No Fear 2 (voltooid)

4

Het laatste wat ik me herinner is dat Jasmin me had geslagen... ik zit om de een of andere manier vast in een vreselijke nachtmerrie ik kan me ogen niet openen! Ergens in de verte hoor ik wel geluid. 'Chelsea?' Vraagt Dani. Ik probeer te knikken maar dat lukt niet. Ik zit in een nare droom! Echt waar!
--------
'Chelsea!!' Roept Lucas. 'Lucas?!' Roep ik blij. Ik lig blijkbaar op de grond, want ik ben een beetje duizelig en ik zie de lucht voor me. (Dat lijkt me logisch!) ik sta op en wil naar Lucas rennen, maar dat gaat niet! Want met 3 kettingen om me heen lukt niet echt! (WACHT!! Kettingen?!) ik kijk naar achter. 1 stevige ketting om mijn middel (wat mijn vacht nu is.) en 1 om mijn hals en de laatste om mijn bek. (Ik ben denk ik getransformeerd en ik had het niet door!) dit lijkt wel een nachtmerrie! De kettingen steken bij me longen en bij me buik. Ik zie vanuit me ooghoek dat Lucas omringd word door allemaal knappe meiden! Met als prinsessen vooraan Jasmin en Jennifer!! De lucht word langzaam helemaal zwart! Er vliegen hier en daar wat (enge) vleermuizen. En Jasmin en Jennifer veranderen in (nog steeds knappe) heksen. Jennifer geeft Lucas een kus en Jasmin kijkt mij daarbij vuil aan. Ik wil me los worstelen en Jennifer in elkaar slaan, maar het lukt niet! Ik kom niet eens los! Er verschijnt een fel licht wat prikt aan me ogen. Jasmin en Jennifer openen een soort poort in het felle roze licht en samen met Lucas verdwijnen ze op een roze wolk.
...
En dan ben ik helemaal alleen! Ik probeer me nogmaals los te worstelen, maar ik blijk nog vaster te gaan zitten! Ik hoor een groepje mensen aan komen, (met veel kabaal zo te horen!) ik zie allemaal fakkels, en... MESSEN!! Ik kam me niet meer bewegen! Een golf van pijn stroomt weer over. (Is dit een droom?) een van de mannen pakt het mes en snijd voorzichtig (nee ik lieg! Helemaal NIET voorzichtig!) een stukje van me oren eraf, en dan nog een stukje! 'Hey! Dit kunnen we met de fakkels braden! Gebakken wolven oor!' Roept de man. (Gadverdamme, sinds wanneer eet de mensheid oren?!) opeens staan daar Jasmin en Lucas. 'Geef het maar op stomme wolf!' Grijnst Jasmin. 'Je bent wel heel erg slapjes hoor! Ik dacht altijd dat jij een dappere meid was,maar dus NIET! Waarom had ik ooit een relatie met jou?!' Roept Lucas. 'Één enkele klap was genoeg om jou buiten westen te brengen!' Lacht Jasmin. Ze slaat met een hamer op de kettingen wat een trilling veroorzaakt, wat weer een vloed van pijn veroorzaakt. 'Jij had nooit no Fear gehad!'
---------------------
Ik open voorzichtig me ogen. Het ziekenhuis... Het was dus allemaal een droom, (nee nachtmerrie!) ik wil recht opgaan zitten maar Lena gebaard dat ik moet blijven liggen. (Gelukkig! Het was al zo'n bizarre droom!) 'Lucas...?' Stotter ik. Lena schud haar hoofd. 'Lucas zit met Dani in de wachtkamer, en mijn moeder staat met de verpleegster te praten, ik, Lucas en Dani mogen om beurten even komen kijken!' 'Maar ik wil Lucas NU zien! Ik moet hem spreken!' Roep ik. 'Uche! Uche!' 'Je kan niet eens normaal praten! Je moet uitrusten, en spaar je stem.' Zegt Lena. Ik zucht diep en ga weer liggen. Sally komt de kamer weer binnen.(de moeder van Lena en mijn tante.) 'wat zei de verpleegster?' Vraagt Lena. 'Ze heeft een zware klap tegen haar hoofd gehad. Voorlopig kan ze even niet naar school!' Zucht Sally. Ze gaat bij het bed zitten fluistert daarna:'dat geldt óók voor je wolfvorm! Je moet tot die tijd rusten tot je weer opgeknapt bent en de transformatie aan kunt gaan.' 'Wat?!' Roep ik. Geen wolf? Geen bos? Geen school? Geen alles! 'Maar dat kán niet Sally! Mijn wolf is mijn alles!' 'Ik weet het lieverd, maar het gaat nou eenmaal niet!' Zucht Sally. 'DIT ALLEMAAL IS JASMIN'S SCHULD GRRR!!!' Roep ik kwaad. Ik stomp op me kussen wat een pijnsteek veroorzaakt. Had die griet me maar nooit bewusteloos moeten slaan! ze is zo'n... ZO'N enorme... 'rustig nou Chels!' Probeert Lena. Zo'n enorme k... 'Hey, Hey!' Roept opeens iemand vrolijk. (Omg! Het is Jase!!) 'Ah, Jasmin!' Glimlacht Lena. Ik hoest weer. (Wat doet ZIJ hier nou weer?!) 'ik heb iets voor je Chels! Het spijt me van daarnet!' Zegt Jasmin. Ik kijk naar het plafond. 'Oh...' Jasmin pakt uit haar tas: een enorme beterschap kaart! 'Alsjeblieft! Voor jou!' Glimlacht Jasmin. 'Waarom?' Vraag ik verbaasd terwijl ik de kaart aan pak. 'Jase, heel gul van je, maar die kaart is misschien wel 1.23 meter! Hoe nemen we dat mee?!' Roept Lena uit. Ik grijp naar me oren. 'Niet zo hard! Dat ik me wolfinstinct niet meer mag gebruiken, betekent niet dat ze niet goed meer WERKEN!' Zeg ik. 'Oh sorry!' Zegt Lena. 'Ik haal Lucas dat hij nu even kan kijken.' Als Lena en Sally de kamer uit zijn komt Jasmin op de stoel zitten die halverwege mijn bed staat. (Ik kan me nog steeds niet echt wat herinneren.) 'oké, even luisteren Chels!' Begint Jasmin. 'Noem me niet zo! Ik ben je vriendin niet!' Zucht ik chagrijnig. 'Je mag die mini hersentjes van je dan niet meer zo goed vinden, maar je praatjes heb je in ieder geval WEL gevonden!' Zegt Jasmin boos. 'Het spijt me Jasmin, ik ben gewoon wat in de war. Ik beschuldig je terwijl ik je nog maar een dag ken!' Zucht ik. 'Houd toch je klep stomme wolf!' Roept Jasmin. Ze pakt haar tas en rent de kamer uit. Ik kijk haar met open mond na. Hoe durft ze?! Ik verontschuldig me toch? (Aangebraden kip! Nee wolf!) niet veel later daarna komt Lucas de kamer binnen. 'Ik zag Jasmin net kwaad weglopen? Wat is er gebeurd?' Vraagt Lucas bezorgd. 'Dat is een lang verhaal! Die verhitte wolf!' Ik kijk naar buiten uit het raam. Het is wat regenachtig, en de lucht is grijs. 'Het is gewoon een aangebrande wolf...' 'Rustig maar Chelsea! Misschien. Had ze geen goede dag. Plus: ze heeft die enorme beterschap kaart voor je gekocht?' Zegt Lucas. 'Je bent toch MIJN vriend? Waarom verdedig je háár?' Zeg ik boos. 'Ik verdedig haar niet!' Protesteert Lucas. 'Ze heeft me bewusteloos geslagen, ik lag misschien wel een uur in coma? Weet je nog?!' Zeg ik kortaf. Ik draai me om naar het raam. Ik wil Lucas niet zien. 'Chelsea, doe alsjeblieft rustig! Je moet je niet te druk maken.' Zegt Lucas. Hij wil naar me toe lopen maar ik maak een zwijgend gebaar dat 'ie weg moet gaan. 'Laat me met rust!' Lucas haalt z'n schouders op en loopt zwijgend de kamer uit. (Volgt hij mijn verzoek ook nog op?!) ik had gedacht dat hij smekend bij mijn bed zou gaan knielen, en beweren dat hij van me houdt! Maar nee hoor! Hij loopt gewoon zwijgend de kamer uit! 