4.BÖLÜM

382 33 2
                                    

Eve geldiğimde saat on iki olmuştu,içim tarifini edemediğim bir huzurla doluydu. Birden telefonuma mesaj geldi"seni bekliyoruz fato çabuk bizim mekana gel"diye Eda atmıştı. Gelemicem çok yorgunum yazıp gönderdim. İlk defa gidesim yoktu o pislige. Huzurun vermiş olduğu o duyguyla uyuyakalmışım. Rüyamda bir ses "sen cehennem ehlindensin"diyordu. Beni saçımdan tutup sürüklüyorlardı,ateş dolu çukurun yanına getirip"işte senin yerin burası" " ne olur yapmayın ben daha tövbe edicem,ne olur bir şans daha diye yankılanıyordu sesim. Birden aklıma Allahtan yardım istemek geldi ben yine avazim çıktığı kadar bağırıyordum Allahım yardım et ne olur diye feryad figan ediyordum. Yine aynı ses,sen dünyada iken Allahı unuttun şimdi ise Allah seni unuttu,boşuna bağırma hiç kimse sana yardım edemez Allahtan başka. Ben ümitsizce Allahım ne olur affet diye tekrarlıyordum.Yine aynı ses tonuyla"Ey Fatma Allah seni affetti,sen hidayete erenlerdensin"diyordu. Hızla rüyamdan saçımı tutarak uyandım,canım çok yanıyordu boğazımdaki o acı şey tekrardan tazelenmisti. Uyandığımda sabah ezanı okunuyordu. Ağlayarak oturduğum yerden" Allahım ne olursun sen affet beni,sen beni cehennem ehlinden eyleme ne olursun"diye haykırmaya başladım.Rüyanın etkisinden çabuk kurtulmuştum,telefonumu elime aldiğimda bir iki tane mesaj vardı"akşam gitmediğim için eda isyan edercesine mesajlar atmıştı bugün biz geliyoruz almaya haberin olsun diye"umursamayıp üzerime hemen bir kot pantolon bluz giyip kahvaltı için salona inmiştim. Sabahları evde çok nadir uyanıyordum. Yine aynı manzarayla karşılaşmıştım ama bu sefer masadan ilk kalkan ben olmuştum,annemlere birşey demeden masadan kalkmıştım zaten kalktığımı bile farketmemişlerdi,yine beni ayşe geçirmişti.Çıktığımda bizimkiler beni kapıda bekliyorlardı, hemen arkadan binerek "nereye gidiyoruz edoş" "bizim muratın yerine gidiyoruz yeni mallar gelmiş,çok güzel diyolar " Şakalaşarak arabadan inmiştik dört kişi"kızım uçacağız bugün, hadi iyisin fato dünün acısını da çıkartırsın sen"diyordu Aylin. Herkes bir köşede kendine yer bulup o zikkimi almak için kimisi burnundan,kimisi kolundan alıyordu. Ben burnumdan çekmeyi seviyordum,elime tam aldığım sıra da telefonum çaldı arayan Kenandi "Fatma dur yapma sakın,kendine yazık etme"diye bağırıyordu" "anlamadım Kenan ne oldu?"
"Rüyamda bağırıyordun,saçından tutup götürüyorlardı,sen cehennem ehlindensin diyorlardı,Suan her ne yapıyosan yapma Fatma ne olur" tamam deyip telefonu kapatmıştım. Duyduklarımın karşısında şok olmuştum elimdekilerini hemen yere bırakmıştım. Benim gördüklerimin aynısını Kenan da görmüştü. Hızlı adımlarla ordan hava almaya çıkmıştım ter içinde kalmıştım. Eda peşimden gelerek ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Sadece burası iyi gelmedi bana deyip konuyu kapatıyodum. Eda ise "hadi eski yerimize gidelim" diye beni teşvik ediyordu kolumdan tutup deniz kenarına getirmişti beni,sadece ikimiz vardık orda yanındakilerini almayida ihmal etmemişti. Cebinden çıkartıp son nefesle çekmişti o zikkimi "al sende yap burda iyi gelir" diye bana uzatmıştı,ben elimin tersiyle keyfim yok deyip itmiştim,bir elinde bira şişesiyle sızmış kalmıştı omzumda.Aklıma birden Kenan geldi o nasıl dayanabiliyordu bunca pisliklere benim için, bir hiç için,beş para etmez biri için anlamıyordum. Sanki dünya da kız yoktu oysa ona layık birçok kız vardı. Telefonum son hız çalmaya devam ediyordu direk telefonu açıp "ben iyiyim Kenan bisey almadım ya da içmedim emin ol" demiştim,rahatlamış sesini duyabiliyordum,benim için endişeleniyordu. Benim annemin babamın yapmadigini o yapıyordu. "Nerdesin gelip seni alıyım" diyordu. Merak etmemesini söyleyip telefonu kapatmıştım yüzüne. Yine ezan okunuyordu ama bu sefer ayiktim,kendimdeydim. Birden sağ tarafımdan bir ışık belirdi,o kız çocuğunun eli omzumdaydi gelmem için işaret ediyordu.

EZAN (Tamamlandı :-)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin