa nakikita ko, scammer ata siya.”

Tanginang matandang ‘yun, ang lagkit tumingin. Hindi ako tanga o bobo para hindi malaman ang ginagawa niya.

I just rolled my eyes again na nagpahilo talaga sa akin ng todo kaya naman ay nawalan ako ng balanse.  Buti nalang at ang bilis ng lalaking ‘to kaya nasalo niya ako.

That’s when I saw him sa malapitan. He is handsome.

“Ang gwapo mo pala,” wala sa sariling sambit ko and everything went black.

NAGISING akong masakit ang ulo. Nilinga ko ang aking paningin at napansing hindi ‘yun ang kuwarto ko.

Agad kong tiningnan ang aking suot. Naroroon pa rin naman ito.

“Ano ba ‘yan. Wala man lang akong naalala,” bulong ko sa sarili. “Ano ba kasi ang ginagawa ko dito?” dagdag ko pa.

Aalis na sana ako sa kama nang biglang bumukas ang pintuan sa CR. Lumabas ang isang lalaking nakatopless lang.

Napatitig ako rito.

His face is dark, good pointy nose, gray eyes and kissable lips. His jaw was perfect. His hair was clean cut.

My eyes goes down to his broad shoulders, 8 pack abs, and a...

“What are you staring at?” pang aasar niya. “Close your mouth, naglalaway ka na naman sa akin,” dagdag nito na kaagad ikinainit ng aking pisngi.

“Hindi naman, ah! Scammer ka lang, eh!” pagsasalba ko pa rin sa sarili.

He just laughed.

“Oo nga pala, bakit ako nandito?” tanong ko.

“Wait, you don’t remember what you did last night?” tanong nito pabalik.

“Bakit? Magtatanong ba ako kung naaalala ko?”

“Tch, here I’ll help you,” he said as he lend closer to me and touch my lips with his.

And the flashback has got into my head.

[ Last night ]

“Ang gwapo mo pala,” I said bago nawalan ng malay. Or it's just my hallucination?

“Hey, woman. Get up,” malamig na wika niya.

“Ayoko nga. Gusto ko pang makita ang kagwapohan mo.”

“Tara na. It’s already dawn,” he said and carried me in a bridal style.

I traised his lips using my fingers.

“You’re kissable lips makes you more hot,” I said. His corner lips aroused. “Your jaw makes you more gorgeous,” dagdag ko pa.

[ End ]

At doon natapos ang flashback. At doon rin nag sink in sa utak ko na nakahalik pala siya saakin.

I immediately pushed him away as I touched my all red cheeks.

“W-wala ako maalala,” I lied.

He just laughed then touched my lips, “Your lips is so soft that I don't want to let go of it.”

Uminit ng sobra ang aking pisngi. Tumayo na kaagad ako.

“A-aalis na ako. Salamat sa pagdadala sa’kin dito,” nahihiyang sabi ko. He just laughed.

Happy pill ata ako nito.

“Why don’t you stay for lunch hm? I’m sure you're hungry.”

“Ayoko nga. Baka lagyan mo pa ng poison ang kakainin ko. Atsaka hindi ako gutom,” sabi ko kaagad pero kasabay din noon ang pagtunog ng aking tiyan. Napapikit ako ng mariin habang malakas naman siyang tumawa.

“See? Your monster seems want to stay.”

Hindi nalang ako umimik.

“I ordered your clothes online. Dadating rin ‘yun later. For now, let us eat,” he said as he put his clothes on.

Hindi pa rin ako umimik at dumiretso nalang muna sa CR. I washed my face.

After that, we eat.

“Masarap,” kumento ko.

“Really? I cooked that,” he proudly uttered.

“Masarap itapon,” bawi ko agad sabay inom ng tubig para matabonan ang aking pagtawa. Agad nag iba ang kaniyang mukha.

“Hindi naman masakit. Malayo lang talaga sa atay,” he said then dramatically held his chest that burst me out of laughing.
___

@ramen :)