Victims Of Loneliness / Taegyu

-1

"Gülümseme şeklinden" Taehyun'un bakışları Beomgyu'ya, hemen ardından dudaklarındaki gülümsemeye kaydı. "Bakışlarına kadar"

"Beni esir aldın." Beomgyu gitar tellerinden ellerini çekerek "seni esir falan almadım, sen bana geldin." Demişti. Taehyun bir anda kesilen müzikle gözlerini kırpıştırmış, Beomgyu'nun dediği şeye gülmüştü. Sevgilisi bu sözleri sarf ederken oldukça kendinen memnun duruyordu.

"Bölme ki bitirelim şunu." Taehyun'un sözleriyle uzun saçlı geri son gitar akoruna yerleştirmişti sol elini. Sağ eliyle de rastgele ritim vurarak Taehyun'a başlayacağına dair uyarı vermişti.

"Diğerlerinin aksine," Taehyun işareti aldıktan sonra gür sesiyle söylemeye başladığında söylediği iki kelime Beomgyu'nun gururunu okşadı.

"İlk merhabadan beri." Beomgyu tekrar elini tellerden uzaklaştırmış ve "ilk tanışmamız böyle değildi." Demişti rahatsız ses tonuyla. "Bu şarkıyı ikimiz için yazdığını sanıyordum."

Taehyun tekrar müzik sesinin kesilmesiyle oturdu taburede kıpırdandı. "İlk birbirlerimizi gördüğümüz andan bahsetmiyorum." Demişti Taehyun, elini ensesine atıp çocukluktan kalma bir alışkanlıkla kaşırken. Taehyun, Beomgyu ile olan ilk karşılaşmalarını aklında çoktan yok etmişti.

Eksikleriyle ve fazlalıklarıyla birbirlerini kabul etmelerine rağmen Taehyun silmişti o anı.

Beomgyu'nun elini tutmayıp geri çevirdiği anı. Hatta mümkünse Beomgyu'da unutsun istiyordu. Beomgyu'nun kendisi ile konuşma çabasını ilk 'merhaba' olarak kabul etmiş, ondan öncesinde ne varsa silmişti.

Taehyun elini Beomgyu'nun gitarı kavrayan elinin üstüne koydu. Beomgyu böyle bir atak beklemediği için irkilip Taehyun geri çekilmesin diye gitarı kavramayı bırakıp sevgilisiyle parmaklarını iç içe geçirmişti.

İkiside bebek adımlarıyla ilerliyordu. Birbirlerine destek oluyor ve yine birbirlerine alan ile zaman tanıyorlardı.

Beomgyu bazen ilaçlarını almayı unutuyor, Taehyun hatırlatıyordu.

Taehyun bazen temas etmekte oldukça çekiniyor, Beomgyu ona alan tanıyordu.

Beomgyu nadiren 'Yeonjun'un silik silüetini gördüğünü söylüyor, Taehyun hemen sevgilisinin dudaklarını öperek, kimin gerçek kimin sahte olduğunu kanıtlıyordu.

Taehyun toplum içine çıktığında nadiren kriz geçiriyor, Beomgyu ise öyle anlarda sevgilisini hemen göğüsüne yaslayıp daha sakin bir ortama götürüyordu.

Beomgyu, Taehyun konuşmadan sadece bakışlarıyla anlamıştı. Sevgilisinin şuan rahatsız olduğunu, bu konuyu konuşmak istemediğini anladığı için birbirine girmiş ellerini yavaşça ayırıp tekrar gitarına sarmıştı. Taehyun'da fazla üstelemeyip Beomgyu'dan gelen işaretle devam etmişti.

"Evet, bu yetti." Bu sefer Taehyun durdu. Beomgyu, Taehyun'un durduğunu anında fark edememiş, fark eder etmez durmuştu.

"Evet, bu yetti." Dedi Taehyun. "Kelebeğin kavanozunu açmam için sadece sesini duymam yetti." Diye ekledi. Beomgyu kitabı okuduğu için 'kelebek' olayını biliyordu. Taehyun'un kendisine neden öyle seslendiğini anlayınca ise oturup hüngür hüngür ağlamıştı.

Beomgyu tekrar ağlamamak için elini hemen gitarına tekrar ve tekrar yerleştirdi. Taehyun'dan bir işaret beklemeden bir nota geriden başladı. Taehyun kocaman gülümseyip az önceki sözlerinin notası geçer geçmez yenilerini salmıştı dudaklarından;

"Ve abiden."

