Ep- [14]

32.1K 1.7K 95
                                    

" အ့ ဖြည်းဖြည်း ဂျောင်ကု ငါမရတော့ဘူး! "

‌ထယ်ယောင်းရဲ့ စကားတွေကို ဂရုမပြုဘဲ ဒေါသကြောင့် သာယာမှုကို သာရှာ‌ဖွေနေတဲ့ ဂျောင်ကုက ကျားရိုင်းတစ်ကောင်လို။

"အာ f××k ! "

အတွင်းသားရဲ့ အနွေးဓာတ်ကြောင့် ဂျောင်ကုမှာ နတ်ပြည်ရောက်နေသလို။

အစားအိမ်နားထိရောက်လာတဲ့ ခပ်မာမာဂျောင်ကုရဲ့ အရာကြီးကြောင့် ထယ်ယောင်းဗိုက်များအောင့်လာသည်။

နေ့လယ် 11နာရီကျော်ကျော်ထဲက စလာတဲ့ လုပ်ငန်း မှောင်ရီတောင်ပျိုနေသည်။

ထယ်ယောင်း လုံဝမခံနိုင်တော့ပါ အော်ရလွန်လို အသံတွေတောင်နာလာသည်။

" ငါ ငါမရတော့ ဂျောင်ကု ‌အာ! ကျေးဇူးပြုပြီး ရပ် ရပ်ပေးပါ ဟင့် အ့ နာတယ် "

" ကိုယ့်ကို နောက်ခါ အဲ့ကောင် ရှေ့မှာ မအော်နဲ့!!"

" မင်း ရိုင်းစိုင်းနေလို့လေ အား!!"

ဒီလောက်လုပ်နေတာတောင် ဟိုကောင်ဖက်က ပါနေတဲ့ ယောင်းကို ဂျောင်ကုစိတ်တိုတိုနဲ့ ထိုးဆောင့်လိုက်သည်။

ဂျောင်ကု ထိုးဆောင့်လိုက်တာကြောင့် ထယ်ယောင်း ဗိုက်ထဲအောင့်ခနဲပင်ဖြစ်သွားသည်။

အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော့ ဂျောင်ကု ပြီးသွားသလို အောက်ကယောင်းမှာလည်း တိတ်ဆိတ်နေသည်။

"အာ ‌ကိုယ်ပြီးပြီ! ယောင်း"

"....."

"ယောင်း!"

"......"

မေ့နေတဲ့ ယောင်းကြောင့် ဂျောင်ကု ပျာယာခတ်သွားသည်။

"ဟာကွာ  တောက်!!"

ယောင်းထဲက ကိုယ့်အရာကို ဆွဲထုတ်ပြီး
ဂျောင်ကု စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကိုသွားယူခါ ဗင်းကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို Boss"

"ဗင်း "***"အဆောက်အဦးရဲ့ ငါနားနေခန်းကို မွေ့ရာတွေ လာလည်ပေး ခုချက်ချင်းလာခဲ့  ဆူဟိုကိုလည်း မွေ့ရာလည်ပြီးရင် သွားခေါ်ခဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ Boss"

‌ဗင်းလည်း စာရင်းတွေ ထားခဲ့ပြီး  အဲ့ကို အမြန်ပင်ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်သည်။

 1 Million  [ 1 မီလီလျံ ]  {Complete}Where stories live. Discover now