Ocean and the Wind

Chapter 14

Mansion

Two years after, Mommy suffered from cancer. I didn't even know... Masaya naman kami sa Manila, it was peaceful and even the business is doing great pero... bigla na lang bumagsak ang katawan niya.

The doctor said it was long due, na parang nangungutang na lang ng buhay si Mommy. She never went to the hospital to have a check up. Dahil wala naman daw nararamdaman.

Nag gagamot pa rin siya hanggang ngayon. Nag aaral pa ako kaya napabayaan na ang business, ilang branch ng resort namin ang nag sara. I managed what I can handle, from twelve branches tatlo na lang ang natira dahil iyon na lang naman ang kaya ko.

We lost money, properties and the luxury we had before. Second year college ako nang mangyari ito, sobrang bigat dahil ako na ang nag aasikaso ng lahat habang nag aaral pa.

I manage our business, I am maintaining my grades dahil pumasok ako sa scholarship program. Hindi na namin kayang magbayad ng tuition na daang libo kada semester.

Daddy still provides, sinasagot niya ang hospital bills ni Mommy dahil iyon lang ang kaya niya. Mayroon na rin siyang ibang pamilyang binubuhay kaya mabigat na rin na sinasalo niya ang pampagamot ni Mommy. Ang kinikita ng resort ang sumasagot sa pangangailangan at sa mga utang namin.

Baon kami sa utang, ofcourse. Dahil biglaan ang pagbasak ng business namin. Mayroong ipon pero hindi sapat sa lahat ng problemang hinaharap namin.

Hindi naman agad itinigil ni Mommy ang pagbabayad ng tuition ko, as I've said may ipon kami. Iyon ang pinangbayad ng tuition ko at nang maubos... nag apply ako sa scholarship pero hindi rin agad na-approve ang application ko roon kahit na pumasa sa exam dahil kilala na mayaman ang pamilya namin. Why would I still apply for scholarship, right? That's what they think.

I still want to work part time, I tried. Hindi nga lang kinaya ng katawan ko, when I tried working at a lawfirm nanghina lang ako at nastress nang sobra kaya itinigil ko na rin.

Ilang taon na rin kaming baon sa utang kaya ngayon ay ginagawa ko ang lahat para maibangon ulit ang business. When I graduated, I worked hard para kahit paunti unti ay mabawi ulit ang branches na nawala.

"I'm sorry."

Para akong binagsakan ng parehong langit st lupa sa narinig.

This can't be. She's all I have.

Tumakbo ako papasok sa kwarto kung saan siya naroon.

"Mommy, mommy..." I cried. "Wake up, please. Mommy..."

I cried so much.

This is so hard, how can I even live with this. How can I handle everything, I cannot live without my Mommy.

I just want to die.

Mag isa ako sa libing ni Mommy. My family came ofcourse, sila ang nag asikaso sa lahat ng kailangan sa funeral.

"Im so sorry, Serena..."

Wala na akong mailuha, seryoso at malungkot ko na lang na tinitingnan ang puntod. Ako na lang ang natira dito ngayon, nawala na ang lahat.

Literally, nawala na ang lahat sa akin.

It's so hard for me to move on from all of these. It's never easy pero wala naman akong choice. Magugutom ako kapag hindi ako kumilos at nagsikap.

Everything fell apart but I shouldn't. Mabuti na lang nakamove on na ako sa kanya. Mabuti at hindi na ganoon kasakit nang mangyari ang mga 'to.

"Good day, Ma'am. Si Engineer Castillo na po ang mag susupervise sa building ng resort." my secretary said.