SOĞUK SICAK #OGNİS

İyi Misin?

Yeni bölüm geldii çilekli kurabiyeler💙Yorum atıp destek olursanız sevinirim.

Nisa benden gitmemi istedikten sonra sadece peki diyerek onaylamakla yetinebildim.Uzay gelmeden oradan hemen gitmek istedim.Valeden arabayı alıp oradan uzaklaştım.Gitmeden önce ikisinin beraber arabaya bindiklerini de görmüştüm.Ve sadece arkalarından bakmakla kalmıştım.

Arabayı villaya bıraktıktan sonra bende çocukların yanına gittim biraz kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı.

“Oo ogeday bey hoşgeldiniz ne zamandır göremiyoruz sizi.”

“Benim bir işim varya hani ondandır Atakan Bey”

“E tabi bir kızı görünce unuttun bizi.”

“Ne kızı ya kız mız yok az önce bana tatil verdi başkasıyla eğlenmeye gitti.”

“İyi de bu senin neden umurunda ki.”

“Umrumda falan değil konuyu kapatalım.Gökhan nerede?”

“Evde bir kaç eksik varmış onları almaya gitti.”

“E bizimkilere deseydiniz onlar alırdı ya.Ama doğru böyle işlerle Gökhan ilgilenir.”

İkimizde gülmeye başladık.Gökhan böyle işlerle ilgilenmeyi severdi.Yemekleri falan da o yapardı hazır almamızdan nefret ederdi.Resmen grubumuzun annesiydi o.

Kanepe de uzanıp uzun uzun tavanı izledim.Yaşadıklarım yaşayacaklarımı bana öğretiyordu sanki.İçimde bilmediğim bir korku vardı.Benim soğuk kalbimin ateşi ne olacaktı ki.

“Çok dalgın duruyorsun yorgun musun?”

Atakan'ın sesiyle hafif irkilerek kafamı kaldırdım.

“Ha,evet biraz yorgunum ya.”

“iyi de kız ne güzel tatil vermiş işte sana kullan.”

“He he aman ne güzel tatil.

“Oğlum sen bu kızı kıskanıyor musun yoksa.”
“Atakan saçmalama git başımdan ya.”

Atakan'ın sorusuyla gerçekten bazı şeyleri sorgulamaya başladım.Onun başkasıyla eğlenmeye gitmesi beni neden bu kadar sinirlendiriyordu ki.Daha 2 günlük bir kız neden bu kadar kolay hayatıma girmişti.Oysa ben istiyordum onun hayatına girebilmeyi.Ama bu çok zor olacaktı.Çünkü benim aksime onun etrafında çok fazla insan vardı.Ve onlara çok fazla değer veriyordu.Ben,ben ise bir hiçtim.Belki de hep böyle kalacaktım onun için.

Dünyasına giremediğim bir kızın benim dünyam da yer etmesi imkansızdı.

Ben bunları düşünürken kapı çalınca hafif yerimden doğrularak kim olduğuna baktım.Ve evet tahmin ettiğim gibi gelen Gökhandı.Yine doldurmuştu eline poşetleri.

“Oğlum naptın yine ya sadece 2 şey alacaktın bu ne”

“Atakan sen hala bunu sorguluyor musun ya ” Dedim gülerek fazla alışmıştım bu duruma.

“Abi size de ne yapsam suç ya hadi yardım et şunlara atakan.”

“Çok doğrusun gökhan valla o kadar şey getirmişsin eyvallah kardeşim.”

Atakan poşetlere yardım edip tezgahın üstüne koyduktan sonra Gökhan onları yerleştirmeye başlarken kanepede yanıma oturdu.

“Oge sana bir şey soracağım ama açıkçası biraz çekiniyorum.”

Atakan'ın bu sorusuyla yerimden doğrulup oturdum hafif bir tebessümle:

“Sen benden ne zaman çekinir oldun ya hadi sor bakalım”