Anxiety Attacks // Saiki K. x Reader

La

Tenefüs zili çaldı. Yanında ne yemek ne para vardı. 'Özenle' hazırladığın yemeğin evde kalmıştı ve paranı da yolda geçerken bir grup serseriye çaldırmıştın. Doğrusu senı sıkıştırdıkları gibi parayı yüzlerine fırlatıp kaçtın. Hayatının 3 yılını kickboks kursuna vermiş biri olarak bir hayal kırıklığısın.

Yaşananlar aklına geldiğinde kızararak kafanı kollarına gömdün.

-"Beceriksizin tekiyim." Daha sonra kafanı sola çevirerek camı izlemeye başladın. Sıran cam kenarındaydı. Dışarıdaki küçüçük insanları izlemek sana hep keyif verirdi. Kulaklıklarını müzik çalarına takarak müzik dinlemeye başladın. 

Çıkışta Saikiyle evine gidecek ve müzik projesine başlayacaktınız. Saiki sabırsız ve aceleciydi. Hızlıca bitirip kurtlmak ister gibi bir hali vardı. Daha sonra senden uzun olduğu belli olan bir silüetin gölgesi izlediğin cama düştü.

Korkuyla kafanı çevirdin. Kıvır kıvır saçları yeşile boyanmış çocukla karşılaştın. Korkuyla sıranda dikleştin ve gözlerini kapadın. Takashi..

Çocuk sırıtarak seni yakandan sürükledi.

-"Aptal cadı! seninle görülecek bir mevzumuz var!"

Seni bir alet edevat dolabına fırlatıp kapıyı kilitledi. Çoktan boşanırcasına akmaya başlamış göz yaşlarınla yalvarmaya başladın.

-"Lü-lütfen benim hiç param yok. Yalvarırım uzak dur." Hıçkırıkların sözlerinin anlaşıkmasını zorlaştırıyordu.

Takashi seni duvara yapıştırdı ve ellerini duvara sertçe vurdu.

-"Burada ne işin var senin ! Senin her boku piskoloğuna anlatman yüzünden neler çektim biliyor musun ? Playstation 4'ümü elimden aldılar! Bilgisayarımı ve telefonumu da! Senin yüzünden! Ne cürretle karşıma tekrar çıkarsın!"

-"Hiçbir şey anlatmadım yemin ederim! Lütfen, bırak beni gideyim!"

-"Hatalarının bedelini ödemelisin cadı!" Ellerini belinde gezirmesiyle miden ağzına geldi. Ellerinle ağzını kapadın ve kusmamaya çalıştın. Daha sonra iğren dokunuşlarını gömleğinin altında gezdirmeye başladı. Titriyordun. Korku bedenini felç etmişti, kaskatı kesilmiş bir et parçasından farksızdın. 

Korkuyla kafanı kaldırdın. Gücünü toparlayamasan bile umutsuzca onu ittirmeye çalıştın. Ne bir ses çıkıyordu ağzından, ne kayda değer bir şey yapabiliyordu bedenin. Elinden gelen tek şey tanrıya yalvarmaktı. "Tanrım! yalvarırım, bir daha olamaz hayır!" 

Elinden hiç bir bok gelmediğini fark ettiğinde pes ettin. Direnmeyi bıraktın ve akan göz yaşlarının aksine kaafanı öne eğdin. Ne olacaksa olsun, hızlıca bitsin yeter.

Tacizci gömleğinden kurtulmuş, sütyenini çıkarmaya yeltenirken kafanın içinde bir ses duydun.

~"Tanrıdan medet ummayı bırak, bundan sonra sadece benden yardım bekleyeceksin."