"Birbirimize aidiz."

"Ve seni bırakmayacağım."

"Daima sadık olacağım."

"Bir artı bir, yaşamak için iki."

"Yeniden ve yeniden."

İlk yarıya kadar ne Taehyun bölmüştü ne de Beomgyu. Ama sözleri duydukça zaten hassas olan Beomgyu kendini tutamayıp ağlamaya başlamıştı. Taehyun sürekli kendisine şarkı yazdığını söylüyordu, şimdiyse sözleri ilk duyduğu zamandı.

Yavaş yavaş gitarı yere bırakmış elleri ile yüzünü kapatarak ağlamaya başlamıştı uzun saçlı. Taehyun böyle bir tepkiyi beklemediği için ilk ne yapması konusunda içi içini yemiş, eli ayağına dolanmıştı.

Beomgyu hıçkırıklarının arasından "Taehyun." Diye mırıldanınca Taehyun tabureden kalkıp Beomgyu'nun oturduğu koltuğun boş yerine oturdu. "Sen ağla diye yazmadım o sözleri." Dedi Taehyun. Elini Beomgyu'nun sırtına koyup destek vermek istemişti ama aklına annesi gelince durmuştu hemen.

Akşam ilacını almamıştı. Doktoru artık yavaş yavaş Taehyun'u ilaçtan kesiyordu. Fakat bu Beomgyu için mümkün değildi. Şizofreni hastalığının çaresi yoktu.

Taehyun kulaklarını tıkamamak için zor tuttu kendisini. Annesinin sesi aklından silinsin istedi. İstediği gibi de olmuş ama bu sefer Beomgyu'nun içli içli ağlaması dolmuştu kulaklarına. Bir zamanlar elini tutmadığında oluşan pişmanlığı tekrar yaşamak istemediği için elini yerleştirdi sevgilisinin beline. Geriye yaslanıp Beomgyu göğüsüne yatırmıştı hatta.

"İlk defa kendimi yalnız hissetmiyorum." Dedi Beomgyu başını Taehyun'un göğüsüne yerleştirip ellerini yüzünden çekerken.

"Kelebeğim, artık ne sen yalnızsın ne ben, sen bana sahipsin bende sana." Beomgyu duyduğu hitap şekliyle iç çekti. Taehyun kendi durumunu umursamadan sevgilisiyle ilgilenmeye devam etti.

Beomgyu'nun ağlaması kesilip hıçkırıkları azalınca Taehyun bir elini Beomgyu'nun beline bir elini ise saçına yerleştirdi. Önceden sadece ona sarılıyordu ama şimdi bu pozisyonda daha rahatlardı. Hemde Beomgyu'nun uzun saçlarını okşayabilecekti.

Taehyun parmaklarını usul usul hareket ettirdi. Bir kelebeği korkutmak istemezcesine, bir ressamın kalemi tutuşu gibi, bir koleksiyoncunun elindeki nadir parçayı incitmek istememesi gibi. Beomgyu'nun tüm vücudu anında gevşemiş kendisini sevgilisinin güvenli kollarına bırakmıştı.

Kısa saçlı, Beomgyu'nun iyi olduğuna kanaat getirince devam etti şarkının sözlerine. Bazı sözleri atlayarak ince ince kelimelere işlediği, geçmişinin cümleleri döküldü sadece dudaklarından;

"Yaşamak için birine sahibim. Başka kimse yapamaz."

"Kalbini ellerime bırak." Beomgyu'nun kalbinin elinde olduğunu bile bile söyledi bu cümleyi.

"Seni güvende tutacağım, Ve sonsuza dek bırakmayacağım."

"Çünkü her gün daha da iyiye gidiyor."

Taehyun sustu. Bakışları göğüsünde titrek nefesler alan Beomgyu'ya kaydı. Buradan sadece tapmak istediği kirpiklerini görebiliyordu. Göğüsündeki ağırlık çok güzel hissettiriyordu. Derin nefes aldı kısa saçlı. Yavaş olmaya özen göstererek fısıldadı;

"Çünkü her gün daha da iyiye gidiyor."

Bölüm sonu

Bununla birlikte üç bölüm var. Böyle bittiğini düşünmeyin yani.

Eva-