The boy next door

14

Ήταν σαβατοκυριακο. Πέμπτη Παρασκευή δούλεψα κανονικά στο μπαρ. Είχε αρκετό κόσμο όποτε βγάλαμε καλό μπουρμπουαρ.

(...)

Ήταν Σάββατο η ώρα 10:00 το πρωί. Συμμάζεψα λίγο το δωματιο και αποφάσισα να πάω να βρω ένα σπίτι. Δεν μπορουσα να μείνω άλλο εδώ μέσα. Είχε φουλ φασαρία από τα διπλανά δωμάτια και η αληθεια είναι ότι μου είχε λείψει το μπανιο με γεμάτη την μπανιερα.

Εβαλα ένα μαύρο κολαν με ένα απαλό φουτερακι και το αμάνικο Calvin μπουφάν μου και εβαλα το κινητό και τα κλειδιά στις τσέπες.

Μπήκα στο αμαξι και εβαλα μπρος.

Δεν έχω μιλήσει καθόλου με τον Μάριο...

Πηρα το τηλέφωνο στα χέρια μου και πάτησα πάνω στην επαφή του.

"Ελα μωράκι μου" απαντησε κατευθυαν

"Τι κανείς αγάπη μου;" τον ρώτησα

"Καλά είμαι εσυ;" με ρώτησε

"Πάω να δω κάτι σπίτια από κοντά. Δεν αντέχω άλλο την εστία" ειπα και ξεκίνησα να οδηγώ.

"Εγώ στο ειπα" είπε και γέλασα μέσα από το ακουστικό.

"Είχες δουλειά σήμερα;" τον ρώτησα

"Όχι αγάπη μου. Βγήκα για έναν καφέ με έναν συνάδελφο μου" είπε

"Έκανες κιόλας καινούριες φιλίες; Μπράβο αγάπη μου" ειπα και γελάσαμε και οι δυο.

"Λοιπόν σε αφήνω γιατί οδηγείς και θα τα πούμε το βραδάκι πάλι εντάξει;" είπε

"Δουλεύω μέχρι τις 3:00. Θα σου στείλω μήνυμα να δω αν είσαι ξύπνιος" ειπα

"Θα βγω για ποτό με τον συνάδελφο μου όποτε ναι θα είμαι" είπε και χαμογέλασα.

"Εντάξει αγάπη μου θα τα πούμε σαγαπω πολύ και να προσέχεις"

"Και εσυ μωρό μου. Και να μου στειλεις φωτογραφία το σπίτι" είπε και κλείσαμε το τηλέφωνο.

(...)

Αφού είχα πάει σε 5 σπίτια δεν βρήκα κάποιο που να μου άρεσε.

Πάμε και στο τελευταίο...

Πάρκαρα το αμαξι απέξω από το σπίτι. Ήταν μονοκατοικία. Δεν είχε άλλους ορόφους. Πηγα στην πόρτα του σπιτιού και χτύπησα κουδούνι.

"Γεια σας" μου είπε μια γυναίκα γύρω στα 30-35.

"Γεια σας. Για την αγγελία για το σπίτι ήρθα" ειπα και άνοιξε την πόρτα περισσότερο για να περάσω.