"ʏᴏᴜ ᴀʀᴇ ᴇᴠᴇʀʏᴡʜᴇʀᴇ !"

Güven duygusunun yıkılışı

[Yıkılmak kolaylaşıyor sevdiklerin üzerse]

Ülkü yıllardır sevdiği çocuğun evinin önüne gelmiş derin bir nefes almıştı . Evet ülkü tam tamına üç yıldır yağıza aşıktı ama yağız ülkünün en yakın arkadaşını seviyordu . Yağızla eş değer aşık olan ülkü kendi şansına binlerce kez lanet etmiş daha sonra aşkını kendi içinde yaşıyacağına hiçbir karşılık beklemeden yağızı seveceğine söz vermişti .

Parmaklarıyla oynayarak kafasında ne konuşucağını kafasında kurup duruyordu .

Yaklaşık 10 dakika kapının önünde öylece durunca herşeyi boşvermiş doğaçlama yaparım diyerek kapıyı çalmıştı .

Stres altında kapıyı açan yağızın annesine nazikçe gülümsedi .

Leyla:Ülkücüm hoşgeldin gel ... bir şey mi oldu ?

Dedi yağızın annesi ülküyü nazikçe içeri davet ederken . Ülkü elinde tuttuğu kitapları biraz daha kavrayarak içeri girdi .

Ülkü:Yok leyla ablacım ... Ben yağızla yarın sahnemiz vardıda onun ezberini yapmak için gelmiştim ...

Leyla gülümseyerek ülkünün sırtına elini yerleştirip yönlenmesine izin vermişti .

Leyla:Tamam güzel kızım ... Yağız odasında uyuyor uyandır çalışın olur mu bende size kurabiye falan getireyim ...

Ülkü gülümseyerek ezbere bildiği eve her girdiğinde incelediği gibi inceliyor evin her köşesinde yağızın evde olabilceği hallerini hayal ederek üst kata çıkmıştı yağızın odasının kapısında durup derin bir nefes aldı .

Kapıyı çaldı annesi uyuduğunu söylemişti ama en iyisi yine çalmasıydı .

Ülkü ses gelmediğini görünce yavaşça kapıyi açıp başını içeri uzattı . Yağızı yatağında uyuyor olduğunu görünce tuttuğu nefesini verip içeri adımlayıp kapıyı arkasından kapattı.

Elindeki kitapları odadaki büyük daire masaya koyup yağıza doğru ilerledi . Ayakta durup karşısındaki masumluğa baktı kısa süre .

Nasıl uyandırıcaktı ki simdi?
Bu çocuk böyle masum uyurken uyandırılırmıydı ?

Ülkü parmaklarını bir oraya bir çevirerek düşünürken yağız çoktan uyanmış gözlerini açmadan konuşmaya başlamıştı .

Yağız:İzlemen bittiyse kalkabilir miyim?

Dedi yağız yüzündeki gülümsemeyle . Ülkünün yanakları kızarmaya başlamış gözleri kapalı olmasına rağmen gözlerini kaçırmıştı .

Ülkü:İzlemiyordum ... nasıl uyandıracağımı düşünüyordum .

Dedi aklına gelen ilk yalanı söyleyerek . Yalanda değildi düşünmüyormuydu ?

Yağız:Of kızım başımda cırlama ya ... kalk git bana kahve yap ben ayılırım .

Dedi eli başında ovarken . Ülkü gülerek yağıza baktı .

Nasılda tatlıydı öyle.

Ülkü:Sen böyle uykulu olunca minnoş bişey oluyosun yerim seni ya ...

Yağız duyduğu cümlelerle gözlerini açıp gülerek ülküye bakarken ülkü hala yağızı yediğinin farkında değildi.

Yağız:Sadece uykulu olan ben değilim anlaşılan ...