1 Million [ 1 မီလီလျံ ] {Complete}

Ep- [15]

ထယ်ယောင်း အိပ်ရာက နိုးနိုးချင် လေးနေတဲ့ မျက်လုံးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်ဖွင့်လိုက်၏။သိူ့ပေမဲ့ ခန္ဓကိုယ်ကို လှုပ်လိုက်တော့ နာကျင်သွားတဲ့ ကိုယ်ကြောင့် ထယ်ယောင်းမျက်ရည်တောင်ဝဲမိသွားသည်။

" ယောင်း!"

အခန်းထဲကို ပန်းကန်တစ်လုံးနဲ့ ဝင်လာတဲ့ ဂျောင်ကုကို မြင်ပြီး ထယ်ယောင်း တော်တော်လေးက အဖြစ်အပျက်များကို သတိရသွားသည်။

ဘယ်လိုတောင် လူမဆန်းတဲ့ကောင်လဲ အမြဲတစ်သူသန်ပြီး သူမြင်ရာသူထင်ရာကိုဘဲ ယုံတဲ့ကောင် ငါမင်းကို မုန်းတယ် ။

"သွားမလာနဲ့! ထွက်သွား !! "

လည်ချောင်တွေက နာနေတာမို့ အော်နေတာတောင် အသံက သိပ့်မထွက်ပေ။

ဂျောင်ကု ရှေ့ကို တိုးရင်~~

"ယောင်း ကိုယ်မှားတာပါကွာ~~ "

"ငါမင်းကို ထွက်သွားလို့ ပြောနေတယ်လေ !!"

" မသွားဘူး ယောင်းနေမကောင်းဘူး ဆေးသောက်ရမယ် "

" ရတယ်မလိုဘူး သောက်လည်းမသောက်ဘူး မင်းက ငါ့ကို ဒီလို ဖြစ်စေချင်တာမလား!! အနာပေးလိုက် ဆေးပေးလိုက် ငါ့ကို လာမလုပ်နဲ့ !! ထွက်သွား !!"

"‌ယောင်း! ကိုယ်မှားတာလို့ ပြောပြီးပြီလေ!"

" မင်း မှားတယ် ပြောတိုင် ငါက ကျေအေးပေးရမှာလား! ဟမ်း !!"

ဂျောင်ကု စောင်ပုံးထဲက ယောင်းကို ကြည့်ပြီး အတော်ဒေါသထွက်နေမှန်းသိသည်။

ထွက်လည်း ဆက်ထွက်တော့ယောင်း ခုတော့ ဆေးသောက်ရမယ် ပြီးမှ ကိုယ့်ကို ဆူဆဲ‌ရိုက်ပါကွာ။

" ခုတော့ ဆေးသောက်ရမယ်ယောင်း ကိုယ်ထပ်မပြောဘူး ‌ဆေးမသောက်ဘူးဆို one more time ဖြစ်သွားမယ် ကိုယ်ထပ်မလုပ်ဘူး မထင်နဲ့ !"

" မင်းငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်တိုင် ငါက ကြောက်မယ်ထင်လား !!"

" ခြိမ်းခြောက်တာလား အတည်လား ကိုယ်ခုပြမယ် "

ပန်းကန်ကို စားပွဲပေါ်သွားတင်ပြီး ဂျောင်ကု အကျကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်‌လိုက်တော့