SHACKLED

SHACKLED 11

Present

"He's my friend," sagot ko kay Paulito.

"Ah. Friend," he sarcastically said. "You're lying again," dagdag niya pa.

Hindi ko na siya sinagot dahil parang may kung anong nakabara sa lalamunan ko.

"Hey, little guy," he squatted in front of Paulito. "Do you mind if I talk to your ate for a while?" mahinahon niyang tanong.

"Okay, but don't make ate cry," sagot ni Paulito pag-katapos ay lumabas sa opisina ni Travis.

I was in awe when I heard Paulito said that. I somehow felt a comfort.

"So what are you really doing there?" dirtsang tanong niya habang papunta siya sa swivel chair niya.

Nakatayo lang ako sa harap ng desk niya habang nakayuko dahil nga naiiyak nako sa sobrang humiliation dagdag mo pa 'yung sinabi bigla ni Paulito.

"Sinabi ko na kanina. I was hanging out with my friends," sagot ko.

"Bakit don?" maikli at seryoso niyang tanong habang may sinusulat sa maliit niyang notebook.

"There's this promo, na the first 100 customers can have unli drinks and foods," sagot ko.

K

umunot pa lalo ang noo niya and I saw his jaw tightens.

"Are you even aware that it's an unregistered club? " tanong niya ulit.

Medyo napapaklma ko na ang sarili ko kaya unti-unti nang nawawala ang kaninang nakabara sa lalamunan ko.

"No," maikli kong sagot. "Eh bakit ka nag-punta do'n?" tanong niya ulit.

Parang pa-ikot ikot nalang kami at medyo naiinis nanaman ako.

"Sinabi ko na kanina, I was with my friends and there's a promo, who can say no to that?" medyo irita kong tanong pero hindi ko hinayaang mag-tunog iritado nako.

"Nag-hihirap kana ba?" tanong niya out of the blue. "That's why you're there?"

"Wala kanang pera? Mag-kano kaba?" sabi niya and then he looked at me from my head to toe.

I was never this ashamed. I felt awful, 'yung iyak na kanina akala ko wala na bigla nalang nag-bagsakan.

Sobrang galit ako, kaya napahagulgol nalang ako.

"Alam mo? Alam mo paikot-ikot nalang tayo. Ang hirap mag-paliwanag sayo, sarado kasi 'yang isip mo, " hindi na ko nakapag-pigil kaya nasabi ko 'yan.

"Bakit ba ang hirap sa 'yo na paniwalaan ako?" sabi ko. I don't care if I'm crying ugly. I'm really mad.

When he saw me crying, bigla siyang tumayo at lalapitan sana ako. He look so guilty.

'Yung pulis ka pero ikaw 'yung guilty. Char. Nakuha ko pang mag-joke talaga sa sitwasyong 'to.

Pero wait, palapit na siya at umiiyak pa rin ako.

"I hate you," sabi ko bago lumabas sa opisina niya. Naiinis talaga ako.

Nasa may pintuan lang si Paulito nung nakalabas ako. He looked at me and he looked so worried when he saw me.

"Let's go na," sabi ko tapos hinila ko na siya para makaalis kami. Baka maiwan nanaman.