NOTASIZ ŞARKI

2

 SELAMMMĞĞ!!

Öncelikle bayramın son günü olsa da, bayramınız kutlu olsun. Yarın okul var pff :/ .

Bu bölümde kızçelerimin, konuşmalarını okuyacaksınız.

Çok boş yaptım eed, hadi okuyun öpdüm.

...

"Kızlar, ben yemeğe iniyorum, geliyor musunuz?" Diye ses gelince irkildim. Sinem'di seslenen.

İrkildiğimi görmüş olmalı ki, gülümseyerek:"Korkacağını bilsem, seslenmezdim." dedi.

"Sorun değil, dalmışım da." Deyip bende gülümsedim.

Gözlerim İmge'ye kaymıştı. Kitap okuyormuş gibi yapıp, bizi süzüyordu. Baktığımı farketmiş olmalı ki, gerçekten kitaba döndü.

"Bir sorun mu var?" Diye sordu Sinem.

"Neden ki, noldu?"

"Dalmışım dedin ya, ondan sordum anlatabilirsin. Aşk, aile, buraya alışamama, dersler vs. mi ?" Söylediklerinden sonra sıcak bir şekilde gülümsedim.

Gelelimiz, neredeyse 1 hafta oluyordu. Sinem, gerçekten samimi ve esprisel bir insandı.-Tam benim kafa yani.- Onla yakınlaşmıştık ama bu İmge'nin hoşuna gitmiyordu. Çok sohbet etme fırsatımız olmamıştı ama İmge gibi konservatuar okuyordu. Bu yüzden sınıf arkadaşıydılar. Ama İmge, Sinem ile bir kelime bile etmemişti. -En azından benim yanımda.- Onların da anlaşmasını o kadar istiyordum ki...

"Yok ya, sadece ben böyle bazen dalarım, bir şey düşünmesem de hayatı sorgularım, bu da bakış açımı tazeler ve bana iyi gelir." Diye cevapladım sorusunu.

"Bende tek kendimi böyle sanıyordum." Deyip gülümsemesiyle, bende her zamanki gibi gülümsedim.

İmge oturduğu yerde çatlıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. 

İç Ses: "Tabi, benim gözümden kaçar mı ? "

Ezgi: "Tabiki de, hayır. Bu da soru mu ? "

*bir süre sonra

İç Ses:" Ezgi, kızım daha ne kadar dalmaya devam edeceksin? Kız burada seni bekliyor. "

Ezgi: "İç ses, bazen haklı oluyorsun. Az olsa da, şuanda da o nadir anlardan biri. Tamam, şimdi sus ta, kafamı karıştırma. "

İç Ses: " Ben, hep haklıyım kızım. Beni bir dinlesen mükem-" söylediklerine kulak asmadan Sinem ve İmge'ye:

"Hadi kalkın, tıkınmak için yemekhane bizi bekler." Deyip onları güldürmeyi beklerken ikisinden de bir tepki alamayınca;

"Neden tepki vermiyorsunuz? Size diyorummm! HEYY!" sonra Sinem'in de daldığını farkedip, elimi gözünün önünde salladım. Bir anlık benim gibi tırstı ama sonra "Şey- özür dilerim, dalmışım da." diye mahçupca baktı bana.

"Bunu, senle aynı şeyleri yaşayan birine mi söylüyorsun?" Deyip güldüm ve ardından o da güldü.

"İmge, hadi sen de kalk, gidelim." Başını "tamam" anlamında aşağı-yukarı salladı. İmge; Sinem yanımızdayken tek kelime etmiyordu. Bunu; odaya gelince onunla konuşacaktım.

...

İmge YILDIZ'dan

Ezgi gün geçtikçe benden uzaklaşıp, "o kıza" yaklaşıyor gibi geliyordu bana. İstemsizce kıskanıyordum, elimde değildi. Onun, benden başka yakın bir arkadaşı olmamalıydı, benim de aynı şekilde. Çünkü her zaman birbirimizin yanında biz olarak olduk. Başkasının -İyi gibi görünen ve öyle olsa bile.- Ezgi'yi elimden almasına izin veremezdim. Ne yapacağımı bilemiyordum.