👨👩👧👦İYİ OKUMALAR👨👩👧👦
28.BÖLÜM
YAZGI ARSLAN'DAN
Aşağıya indiğimde annemler ve dedemler olduğunu düşündüğüm 4 kişi salondaydı. Babam beni görünce yanına çağırdı.
Yanına gittiğimde ne yapacağımı bilememenin verdiği gerginlikle parmaklarımı sıktım. Babamın bakışları yüzümden parmaklarıma kaydığında üzüldüğünü gördüm. Ama elimde olan bir şey değildi
"lotus çiçeğim hadi sen bahçeye çık abinler orada"
Başımı sallayıp koşar adımlarla bahçeye çıktım. İçimde içeridekilere haksızlık yapmışım gibi bir his oluştu. Bade ablanın yanına gidip oturdum. herkes bana bakmaya başladığında daha çok gerildim. Ablam ise gerginliğimi almaya çalışır gibi bana sarıldı. Beni içine saklamış gibi hissettim.
Sakinleştikten sonra ondan ayrıldım. Cesur olmalıydım
"yazgı'm bak bu benim en sevdiğim kuzenim selin"
Yağmur'un sözü ile ona baktım ardından yanında bana gülümseyerek bakan seline baktım. Sapsarı saçları vardı. küçükken hep sarı saçlarımın olmasını istemiştim ama zamanla bu fikirden vazgeçmiştim.
"artık seninde en sevdiğin kuzenin olacağım"
"orası hiç belli olmaz sümüklü"
Daha önce duymadığım bir ses duyduğumda başımı oraya çevirdim. yağız ve batı abimin yanına oturan çocuk konuşmuştu.
"hem hani ben senin en sevdiğin kuzenindim yağmur"
"beni senden daha çok seviyor diye kıskanma"
Selin ve tanımadığım çocuk tatlı bir tartışmaya tutuştuğunda gülümsedim. Sanırım korkacak bir şey yoktu. başımı sağa çevirdiğimde yan eve baktım. Az önce gördüğüm çocuk bahçede kolileri taşıyordu.
"bize yeni komşu geliyor"
Bade ablanın konuşması ile bakışlarımı çocuktan aldım.
"ben tanıyorum, bizim yeni ortaklar Ankara'da oğulları mert'le aynı okuldaydık"
Demek adı mertti nedense bu isim içimi bir tuhaf etmişti.
"iyi çocuk merak etmeyin"
"kim iyi çocuk"
Duyduğum sert ses ile başımı kaldırdım baybora abi ve yanında ona çok benzeyen adam yanımıza gelmişti. Aynı baybora abi gibi bakıyordu
"yan eve taşınanlar"
Dedi hala adını öğrenmediğim çocuk sahi adı neydi
Abim bana gurula ve tebesümle baktığında bende ona tebessüm ettim.
👨👩👧👦🧬👨👩👧👦🧬
Akşam olduğunda herkes gitmişti. Hepsini çok sevmiştim. Yaklaşık 1 saat sonra herkese alışmıştım. Özellikle selinle çok iyi anlaşmıştık.
Günlük ders çalışmamı ve testlerimi bitirdikten sonra sandalyede geriye yaslandım. Üvey annemin dediklerinin hiçbiri olmamıştı. Derslerim düşmemişti. Yanlışlarım biraz artmıştı ama batı abi bunun olabileceğini söyleyip beni rahatlatmıştı.
Oturmaktan uyuşan kaslarımı açmak için yerimden kalktım. Camın perdesini aralayıp içeriye hava girmesini sağladım ve dikkatimi karşı ev çekti. Mert'in olduğunu düşündüğüm odanın ışığı yanıyordu. Biraz sonra o da pencereyi açtı. Biraz etrafa baktıktan sonra bana baktı.
Gecenin karanlığına rağmen odasından gelen ışıkla yüzünü gördüm. Renkli gözleri vardı ama renklerini tam göremiyordum.
Anlık gelen utanma hissi ile geri çekildim ve pencereyi kapattım. pencerenin kapanması ile odanın kapısının çalması bir olmuştu. bir saniye sonra içeri annem girdi.
"napıyorsun bir tanem"
"hiç dersim bitti uyuyacağım şimdi"
"birlikte uyumak ister misin?"
Dediğinde çok heyecanlanmıştım. İlk defa annemle uyuyacaktım. Gülümseyerek başımı salladığımda yanıma geldi. Birlikte yatağa yattığımızda ona sarıldım
Kendimi küçük bir çocuk gibi hissediyordum. annem saçlarımı okşamaya başladığında saniyesinde mayışmıştım.
"iyi geceler güzel kızım"
"iyi geceler annem"
Dedikten sonra bir şey demesini beklemeden gözlerimi kapattım. ilk defa ona anne demiştim ve ilk defa bu kadar içimden gelerek söylemiştim bu kelimeyi
SON
NASILDI?
EN SEVDİĞİNİZ SAHNE?
YAZGI SONUNDA ANNE DEDİ?
BUNDAN SONRA NE OLSUN?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ailem(iz)
Chick-Litbu hikaye yıllar önce hastanede çıkan bir karışıklık sonucu karışan ikiz bebekler 16 yıl sonra ailelerine kavuşan. geçmişte yaşadıkları olaylardan dolayı utangaç çekingen ve sinir hastası yazgı, söz konusu kardeşi olduğunda gözü kimseyi görmeyen yağ...
