KONSOMATRİS (+18)

13💮

Selammm🙋 özlemisim ulan bu hikayeyi.
Başka kurgularda geziyorum yarraklarımmmm 🐖
Şimdilik spoi vermeq yko
Umarım iyisinizdir. Sizi seven bir yarrak var burada 😘

Onsuzluk geziyor mevsimlerimde. Hep yağmurları yaşıyorum. Kara bulutlar yüreğimde yeni doğan güneşi siyah bir perde gibi örtmüştü. Meğer insanın kendisine karşı koyması kadar yıkıcı bir savaş yokmuş yeryüzünde.
Kalbine karşı gelmesi kadar yasa dışı...
Aklından silmeye çalışması kadar imkansız hiç bir şey yokmuş.

Aşkın iyi tarafı yokmuş aslında. Gerçek aşk masallarda anlatıldığı gibi peri kanadından kopma, cennetten düşme, temizlik ve saflık değilmiş işte.
Dile tatlı gelen zehirli bir şerbetmiş aşk. İçinde habersizce oluşturulan bir pıhtı misali.
Yüreğine giren ani sancı aşkın kök salısıymış meğer.
Dilinin ucuna varıp da söylemeye kiyamadigin her bir harfin altında ezilmekmiş.
Aşk içinde yok olmakmış. Aşk harcanmakmış... ömrünün en güzel renklerini, renk körü bir adama adamakmış.

Kaldım. Başı ve sonu belli olmayan yolun ortasinda çırıl çıplak kaldım. Ruhumu örten öfkenin anasıydı. Başka hissettiğim duygu yoktu.
Ben nefretin nefesiyle yeniden dünyaya gelmiştim. Ben...dusuncelerimden korkan bir kadın oluvermiştim.
İntikam hırsı dört yanımı kuşatmış sarıp sarmalamıştı beni. Lekelenen vücudumu kurtarmanın imkanı olmadığını erkenden anlamıştım. Fakat...ben bu halimden hoşnut olmaya başlamıştım. Öfke duymak bana delicesine zevk vermeye başlamıştı. Yer altının korktuğu adamdan intikam alma fikri kanıma karışan hap misali öfori veriyordu. Düşüncelerimle güçleniyordum. Ben içten içe kendimi tüketerek var oluyordum...

∆∆∆

Atlas yumruğunu pamir'in yüzüne geçirdi. Yakasından tutarak sarstı.
-Ne demek gitti lan!!! Sana emanet etmedim mi ben o kızı!?
Pamir kanayan burnunu silmeye tenezzül bile etmeden konuştu.
-Seninle konuştum dedi. İşe gideceğim dedi. Ne bileyim abi?!
Atlas onu yere bırakıp karnına bir tekme geçirdi.
-Ulan ibne benimle konuşmuş olsa sana demem mi!? Ben emanet diye sana niye getirdim ha!!! Pavyona gitmesine izin mi veririm Pamir!!
Pamir nefes nefese kalmıştı. Atlas yani başına çöktü ve yakasından tutarsak ona yaklaştı.
-Adam akıllı konuş. Seni. Burada. Sikerim!
Pamir ağzındaki kanı tükürdü ve sinirle ona baktı.
-Biliyordum! Yalan söylediğini senin pavyona gitmesine asla izin vermeyeceğini biliyordum! Ama onu asıl olduğu yere bıraktım Atlas! O kız oraya ait! Onun kirlenmiş dünyasına bir tek orası sahip çıkabilir! Tıpkı senin de karanlık bir dünyanın olması gibi!!
Atlas sinirle yumruğunu kaldırdı. Vuramadı.. acıyla catilmis kaşları gözlerinin en karanlık yerinde belli olan yürek sancısı okunuyordu.

Pamir onu itti ve nefes nefese kafasını bıraktı. Açık gökyüzüne bakarken yutkunarak konuştu.
-O kız senin dünyana ait değil Atlas. Siz farklı yapbozların eş parçalarısınız. Bunun zor olduğunu anlamıyor musun?
Atlas duvar dibine oturdu.
-Tek sorun sence Ceylan'ın pavyonda çalışıyor olması mı?
Pamir kahkahalar atmaya başladı. Atlas ağrıyan başını duvara ritmik şekilde vuruyordu.
Pamir nefes nefese konuştu.
-Baban o kızın katili Atlas!! Öz baban!! Sence pavyon bu ilişkinin hangi noktasında!? Pavyonda çalışmak ya da her gece bir adamın koynunda olmak önemli mi?!
Tek kolu üstünde yavaşça kalktı.
-ah...bana namuslu bir insan göster.. sana götümü vereceğim.

Atlas sinirle derin derin nefes alıp veriyordu. Bu görüntüsü kızgın bir boğayı andırıyordu.
-O halde neden ona öyle muamelede bulundun. Madem namus senin için önemli değil neden onun canını bu kadar yaktın?!!
Pamir sürünerek sırtını bir duvara yasladı. Burnunu silerken nefes almaya çalışıyordu.
-Seni zeki sanardım.. insanların zaafları ile oynamalısın ki çabucak uzaklaşsın ve yok olup gitsin! O kızın zaafı mesleği idi. Ben de onu derin yarasından vurdum. Çünkü şimdiyi engellemek istedim. Biliyordum. Sen ona daha derin yara olacaktın. Ama dinletemedim.
Atlas alayla güldü.
-Sevdiğini nasıl uzaklaştırabilirsin Pamir?! Yüreğini nasıl şuursuzca kenara atabilirsin?!
Pamir ıslık çalıverdi.
-Demek aşık oldun...aşka inanmıyorum dostum.
Atlas yavaşça ayağa kalktı.
-Dünya bu Pamir.. çok büyük konuşuyorsun!
Pamir alayla gülmeye devam ederken Atlas arabasına bindiği gibi uzaklaştı.