No Fear 2 (voltooid)

9

Er is duidelijk iets mis met die Jenn! Denk ik boos. Jennifer duwt me opzij en sprint verder, als Lucas opeens op me Af komt. 'Gaat het?' Vraagt Lucas. 'Prima.' Zeg ik kortaf. 'Jennifer is niet echt makkelijk hé?' Zegt Lucas. 'Ooh! Bedoelde je dat te zeggen? Het is namelijk veel beter als JIJ er niet bent!' Zeg ik boos. 'Rustig aan Chels! Ik wil iets zeggen.' Begint Lucas. 'Eh... ja! Ik ook. Maar ik wilde iets zeggen, maar ga jij maar eerst.' Zeg ik al wat kalmer. 'Oké, daar gaat 'ie...' Lucas zucht even en haalt daarna iets uit zijn rugzak. Een roos met een beertje eraan hangen. (Wat is dit?!) ik zucht even. Een roos? Hij wil het goed maken terwijl ik het uit wilde maken! (Nog steeds hoor.) 'ik weet dat jij nog steeds boos bent op me, waarom dat weet ik niet precies. Maar ik wil sorry zeggen, ruzie is echt niet tof! En je bent te lief om boos op te zijn.' Zegt Lucas serieus. 'Te... lief?' Vraag ik voorzichtig. Lucas knikt. 'Trek je niks aan van Jennifer of Jasmin! Wij hebben het weer goed gemaakt en dat is waar het om gaat. Ik hou van je!' Voor ik iets kan zeggen slaat Lucas zijn armen om me heen. (Oepsie! Te LIEF zei hij? Nope dus!) 'dus wat wilde je zeggen?' Vraagt Lucas dan. Ik slik even. 'Nee, laat maar! Dat kan wachten,' zeg ik zacht. Lucas knikt en loopt weer verder de gang in. Hoe stom kun je zijn?! Ik wilde het uitmaken en Lucas komt het goed maken! Ik ben blijkbaar niet zo "lief" als Lucas denkt of zegt. 'En heb je het uitgemaakt?' Vraagt Lena die net komt aanlopen. Ik veeg snel me tranen weg en draai me om. 'Eh... nee. Maar...-' zeg ik. 'Maar? Wat gebeurde er?' Vraagt Lena. 'Net toen ik het uit wilde maken, bood Lucas z'n excuses aan! Ik kon het dan toch niet maken om het uit te maken?' Roep ik. Lena knikt. 'Maar je training dan?' 'Dat komt goed. Ik weet bijna zeker dat ik klaar ben voor die training! En daarna..' Ik zucht even diep. 'Daarna ga ik weg!' 'Weg?!' Roept Lena geschrokken. 'Ja, weg. Over een paar jaar ben ik oud genoeg voor Luna, en ik heb daar verder geen school voor nodig! Ik heb genoeg punten om het verder zonder te redden.' Zucht ik. Lena kijkt me verbluft aan. 'Dat meen je niet!' 'Dat meen ik wel! Ik heb verder toch niks meer hier te zoeken. Dani is boos op me, Jennifer wil dat ik van school wegga, en Jasmin kan me niet uitstaan.'

Het is weer stil.

'Je zou me moeten steunen Lena. Als familie en als vriendin. Ik zou je steun namelijk nu best kunnen gebruiken!' Zeg ik nors, en loop weg.
-
Als ik eindelijk thuis kom van school pak ik meteen de telefoon om mijn coach te bellen. Ik pak een papiertje en schrijf het nummer van de school op voor als ik het vergeet. (Je weet hoe ik ben ;D) 'met Jack.' Zegt de man aan de telefoon. 'Hoi, Jack! Ik ben het: Chelsea!' Zeg ik. 'Oh! Chelsea! Hoi, hoe gaat het met je?' Vraagt Jack enthousiast. 'Eh...prima!' Zeg ik. 'Ik belde eigenlijk om u wat te vragen.' 'Oke, ik luister.' Zegt Jack. 'Misschien wist u het nog niet, maar ik belande een paar dagen geleden in het ziekenhuis. En ik herstelde best wel snel, en de rest snapt u denk ik wel!' Begin ik. Jack bromt wat. 'Ja.' 'En Sally dacht dus dat ik goed zou zijn als Luna. Een vervanger voor me moeder?' Stel ik voor. 'Ik wist het wel.' Zegt Jack lachend. 'Wat wist u al?' Vraag ik. 'Dat jij de geschikte persoon was voor die taak! Al jou familieleden waren alpha's en Luna's! Jij bent inderdaad de geschikte.eindelijk!' 'Dat wist ik niet! Waarom?' Roep ik enthousiast. 'Weet je nog toen je ouders opgepakt werden door de overheid?' Vraagt Jack. Ik slik even. Alsof ik dat nog weet! Afschuwelijk!
*flashback

