Üvey Asker

27.

Selamın aleyküm mümin kardeşlerim. Ramazanınız mübarek ola

İmana geldim mübarek.

İYİ OKUMALAAR

...

Sabah kalktığımda hava aydınlanmış salonun penceresinden ışıklar vuruyordu. Akşam Gürkan ile birlikte konuştuktan sonra (asla başka şeyler olmadı) beraber koltukta uyumuştuk. Yavaşça doğrulduğumda Gürkan'ın boynuna gömülü bir şekilde yattığımı anlamıştım. Benim kıpırdanmam ile gözlerini yavaşça açmıştı.

"Günaydın."

"Günaydın güzelim. Saat kaç."

Ona bekle diyerek üstünden kalktım. Salonun ortasında duran sehpanın üstündeki telefonumu alarak baktım. 5 cevapsız çağrı ve 8 tane de mesaj vardı.

"05.46." dedim Gürkana ve mesaj uygulamasına girdim. Mesajlar Arastandı. Bir tane de Deryadan vardı.

Aras Abim: Selin saat geç oldu ama aramalarına bakman gerek (02.27)

Aras Abim: Yeni iş yapacağın timin Albayı Bulut Yaşasın seni aramış ama ulaşamamış (02.27) (sen şimdi naneyi yemedin mi)

Aras Abim: Sabah direk yanına gidecekmişsin (02.28)

Aras Abim: Sabah toplantı varmış (03.12)

Aras Abim: Gürkan'a ilet bak unutma

Aras Abim: Saat altıya kadar gelmen gerek yeni timin gelmiş (04.37)

Aras Abim: Bir uyutmadılar zaten bak geç kalma (04.39)

Koca bir hassiktir cidden. Derya'nın mesajına sonra bakmayı aklımın bir ucuna not ettikten sonra telefonu kapatıp odama koşturdum. Saat 05.48 olmuştu bile on iki dakika vardı. Hızla dolabımı açarak birşeyler aradım kendime. Bir yandan da Gürkana seslenip geç kaldığımızı söylüyordum. En sonunda zaten birazdan karargahta değiştireceğim için siyah eşofmanımı ve beyaz bir t-shirt giydim. Üstüme gri hırkamı alarak odadan çıktım. Kapının yanında beni hazır bir şekilde bekleyen Gürkana kısa bir göz atıp hemen postallarımı giydim. Hızla apartmandan çıktığımızda kolaylık olsun diye Gürkan'ın arabasına bindik. O arabayı kullanırken bende telefonumu çıkartıp Deryadan gelen mesajı açtım.

Derya Sarıoğlu: Eğer bugün müsait olursan seninle akşam yemeği yemek istiyormuş annemler açıkçası bende istiyorum ama onların atması gereken mesajı ben atınca garip oluyor neyse abla bekliyoruz haber ver bize. Bye bye

Siz: Akşam müsait değilim göreve çıkacağım. Gelince...

Evet büyük ihtimalle bu akşam görev vardı. Telefonu kapatarak cebine geri koydum. Hızlı çıktığım için çantamı almamıştım.

"Çantan arka koltukta. Unutucağını anlamıştım."

"Teşekkür ederim." diyip çantama uzandım. Cebindeki telefonu çıkartarak çantaya attım ve askeri kimliğimi aldım. Çantayı arkaya geri bırakırken karargaha gelmiştik.

Gürkan kimliğini kulübeden çıkıp yanımıza gelen askere göstermişti bende aynısını yaparak içeri girmiştik. Gürkan arabayı park ettiğinde beş dakikamız olduğunu söylemişti. Hızlı davranarak arabadan indik ve koşar adımlarla karargaha girdik.

Benim üniformamda gelmiş ve Gürkan'ın odasındaydı. Onun odasına girerek üniformamı almış ve onu odadan kış kışlayarak üstümü değiştirmiştim. Saçımı hızlıca at kuyruğu yaparak koridorda gördüğüm askere albayın odasını sormuş ve öğrenince koşarak odanın önüne gelmiştim. Kapının önündeki albay postası garip bir şekilde bana bakıyordular. Onları önemsemedim ve kapıyı çalarak odaya girdim. Kapıyı ardımdan kapatarak albayın karşısına dikildim.