PUNISHED • TAEKOOK ✓

9

Haiii, ben geldiiim. Yeni bebeğe başladım Tiger claw tae ve dangerous rabbit tavşan jk birleşimi bir fic, konusu bölüm sonunda. İsmi SASSY BUNNY. Bakarsanız sevinirim <33

Yazım yanlışlarım varsa affoluna, keyifli okumalar diliyorum lokumlarım! Xx

**

Dişlerim birbirine çarparken, içim üşüyordu. İliklerime dek ayazı yemişim gibi hissediyordum. Soğuktan her yerim ağrıyordu.

Yatağın karşısındaki duvar saatinden gelen tik-tak sesleri kulaklarımda uğulduyordu.

Ölüm gibi gelen bu zaman geçmek bilmiyordu. Ne olursa olsun dayanmak zorunda olduğum gerçeğine odaklandım.

Taehyung ile ayrılalı saatler olmuştu ve o bu süreçte rüyama girerek bana ulaşmaya çalışıp haber göndermişti.

Bir kapı çarpma sesi duyduğumda başımı kaldırarak kapı eşiğine doğru baktım. Kaşlarım çatılmıştı.

Yaklaşan tok adım seslerini duymaya başladığımda heyecanla yataktan kalkmak için hamle yaptım.

"Taehyung, Taehyung geldin..." diye sevinçle solurken, kendimi güç bela yataktan kaldırıp ayağa çekmeyi başardım.

Ayak tabanlarım soğuk zeminle buluştuğunda, dizlerim lastikten yapılmaymış gibi, delicesine sarsıldı.

Adım atamadım, lakin yere kapaklanmamak için de çabalayıp dengemi korumayı başardım.

Tam o sırada içeriye iki adam girdiğinde arkalarından gelen bir Taehyung göremeyince hayal kırıklığıyla kalakaldım.

Adamlar etrafı karıştırarak değerli eşya var mı diye evi altüst etmeye başladıklarında ağzım şokla açıldı.

"Hırsızlar!" diye bağırdım, boğazımın kuruluğundan ve bir süredir konuşmuyor olmamın verdiği etkiyle sesim olağanüstü çatlak çıktı.

Beni duymadılar ve odanın altını üstüne getirecek şekilde dağıtmaya devam ettiler.

Buldukları para ve para edecek olan eşyaları yanında sürükledikleri koca çuvala tıkıştırdılar.

Orada dikilmeye son verip onların yanına vardığım gibi omuzlarından iteklemek için uzandım.

Lakin ellerim onların vücudunun içinden geçip gitti. Temas edemedim. Dokunamadım.

Şok içinde diğer adamı itekleyip yaygara koparacak şekilde bağırmaya devam ettim ama sonuç değişmedi.

Bir hayaletten farksızdım. Bu döneme ait olmadığım için onlar beni ne görüyor, ne duyuyordu. Şimdi onlara dokunamıyordum bile...

"Taehyung... Eşyalarını kurtaramıyorum..." diye fısıldadım hıçkırıklarımın arasından. Fotoğraflarını koyduğu çerçevelere kadar aldıklarında elimden hiç bir şey gelmedi.

Hüsran içindeydim. Çaresizdim.

"Yapmayın... Onları almayın bari yalvarırım." Vazgeçmeden çerçeveleri çuvala koymak üzereyken onlara bir kez daha engel olmaya çalıştım.

Ama sadece çalıştım. Parmaklarım çerçevelerin içerisinden geçti gitti.

"Hadi diğer odalara da bakalım, çabuk." dedi orta yaşlı olan, ondan çok daha genç görünen kişiye seslenerek kapıya doğru yönelirken.

Peşlerinden gitmek istesem de, dizlerim bedenimin ağırlığını daha fazla taşıyamadığı için infilak etti.

Yüzüstü yere kapaklanırken acı içerisinde inledim. Dakikaların ardından kendimi duvara yaslayacak şekilde kaldırmayı başarsam da, ayağa kalkabilecek gücü bulamadım.