Ik zit in de woonkamer met me zusje soep te eten. Mam kan echt heerlijk koken! *ping!* sms-je van Tim. (Tim was mijn eerste vriendje toen ik dertien was. 2 en een half jaar geleden alweer. Nu heb ik Lucas. Sinds ik in de 3de zit is Tim overgeplaatst naar het vwo, dus verder als 2 jaar zou het sowieso niet worden!) 'wie is dat?' Vraagt me zusje. 'Niemand, dit is een tienerding! Dat snap jij nog niet!' Lach ik. 'Echt wel! Ik kan al met één hand soep eten.' Roept me zusje boos. Voor ik iets kan zeggen stopt ze al haar hele hand in de kom soep. (Tja, bij me zusje is er niet echt een verschil tussen figuurlijk en letterlijk! Daar is namelijk alles gewoon letterlijk.) 'Wat doe je?!' Roep ik geschrokken. Ik ren naar de keuken en pak wat keukendoeken.
Ik heb bijna alles schoon gekregen als er een paar mannen binnen stormen! 'Handen omhoog!!' Schreeuwt de ene man. 'Wat gebeurt er?!' Roep ik geschrokken. Me zusje begint te huilen. Ik zie me ouders achteraan staan, met handboeien om.
Niet snel later komen ook tante Sara, de buren, Tim en nog wat familie en vrienden binnen stormen. 'Wat gebeurt er?!' Roep ik. 'LAAT ZE GAAN!!' Schreeuwt me oom. Ik ren naar Tim toe. 'Kan er iemand vertellen wat er gebeurt?' Snik ik. 'We nemen ze mee, achter de tralies horen ze!' Roept een van de mannen. 'Waarom?' Roep ik. 'Stelletje gestoorde zakken!!' Schreeuw ik kwaad. 'Laat het gaan Chelsea. Ik vertel je later alles!' Zegt tante Sara. Ik zak helemaal in elkaar opgevangen door Tim. 'Blijf dapper Chelsea!' Roept me moeder. 'Wat er ook gebeurt, vertrouw op jezelf!!' Schreeuwt me vader voor ze in de achterbak van een zwart busje worden geduwd. Ik heb geen flauw idee van wat er allemaal gebeurt! (Ik wist toen nog niet dat ik een wolf was, dus ik kon ook niet weten dat dát de reden was waarom ze zomaar weg werden gesleept.) ik begin keihard te huilen. Heb ik nu helemaal geen ouders meer?! Ik ben blijkbaar niet de enige die verdrietig is. Als we met z'n alle zo een week zouden staan, zou het huis wel kunnen overstromen van de tranen! 'Ik snap niet hoe ze dit zomaar kunnen doen!' Snikt de buurvrouw.

