Episode - 12
မတင္မက်ျဖစ္ေနခဲ့ေသာအေျခအေနမ်ားအၾကားသံေယာဇဉ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့သည္ကား အမွန္တရားျဖစ္သည္။ေရာင္စဉ္၏စိတ္မွာ တစ္ခုလံုးစြတ္စြတ္ျဖဴေနသၫ့္စိမ္းစားဥေလးႏွင့္တူလ်ွင္ ေဒၚျမဧကရီ၏စိတ္အသြင္မွာ အျပင္ပန္းစိမ္းၿပီးခြဲၾကၫ့္လိုက္လ်ွင္နီရဲေနသၫ့္ဖရဲသီးတစ္လံုးႏွင့္တူသည္။ေရာင္စဉ္ကႏူးညံ့လြန္းၿပီးသူမႏွင့္ပတ္သတ္လ်ွင္အထိအခိုက္မခံသၫ့္အျဖဴထည္တြယ္တာျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။သူမသည္ကား အျပင္ပန္းတြင္မာေက်ာခတ္ထန္ဟန္ရိွေသာ္လည္း ေရာင္စဉ္ႏွင့္ပတ္သတ္လ်ွင္ သူမရင္ထဲတြင္ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းကိုေဖာ္ေဆာင္ ေသာအခ်စ္ဟူသၫ့္အရာတစ္ခုရိွမည္။သို႔ေသာ္ သူမထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ျခင္းမရိွသၫ့္အတြက္ ေရာင္စဉ္သူမကိုအေပၚယံသာျမင္ေတြ့နားလည္ခဲ့သည္။ဤသို႔ျဖင့္သာ ရက္လမ်ားစြာကုန္ဆံုးၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။
ရန္ကုန္အိမ္ေရာက္ကာ ထံုးစံအတိုင္းလုပ္ငန္းလည္ပတ္ရန္ ရႈတင္သြားအိမ္ျပန္ႏွင့္ပင္အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့သျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္တစ္အိမ္တည္းေနေသာ္လည္း ေမးထူးေခၚေျပာသာလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။လုပ္ငန္းအားသၫ့္ရက္ျဖစ္ေသာယေန့တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ၿခံထဲမွပိေတာက္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္ဖ်ာခင္းထိုင္ၾကရင္းစားၾကေသာက္ၾကေလသည္။
"ငါတို႔လည္းေနာ္ ဒီအိမ္ကိုေရာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရင္လိုစကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ၿပီးမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး"
(သံသာ)
"ဟုတ္ပဟာ ငါတို႔သံုးေယာက္ကအဖြားကိစၥနဲ႔အိမ္မႈကိစၥ ေရာင္စဉ္ကအန္တီေနာက္လိုက္"
(ေဆာင္း)
"နီးလ်က္နဲ႔ေဝးဆိုတာ ငါတို႔ေလးေကာင္ပဲျဖစ္မယ္ ဟိဟိ"
(၀ႆန္)
"ေအးနင္တို႔အဖြားနဲ႔ေနရတာအဆင္ေျပလား"
(ေရာင္စဉ္)
"ေျပပါတယ္ လူႀကီးဆိုေတာ့တစ္ခါတစ္ေလဇီဇာေၾကာင္တာေတာ့ရိွတာေပါ့ဟာ ဒါေပမယ့္ငါတို႔အဆင္ေျပတယ္ေအးေဆးပဲ"
(သံသာ)
"နင္ေရာအန္တီေနာက္လိုက္ရတာအဆင္ေျပလား"
(သံသာ)
"ဟိုသီခ်င္းလိုေျပာရမွာပဲ ငါ့ဘ၀ကိုေျပာျပမယ္ ရယ္သံေတြခဏရပ္ေပးပါဦးဆိုသလို"
