Here's Your Perfect [Completed]

EPISODE_8

_Unicode_

ေဒါကြီးမောကြီးဖြင့်ခပ်သုတ်သုတ်လှမ်းသွားသောခြေလှမ်းတေွနောက် ကျွန်တော်ဒယောသောပါးပြေးလိုက်ရသည်။  သို့သော် ရွာထိပ်ရောက်သည်အထိငယ်လေး၏အရိပ်ကလေးကိုတောင်မမြင်ရတာမို့ စိတ်ညစ်ညူးသွားရကာ ရိုင်းလွန်းတယ်ဟုပြောလိုက်မိေသာကိုယ့်ပါးစပ်ကိုသာနာနာရိုက်မိပါ၏။

"ဗျို့ ဦးကြီး... ဦးကြီးရှိသလားဗျ"​

ခြံဝိုင်းထဲသို့ခပ်သုတ်သုတ်လှမ်းဝင်ကာ ဦးကြီးအားတကြော်ကြော်အော်ခေါ်နေမိသည်။ ငယ်လေးအားလမ်းမှာမတေွ့ခဲ့သည်မို့ အပေါင်းအသင်းမရှိသောမာနခဲလေးသည်အိမ်သို့သာသေချာပေါက်ပြန်လာလိမ့်မည်ဟုမှတ်ယူကာလိုက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ကျွန်တော့်ရဲ့အလောတကြီးေခါ်သံကြောင့်​ အိမ်ထဲမှအရီးလေးထွက်လာကာ...။

"ဘာကိစ္စလဲ လူလေး၊ ရွာထဲမှာဘာအရေးကြီးကိစ္စများရှိလို့ဒီလောက်အမောတကောဖြစ်လာရတာလဲကွဲ့..."​

"မရှိပါဘူး​ အရီးလေး၊ ကျွန်တော်​ငယ်လေး... အဟမ်း! ထယ်ယောင်းဆီလာတာပါ။ သူအိမ်မှာရှိတယ်မဟုတ်လား။"​

ကျွန်တော့်အမေးကြောင့်​ အရီးလေး၏မျက်ခံုးအစံုမှာပင့်တက်လို့သွားပြီး...။

"မင်းဆီကိုသွားမယ်ဆိုပြီးစက်ဘီးနဲ့ထွက်သွားတာပဲ၊ ဒါပေမယ့်​ ဆယ်မိနစ်တောင်မကြာလိုက်ဘူး မျက်နှာကြီးမှုန်မှိုင်းပြီးပြန်လာတယ်။ ခဏလောက်ကြာတော့​ အကင်္ျီပြန်လဲပြီးရွာထိပ်ဘက်ကိုပြန်ထွက်သွားလေရဲ့..."

အရီးလေးပြောပံုအရဆို ငယ်လေးကျွန်တော့်အိမ်ကိုရောက်ခဲ့မှာသေချာသည်။ မျက်နှာကြီးမှုန်မှိုင်းကာပြန်လာရသည့်အကြောင်းကိုလည်း​ အနည်းငယ်ရိပ်မိသလိုရှိလာ၏။​ အိမ်၌ဆောင်ယန်းနှင့်ဟွန်မင်းသာကျန်ခဲ့ပြီး​ အလုပ်သမများကတော့​ ခြံထဲမှာငရုတ်သီးခူးနေကြသည်ပင်​။ ဆောင်ယန်းနှင့်ဟွန်မင်းသည် အရင်တစ်ခါကကိစ္စအားမကေျနပ်၍ သူတို့ပါးစပ်ဖျားမှာတင်ရှိနေသောေရလ်ချယ်နှင့်ကျွန်တော့်အကြောင်းကို ငယ်လေးအားဖောက်သည်ချကြပ်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်မည်ထင်၏။