Gamzeli Yarim/yarı texting

12

Hello babiess

Bu da günün ikinci bölümüü
____________
       Lunaparktaydık... Belki de en sevdiğim yerde-Çağan'ın yanından sonra tabii-

      Nedensiz şekilde herkes sadece oyuncakları izliyordu. En sonunda onlara döndüm ve "Oyuncakları izlemeye mi geldik?"dedim.

     Çağan gülümseyerek kolunu onzuma attı "Olur mu öyle şey küçük? Hadi yürü atlı karıncaya. Biz de biletleri alıp gelelim abisi."dedi. Kaşlarımı çattım ve kolunun altından çıktım. Dalga geçiyordu. Küçük neydi yaa?

"Bana bak çakma abi,kardeşimle bir daha dalga geçersen sonun kötü olur. Arkadaşım falan demem yakarım seni."

     Önce abime baktım ve gülümsedim. Sonra Çağan'a dönüp göz kırptım ve dil çıkardım. Çağan kolunu yeniden omzuma atarak "Peki neye binmek istiyorsun güzelim? Söyle de biletleri alalım ve gidelim."dedi. Abimi sinirlendirmeye çalışıyordu. Abimin sinirden gerilen yüzünü görünce kıkırdadım.

"Çağan bir rahat dur kardeşim. Çaycı Hüseyin gibi 'Adamı hasta etme Çağan' diye dolaşacağım yemin ediyorum. Sinir etme beni."

     Abimin en hassas noktası olmak bazen beni korkutuyordu. Bunu herkes biliyordu ve abime zarar vermek isteyen herkes direkt olarak bana yöneliyordu. Abim çok fazla başına bela almazdı ama okulda karıştığı birkaç kavga olmuştu. Onların sonucunda ise kavga ettiği kişilerin odak noktası ben oluyordum. Nedeni ise abimi etkisiz hale getirmekti. Okulumuzda maalesef kalbi kötü insan bolca vardı.

     Gişeye gidip biletleri aldık ve benim gittiğim ilk yer tabii ki dönme dolap oldu. Yüksekte olmayı seviyordum. Bu yüzden de hep dönme dolap ilk tercihim olmuştu.

Öhm öhm. Kendimden not hdjdmd. Benim yükseklik korkum var ama buna rağmen dönme dolap çok seviyorum. Korkuyor muyum? Evet. Binmeye devam ediyor muyum? Eh bu da evet.

      Dönme dolaba bindim ve çalışmasını bekledim. O sırada yanımda bir hareketlilik hissettim ve başımı çevirip baktım. Yanıma Yavuz oturmuştu. Okulumuzdaydı ve çok da iç açıcı bir tip değildi. Yani abim açısından.

"Selam Defne. Seni yalnız görünce görevliye tanıdığımı söyledim ve buraya bindim. Rahatsız olmadın değil mi?"

    Gülümsedim ve "Yok be Yavuz. Niye rahatsız olayım? Bana ne zararın dokunur ki?"dedim.

      Sonra dönme dolap hareket etti. Ve en sevdiğim yere,tepeye çıkmaya başladık. O sırada telefonuma bir mesaj geldi. Açıp baktım.

Gıcıkamole 😐: Defne o itin yanında ne işi var?

Gıcıkamole 😐:  Yani Yavuz'un

Defne: Binmek istedi. Ben de bir şey demedim

Defne: Hem sana ne "Çağanabi"?

Gıcıkamole 😐: Haklısın bana ne de bir bildiğim var yani

Gıcıkamole 😐: Söyle gitsin yanından

Defne: Tepeye çıkıyoruz. Nasıl gitsin yanımdan?

Gıcıkamole 😐: Ne bilim? At tepeden. Kötüye bir şey olmaz sonuçta

Defne: Abicim saçmalama ve telefonu Çağan abiye geri ver. Hadi görüşürüz.

     Abimin şarjı gelirken bitmişti ve Çağan'ın telefonunu kullanmıştı yazmak için. Bunu ilk saniyede anlamıştım. Çünkü Çağan Yavuz'dan it diye asla bahsetmezdi. Onun arkadaşıydı.