'Lucas!' Probeer ik nog, niks! Sally komt de kamer weer binnen. 'Is Jasmin er niet meer?' Vraagt Sally. 'Neuh.' Zucht ik kortaf. 'Boeiend!' 'De verpleegster zei dat je deze nacht nog hier moet blijven en als goed is morgenavond naar huis kan.' 'Ja! Ik lag in coma! Dan mag ik zomaar weer naar huis?! Ze willen gewoon van me af!' Roep ik uit. 'Het was maar een half uurtje, het is niet ernstig! Daarbij je hebt al een heleboel praatjes.' Zegt Sally. 'Puh! Dat zei Jasmin ook al.' Zeg ik. 'Je verdedigt haar gewoon!' Sally begint te lachen.'Lena! Kom maar het gaat echt niet goed met haar!' Grinnikt Sally. Lena stormt dan hijgend de kamer in. 'Wat is er?' 'Chelsea, je moet echt ophouden met zo overdrijven!' Zucht Sally. 'Ik doe wat ik zelf wil ja! Gaan jullie nu ook al weg net als Lucas?!' Schreeuw ik. 'Ssssst!' Sist Lena. 'Iedereen kan je horen daar op de hal.' 'Kan mij het een barst schelen!!' Snik ik. Lena en Sally schrikken ervan. 'Vertel eens, is er wat anders aan de hand?' Vraagt Sally voorzichtig. Ik draai me om en zeg niks. (Is dat eigenlijk zo?) 'mam, ga maar even wat drinken vragen voor Chels of zo?' Stelt Lena voor. Sally knikt en loopt de kamer uit. 'Eh... durf je het wel aan mij te vertellen?' Vraagt Lena dan voorzichtig. 'Wat valt er te zeggen?' Zucht ik sip. 'Dat er alwéér een meisje mijn leven probeert te verpesten met allemaal streken, en achter mijn vriendje aan gaat?' Sally knikt. 'Ja inderdaad!' Ik rol met me ogen. 'Waarom zijn Jenn en hete wolf zo knap?!' Zucht ik. 'Hete wolf? Wie? Jasmin? Ze is inderdaad hot en...' zegt Lena. Ik kijk Lena net een boze blik aan. 'Dat kan er ook nog wel bij hé?! Een vriendin die me niet steunt!' 'Ik steun je wel!' Roept Lena. 'Ik ga wel met Jasmin en Lucas praten als je dat wil.' 'Alleen met Lucas!' Zeg ik. 'Ook goed!' Lena loopt ook de kamer uit. En dan is het stil. Ik kijk Een paar seconden deze saaie stille kamer rond en bedenk me dan wat!:ik kan natuurlijk ook ZELF met Lucas gaan praten! Sally zei dat ik misschien morgen al naar huis kan gaan! Dus morgenochtend sluip ik dit stomme ziekenhuis uit en ga naar Lucas toe. Ik ga voorzichtig rechtop zitten. (Niks aan de hand natuurlijk!) dat gaat prima! Nu even opstaan. Ik leg de dekens weg en ga voorzichtig staan. Dat gaat ook goed, ik loop vervolgens wat rondjes door de kamer. (En dansen? En springen?) ik schuif de stoel waar Lena en Lucas op hebben gezeten naast het bed en klim erop. 1...2...3... JUMP! Ik spring ervan af. Gaat ook prima! Ik voel me zelf super super goed! Ik heb een beslissing genomen: morgenochtend ga ik weg uit dit naar geestige hok! Ik leg wel een briefje neer of zo. Ik schuif de stoel weg en ga weer in bed liggen. (Is het wel slim om zomaar via het ziekenhuis raam te ontsnappen?) wat zit ik nou weer te denken? Denk ik. Natuurlijk kan ik dat! Dat doe ik toch ook altijd met Lena en Tom als wolf?! Nou dan! Ik pak een papiertje en begin te schrijven:
Lieve verpleegsters/familie/vrienden/Lucas,
Ik heb besloten dat ik klaar ben met dit ziekenhuis. Ik voel me super goed dus ik ben er even tussenuit gegaan!
Veel groeten
Chelsea R.
Ik leg het briefje op het nachtkastje naast het ziekenhuisbed. Morgen ochtend ga ik onmiddellijk weg hier! Ook al is het het domste plan wat ik ooit heb verzonnen!

Lieve lezertjes! Sorry dat het altijd zolang duurt voor ik update. Mijn inspiratie kan zo... Floep! Weg zijn! Het zijn trouwens ook iets van 1500 woorden dus dat moet wel lukken toch? Nu zijn het er 1807 en nu 1810 als je dit tekstje mee telt, Haha! Hebben jullie no Fear 2 gevonden? Lees vooral ook deel 1. (Voor degene die eerst deel 1
Moeten lezen voor deel 2. Eigenlijk best logisch hoor!)! Nou ik probeer zoveel mogelijk te update hoor! Veel leesplezier verder xx