Victims Of Loneliness / Taegyu

ihmal edilen çocuklar

Taehyun odasına yanındaki stajyer doktoru ile dönerken yan odasına giren kişiyi gördü.

Daha doğrusu etrafındaki doktorlar uzun saçlı çocuğu odaya sokmaya çalışıyordu. Çocuk ise tam tersine girmemek için çabalıyor ve bağırıyordu.

Hastalığı ne acaba diye düşündü Taehyun. Bu tımarhaneye nasıl düştüğünü düşündü. Acaba onu da mı ailesi zorla gönderdi diye düşündü istemeden.

Bu akıl hastanesi kötü değildi. Ama Taehyun gibi zorla gönderilenler için çok zordu.

Yerinde durup bağıran çocuğu izlediğini yanındaki stajyer sayesinde fark etmişti. Stajyer doktor, Taehyun'u odasına götürmek için elini göstererek önderlik etmişti. Taehyun da her zamanki gibi uymuştu.

Yürümeye başlamış olsa da karşısında çırpınan uzun saçlı çocuğu izlemeye devam ediyordu. Yanından geçip odasına girecek iken uzun saçlı çocuk ile Taehyun'un gözleri kesişmişti.

Çocuk çığlık atmayı kesmiş ve yardım ister gibi elini Taehyun'a uzatmıştı. Yardım istiyordu. Dolu gözlerindeki anlam ile Taehyun'dan yardım istiyordu.

"Beomgyu-shii" Diye seslenişini duydu yanındaki doktorların.

Beomgyu. Ne kadar da güzel bir isim. Narin, aynı saçları gibi. Kendisine yapılan gibi, yardım isteyen eli tutmadan odasına girdi Taehyun.

Çığlıklar susmuştu, çünkü Beomgyu havada kalan elin asla tutulmayacağını anladığı için kabullenmiş ve Taehyun gibi odasına girmişti.

Taehyun'un odasının aksine onun odasının kapısı kilitlenmişti. Dört duvar arasına mahkum bırakılmıştı.

Susan çığlıklar Taehyun'u daha fazla rahatsız etmişti. Hatta o rahatsızlık gece uykusunu kaçıracak kadar fazlaydı.

Eva-