2 weken later
Pov kaj
Ik zit aan de rand van het ziekenhuis bed waar Joelle in ligt, ze ligt al 2 weken lang in koma en ik ben elke dag sinds dat zei hier ligr naar haar toe gegaan. ' hallo Kaj , we willen je vertellen als Joelle niet binnen een week wakker word dat we de stekker er uit moeten halen, het spijt me om je dit te vertellen jongen " verteld de dokter mij. Ik voel dat me ogen vochtig worden en dat er tranen over me wangen rollen op dat moment word de de deur open gemaakt en staat Samuel in de deur opening ' Kaj, wat is er aan de hand is er al nieuws?! Hoe gaat .het met haar " vraagt hij. Ze hebben me verteld als ze niet binnen een week wakker word dat ze de stekker eruit halen en dan is ze gewoon niet meer bij ons " en ik voel dat er meer tranen bij komen. Samuel komt naast me zitten op een kruk en aait over der haar ' zusje, we hebben je nodig je mag nog niet dood gaan " fluisterd hij nog net hard genoeg dat ik het hoor.
Pov Noelle
Zonder Joelle is het zo ontzettend stil hier, we zijn wel heel dicht bij elkaat gekomen. We gaan nu met zijn 4en Joelle bezoeken in het ziekenhuis. ' hoe zou het met haar zijn?, zal ze al bij gekomen zijn?? Gaat ze dood?? " zoveel vragen gaan er rond in me hoofd. Met al die gedachtes waar ik straks mischien wel antwoord op zal krijgen loop ik het ziekenhuis binnen. We komen aan op de 5e verdieping en we lopen naar de kamer waar Joelle nu al 2 weken ligt . We zien Kaj en Samuel zitten naast haar bed en beide een hand van haar vast houden. ' hey jongens, hoe gaat het met haar?? " vraag ik terwijl ik mijn hand op Kaj zijn schouder leg. ' er is nog helemaal geen verschil, als ze binnen een weekje niet wakker word of er verschil is dan halen ze de stekker uit en is het voorbij " verteld Kaj. Ik begin zachtjes te huilen bij het idee en ik zie dat we allemaal aan het huilen zijn. Op dat moment zien we dat de ouders van Joelle en Samuel binnen komen. ' hey jongens, rustig Joelle is heel erg sterk het komt vast goed met haar ze zou niet willen dat jullie je zo rot voelen. " vertel de moeder van Joelle ons.
We blijven zo nog een tijdje zitten met zijn allen bij het bed, maar Joelle maakt geen ene beweging.
Na nog een uurtje te hebben gezeten, zijn we van plan om weer weg te gaan. Ik hoop dat je deze week bij komt lieve Joelle, doe het voor ons en jezelf we houden van je ' hoor ik Bobbie zeggen tegen Joelle en we lopen de deur uit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hey, super kort hoofdstuk again maar ik ben hier best slecht in. Ik ga morgen met school naar duitsland 7 uurtjes in de bus , dus ik heb genoeg tijd om te schrijven :)
Bye,
Love.
