NOTASIZ ŞARKI

11

SELAMMMMM! HOŞ GELDİNİZZZ, BİRİCİKLERİMMM!

BU BÖLÜM, BAYA HIZLI GELDİ. ÇÜNKÜ DERSHANEYE GİTTİĞİM İÇİN BÖLÜMLERİ ANCA YETİŞTİRİYORDUM. 26 AĞUSTOS VE 5 EYLÜL  ARASI TATİLİM. BEN DE, BU TATİLDEN YARARLANARAK, 3 GÜNDE YAKLAŞIK 4000 KELİMELİK BİR BÖLÜM YAZDIM, SİZE.

!!!DİKKAT: BU BÖLÜMDE, BAZI YERLERDE FAZLASIYLA KÜFÜR BULUNMAKTADIR!!!

İYİ OKUMALARRRR! <33

...

Savaş ERSOYLU'dan

Yan odadan gelen seslerle, gözümü açtım. Bu kızlar, gene ne konuşuyorlardı? İlk defa duyduğum, bir gülme sesi işittim. Biri heyecanlı bir şekilde bir şey anlatırken, diğeri de hararetle gülüyordu. Odaya girip, ne olduğunu çözmeye karar vermemle beraber, ayağa kalkıp diğer odanın kapısına yöneldim. Kapının kolunu çevirerek, içeriye girdim.

Odada, Ezgi ve İmge vardı. Uyumadan önce, odada gördüğüm o sarışın kız gitmişti. İyi ki gitmişti çünkü şuan, Ezgi'yi haşlayacaktım ve kızın buna şahit olmasını istemezdim.

Bakışlarım, bir Ezgi'de bir İmge'de gezindi. Ve kulaklarımı dolduran, eğlenen gülme sesinin, İmge'ye ait olduğunu gördüm. Geldiğimi, henüz fark etmemişti ve gülmeye devam ediyordu. 

Onun kahkahalar attığını, tanıştığım günden beri ilk defa görüyordum. Ve hoşuma gitmişti. Çok kez tebessüm etmişti ama hiç gülmemişti, karşımda. Gözlerim, onu esir aldı ve gülüşünü seyretmeye başladı. Bakışımı, gülümseyişimi fark edip bana döndü ve yeşilleri bir kez daha, kahvelerimi hapsetti. Bu sırada da, gülmesi kesilmişti. Keşke, kesilmeseydi... O, hep gülmeliydi. Çünkü gülmek yüzüne, gözlerine, yüz hatlarına çok yakışıyordu. 

Ben neler düşünüyordum, böyle? Bu saçma düşünceler, kesin ilacın ve yeni uyanmanın yan etkisiydi. Şimdi, konuşarak ortamı dağıtmalıydım.

"Neler, oluyor?" Saniyesine, Ezgi cevapladı.

"İmge, gülüp gülüp duruyor." O zaten hep gülmeliydi, be Ezgi'm. 

Kendime engel olamayarak, başımı yere doğru eğip gülümsedim. Sahiplenici ve masum bir gülüştü, bu. Yani, pek benlik değildi ama nasıl olduysa oluvermişti.

İmge, kesin sinirinden Ezgi'ye onu parçalayacak gibi bakıyordu. Bundan, adım kadar emindim. Dayanamayarak onlara çevirdim, meraklı bakışlarımı. 

Tatlı ve aynı zamanda masumca bakan, bir çift gözle karşılaştım. Sanki, bir yoldan geçerken bu gözler benim karşıma çıkmış ve beni durdurmuş gibi hissettim. O yeşillerinin içindeki koyuluk, her saniye beni daha çok içine çekiyordu.

Aynı anda gülümsedik ve birbirimizde kaybolmaya devam ettik, bir süre. Tabi ki, canım kardeşim bu ortamı bozmasa olur muydu? Olmazdı.

"Romantizminizi, bozmak istemem ama  benim bir arkadaşla, buluşmaya gitmem lazım. Bilginiz olsun, hani. Sonra, dakika başı arayıp durmayın."

Gerçekten, bu kız çileden çıkarmada 1 numaraydı. Daha fazla sinirlenmemin, bana zararı olduğunu bilmesine rağmen o eğlencesine bakıyordu.