တျပည္သား
Ep-9
ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးအတြင္း ဗ်ာမ်ားေနေသာ ဒဂ္ါးအား ဖိုးေထြးထိုင္၍ၾကည့္ေနသည္။ဟိုေကာင္တာ သြားလိုက္ဒီေကာင္တာသြားလိုက္ျဖင့္ပင္....
"ညီမေလး ေဒါက္တာ သွ်င္းစကၠကိုသိလားဟင္ "
"ကြၽန္မတို႔ေဆး႐ုံမွ အဲ့လိုနာမည္နဲ႕ေဒါက္တာမရွိဘူးရွင့္ အကိုေဆး႐ုံမွားလာတာထင္တယ္"
"မမွားဘူး !မေျပာလဲေနေပါ့"
ဘုေတာေတာကာ ထြက္လာေသာဒဂ္ါးအား ေကာင္တာရွိသူနာျပဳမေလးသည္ တိတ္တဆိတ္က်ိန္ဆဲလိုက္ေလေတာ့မည္။
(ဘာတဲ့လဲ ဘာတဲ့လဲ)
ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေမးလာေသာ ကိုဖိုးေထြးကိုၾကည့္ကာ ဒဂၤါးအေနက်ပ္လာေတာ့သည္။
"ခနေလးေနာ္ ကိုဖိုးေထြး ကြၽန္ေတာ္ အေပၚဆုံးထပ္သြားဖို႔က်န္ေသးတယ္ .."
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့သြားေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ဒဂၤါးအားၾကည့္ေနေသာ ကိုဖိုးေထြး ေၾကာင့္ စိတ္ထဲစနိုးစေႏွာက္ျဖစ္လာသည္။
"*ီးဘဲ ေဟ့ ငါ*ိုးမသား ဘယ္သြားေသေနလဲမသိဘူး "
ဒဂၤါးတစ္ေယာက္ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ဆဲကာ အေပၚထပ္သို႔ ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္တက္သြားေလသည္။ ဒဂၤါး ေနာက္ကေန ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္းလိုက္လာေသာ ကိုဖိုးေထြး။
"ဟိတ္..ဆရာမ ဒီေဆး႐ုံမွာ သွ်င္းစကၠဆိုတဲ့အေကာင္ရွိလား"
ေတာ္ေတာ္ျဖင့္မေျဖဘဲ ဒဂၤါးအားေျခစြန္းေခါင္းစြန္းၾကည့္ေနသည္။ ကတုံးဆံပင္ေပါက္ကိုမွ ဝတ္ထားသည္မွာ လည္သာ အက်ီအမဲ ႏွင့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဖင္ၾကပ္ကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။နားတြင္လဲ နားကပ္မ်ိဳးစုံ တပ္ထားသည္။
"ေမးေနတယ္ေလ ဘာလဲက်ဳပ္ကိုေႂကြသြားတာလား"
ႏႈတ္ခမ္းတစ္ျခမ္း႐ြဲ႕ကာ ရီျပၿပီး မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပေလသည္။
"ရွင္႐ူးေနလား ရွင္ေျပာတဲ့လူနာမည္ကိုၾကားဖူးသလိုရွိလို႔ "
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို မ်က္ဝန္းေလးလဲ့လာကာ
သူနာျပဳ အမ၏လက္အား ဆြဲကိုင္ေလသည္။
YOU ARE READING
တပြည်သား(တျပည္သား)
Horrorဒါလေးက ဝတ္ထုတိုကိုပြန်ပြီး ဝတ္ထုရှည်အဖြစ် အသက်သွင်းထားတာပါ အတိုကိုဖတ်ရင်နားလည်သလို မဖတ်ရင်လဲ နားလည်အောင်ရေးပေးထားပါတယ်။ ဒါေလးက ဝတၳဳတိုကိုျပန္ၿပီး ဝတၳဳရွည္အျဖစ္ အသက္သြင္းထားတာပါ အတိုကိုဖတ္ရင္နားလည္သလို မဖတ္ရင္လဲ နားလည္ေအာင္ေရးေပးထားပါတယ္။
