Touch //vsoo

Rica!

"Jungkook bana onların sevgili olmadıklarını söyle yalvarırım" yıkılmıştım işte şimdi telefonun başında gelecek olan cevabı bekliyordum kaderimi bekliyordum.

"Taehyung haberler iyi sevgili değillermiş sadece arkadaşlar" duyduğum şeyle derin bir oh çektim işte şimdi rahatlamıştım, hafiflemiştim.

"Oh jungkook teşekkür ederim sen olmasaydın şimdi burada kafayı sıyırmış olacaktım gerçekten teşekkürler"

"Rica ederim taehyung lafı bile olmaz arkadaşım " 

"Jungkook hani senin şu dün söyleyeceğin ama bir türlü söyleyemediğin şart var ya. Hmm eğer onu söylersen seve seve yardım etmek isterim. " dediğimde jungkook duraksamıştım ilk başta ama sonra devam etti hemen.

"Gerek kalmadı taehyung ama yinede teşekkür ederim" hiç birşey yapmamış olmama rağmen teşekkür etmesi biraz garip gelmişti. Çünkü o genelde bu kadar kibar olmazdı. Acaba benden ne istiyecektide son anda vaz geçti.

"Tamam peki öyle olsun" derken zil çalmıştı tekrardan.
"Kook kapatmalıyım sonra görüşürüz."

"Görüş-" telefonu suratına kapatmıştım. Çünkü giçeri giren kişiler şu anda benim için daha önemlilerdi.

Jimin kolunu jisoo'mun omzuna atmıştı ki sınıfa girdiklerinde kolunu indirdi. Onlara dikdik baktığımı fark ettiklerinde anında kendimi topladım. Bakışlarımı başka bir tarafa çevirdiğimde jennie'nin bana sırıtararak baktığını fark ettim. Ben ona baktığımda bakışlarını çekmek yerine kaşını kaldırp bana göz kırptı. Bende bu hareketine gülümsedim.

"Bi dakika bi dakika! " herkes bi anda bakışlarını sınıfın içinde deli gibi bağırıp bize (jennie ile bana) bakıp duran Lia'ya
çevirdiğinde konuştu tekrardan.

"Jennie'nin taehyung'a bakıp göz kırptığını ve taehyung'ında jennie'ye bakıp gülümsediğini gördüm! Çocuklar neler oluyor burada! " ah mal mı bu kız ne diye bizi dikizliyordu ki. Bakışlarımı hemen hala Jimin'in! yanında duran ve bana garip garip bakan jisoo ya çevirdim. Benim ona baktığımı gördüğünde bakışlarını hemen jennie'ye çevirdi ki o da ona bakıyordu.
Birden tüm sınıf başımızda toplanmıştı. Bi açıklama yapmam gerektiğine karar verip (aslında hiç gerek yoktu ama) konuştum.

"Sakın olun bi! Birşey olduğu yok biz sadece ve sadece arkadaşız fazlası değil ne diye bilip bilmeden böyle dedikodular yaratıyorsunuz ki" dediğimde herkes üzülerek yerlerine geçmişti.

"Ama ama... " lia çok üzülmüştü ve birden kendini sırasına atmıştı. Ah...

"Ay evet ya bi daha böyle birşey olmasın ayrıca taehyung'ın hoşlandığını biri vaar"
Söylediği şeyle anında jennie'ye bakarken herkesin tekrardan bana baktığını gördüm. Bu sefer jisoo da gözlerini açmış bir şekilde bana bakıyordu.

"Jennie! Seni mahfedeceğim ! " diye bağırdığımda herkes gülüyordu ne yani komik bir şey mı vardı.

"Hatta onun adıda-" jennie böyle dediğinde anında bağırdım. Bu kız benimle dalga geçiyor olmalıdı herhalde.

"Kapa lan çeneni! " derken sınıftaki diğer kızların ayılıp bayıldığını gördüm. Hatta bi tanesi 'haşin erkeğim' falan diyordu. Ne yaşıyordu bunlar daha az önce hoşlandığım kişinin kim olduğunu öğrenmeye çalışmıyorlarmıydı. Ben bunları düşünürken jisoo'nun yanıma oturduğunu fark etmemiştim bile.

"Şey.. " onun sesiyle kendime geldiğimde yüzüme baktığını gördüm. İlk defa benimle konuşuyordu. Aman tanrım... Umarım ölmem.

"Acaba biraz suyun var mı? " diye sorduğunda yüzüne bakakaldım. Su neydi? İçiliyor muydu? Sıvı birşey miydi? Beynim durmuştu çalış mıyordu artık işlevini kayıp etmişti nerdeyse. Ona cevap vermediğimi fark edip hemen konuştum olabildiğince.

"E-evet var" kekelemiş miydim ben?

"Biraz verebilir misin peki? Azıcık içeceğim. Merak etme ağızımı değidirmem." dedi ve gülümsedi. Ah o gülümsemesi sanırım ilk defa görüyordum.

"Pekala" deyip çantama döndüm ve içerisinden suyu çıkardım. Tekrar döndüm ve suyu verdim. Eline aldı kapağı açtı ve suyu ağıszına döktü. Şu şişesinin ağızına ağıazını koymadığı için suyun bir kısmı çenesine doğru altı. Eli ile akan suları silerken bana döndü. Dikdik onu izlediğimi o an fark edebildim.

"Teşekkürler!" ve suyu bana attı. Yine gülümsedi. O normalde bu kadar mutlu olmazdı. Bugün birşey vardı. Acaba.. Acaba jimin yüzünden miydi bu mutluluğu. Bilemiyorum.

"Rica ederim... Rica ederim" sona doğru söylediğim biraz sessiz çıkmıştı ama duyduğuna emindim. Bu kadardı bu kadarcık konuşmuştuk ve ben bunun etkisinden bir hafta
çıkamamıştım. Sürekli kafamda kurup durmuşdum. Böyle olmasydı nasıl olabilirdi diye. Sonra düşünmüştüm. Acaba o benim hakkımda ne düşünüyordu. Bana karşı ne hissediyordu...

_________
Byby<3