Als de rest allemaal weg is, behalve Tim, tante Sara, me oom, en Rick (me oudere neef van 15.) ga ik even zitten. 'Kan iemand me vertellen wat er net gebeurd is?' Snik ik. Tim geeft me en dikke knuffel. 'Rustig maar Chels!' Troost Tim. 'Tim zou je even naar de gang willen? Dit is iets alleen voor Chelsea.' Zegt Tante Sara. Tim knikt en loopt naar de gang. 'Chelsea, je ouders zijn opgepakt om een bijzondere reden. En jij bent een onderdeel van die reden.' Begint me oom voorzichtig. 'Ik ben echt heel goed opgevoed! Ik zweer het u!' Roep ik meteen. Tante Sara lacht. 'Nee lieverd, daar gaat het niet om.' (Dit was die periode dat Tante Sara nog aardig was. Ookal gaat het nu wel weer beter.) Rick pakt alvast me hand. 'Het zal best schokkend zijn, en je ouders waren van plan het je pas later te vertellen, maar... je zou het nu wel MOETEN weten!' Zegt me oom. Rick slaat kalmerend z'n arm om me heen. 'Heb je weleens iets gemerkt van rare gebeurtenissen of zo iets?' Vraagt Rick. Ik knik. 'Soms. De tandarts zei dat ik een eigenaardig gebit had, of zo iets in die term.' 'En verder?' Ik denk even na. 'Mijn klasgenoten vonden het zo raar dat ik een veel beter ontwikkelde neus had, en oren. Meestal is iets beter ontwikkeld dan andere als je een ander punt hebt wat niet werkt. Maar ik weet zeker dat ik gezond ben!' 'Wat is je lievelingsdier?' Vraagt Rick. 'Hond! Duh! Ik snap nog steeds niet dat ik die nooit heb gekregen van pap en mam.' Zeg ik. 'Waarom stellen jullie die vragen?' Tante Sara zucht even. 'Je hebt die hond nooit nodig gehad Chels.' 'Waarom?' Lach ik vragend. Rick aait over me haren. 'Kappen!' Lach ik. Maar Rick gaat gewoon door. 'Sssst! Kalm blijven!' Sust Rick. 'Ik zeg het snel. Zoals een pleister eraf trekken.' Zegt Tante Sara. Ik knik. 'Vertel nou maar!' 'Je hebt die hond nooit nodig gehad als... je er al een bent!' Gooit Rick eruit. Ik begin keihard te lachen. 'Wil je serieus zeggen dat ik een hond ben?! Hahaha!' Lach ik. 'Uche... Uche! Wolf! Uche Uche!' Hoest Rick. 'Dus mijn ouders zijn opgepakt door de overheid omdat ze een weerwolf zijn?!' Roep ik. 'Je hebt het zojuist aan jezelf uitgelegd.' Zegt me oom. 'Oh my god! Ik ga flauw vallen!' Zucht ik. Rick duwt me weer omhoog. 'We zouden het pas vertellen op je 15de, maar nu dus. Je stamt af van de wolven.' Zegt tante Sara. 'Wat zal ik zeggen?' Stamel ik. 'SUPER COOOOOL!!!!!' Roep ik blij. 'Als ik dat nou op me 8st wist, dan had ik voor me spreekbeurt alleen mezelf nodig om te presenteren! Ha! Hoe cool?!' 'Rustig maar, want er zijn ook nadelen!' Zegt Rick. 'Oh...' ik ga zuchtend weer op de bank zittend. 'Vanaf morgen ga je een wolven trainingssessie volgen bij je nieuwe coach Jack.' Zegt Tante Sara. 'Maar morgen heb ik al afgesproken met Tim! Dat is misschien nog de enigste persoon met wie ik om ga op school!' Roep ik kwaad. 'Dat is nadeel nummer 1.' Zegt Rick. 'Nog een vraagje...' zeg ik. 'Waardeer ga ik voor het eerst transformeren?' Tante Sara denkt even na. 'Dat verschilt, en daarom ga jij die training volgen!' 'Zijn jullie ook net als mam en pap?' Vraag ik. 'Nee, alleen Rick en je oom.' Zegt Tante Sara. 'Dus iedereen behalve u?' Vraag ik. 'Neehee! Alleen ik en Rick. Verder niemand.' Zegt me oom. Dus alleen wij?' Vraag ik verbaasd. Tante Sara zucht. 'Ze leert het denk ik wel.' Ik knik. Ik ben er helemaal klaar voor.

en zo kwam ik erachter dat ik een wolf ben! Super easy verhaal, en totaal niet lang! (Sarcasmééé!) ik wist dat er wel veel verantwoordelijk op zat. Ik ging bij me tante woonde met me zusje. Tot zij een te vroege transformatie aanging en óók werd opgepakt! Misschien is tante Sara daarom zo boos geworden? Maar goed... in die 2 en een half jaar, heb ik het wel maar mooi gered...
*
'Eh...Chelsea? Ben je er nog?' Vraagt Jack. 'Ja! Sorry ik lette niet op!' Zeg ik verontschuldigend. 'We beginnen overmorgen.' Zegt Jack. Ik knik en hang op. Ik leg de telefoon weer neer naast de papieren.
Nu maar hopen dat het goed gaat met Lucas, want die training is heel belangrijk! Jennifer heeft eindelijk haar zin. Ik ga van school af...

Hey lieve lezertjes! Dit was denk ik een heel lang hoofdstuk. Sowieso bijna 2000 woorden. 😊 maar goed. Thnx voor het lezen! Love jullie!!!