Ailem(iz)

🧬36.Bölüm🧬

👨‍👩‍👦‍👦İYİ OKUMALAR👨‍👩‍👦‍👦

KÜÇÜK BİR DUYURU: İNSTAGRAM'DA NEREDEYSE TÜM KİTAPLARIMIN PARODİ HESAPLARI VAR BUNLARDAN BİRİNİ YA DA BİRKAÇINI YÖNETMEK İSTEYEN BANA BURADAN YA DA İNSTAGRAM ADRESİMDEN MESAJ ATABİLİR

İNSTAGRAM ADRESİM: https://www.instagram.com/karanlik_mavii/

YAZGI ARSLAN'IN ANLATIMIYLA

Biz şok içinde ona bakarken abim hızlı ve sinirli adımlarla yanımıza geldi. Öfkeyle kolumu tutup beni kendie çekti. Gözlerinde kendini kaybettiğini görüyordum. "yazgı bir şey sordum" sesinde ki öfke kalbimin çok hızlı bir şekilde atmasına neden oluyordu.

"abi söyleyecektim" kelimelerin dilimden istemsizce döküldü. Abimin gözlerinin içinde gördüğüm ateş beni korkutuyordu. "neyi söyleyecektin yazgı neyi, ben sana güvenirken bu adamla arkamdan nasıl iş çevirdiğini mi?" ağzından öfkeyle dökülen sözler canımı yakmıştı.

Hiç böyle düşünmemiştim ama ben abimin arkasından iş çevirmiştim. Yine onları üzmüştüm. İçimde hissettiğim pişmanlık hissi canımın acısını arttırdı.

"kendine gel, onunla böyle konuşamazsın" mert'in öfkeyle konuşması ile abim ona döndü. Kolumu hızlı bir şekilde bırakması ile mert'in üstüne atlayıp yumruklarının mert'in yüzüyle buluşması bir oldu

Korku ile çığlık atarken onları ayırmaya çalışıyordum ama bu imkansız gibiydi. İkisi de birbirine vurup duruyorlardı. Korkudan titreyen ellerim cebimde ki telefonu bulduğumda hızlı bir şekilde batı abimi aradım. Telefon hızlı bir şekilde açıldığında telaşla konuştum

"abi hemen buraya gelin ne olur, baybora abim kavga ediyor"

"ne! Hemen konum at" dediğinde telefonu kapatıp ona konum attım. tekrar onları ayırmaya çalıştığımda abim beni tek hamlesi ile geriye attı. yere düşmem ile ağzımdan kaçan iniltiye engel olamadım.

Benim sesim ile ikisi de bana baktı. Mert üzerinde ki baybora abiyi hızlı bir şekilde kenara itip koşarak yanıma geldi. Yüzümü ellerinin arasına aldığında ben sadece bana şok içinde bakan baybora abime bakıyordum.

Bilinçsiz yaptığını biliyordum ama kalbim kırılmıştı. Yine de kendisini suçlayacağını bildiğim için tam konuşacakken abim yerden kalktı ve koşarak bizden uzaklaştı. "abi!" arkasından ne kadar bağırsamda beni duymadı. Yerimden kalkmaya çalıştığımda mert belimden tuttu ve beni engelledi. Gözlerim anında dolduğunda ağlamaya başladım. "mert biz ne yaptık" sesim çok kısık çıksa da o beni duymuştu.

Beni kendine çekip sıkıca sarıldığında ağlamam şiddetlendi. Her şeyi yeniden mahvetmiştim

...

Ne kadar süredir burada oturmuş ağlıyordum bilmiyorum. Araba sesini duymam ile başımı mert'in göğsünden kaldırdım. Batı abim koşarak yanımıza geldi. Yağızda onunlaydı. Beni görünce daha hızlı bir şekilde koştular

"yazgı, ne oldu iyi misin? senin ne işin var burada" batı abim sonlara doğru öfkeyle konuşmuştu. "abi" ağlamaktan konuşamıyordum ki, abim beni kucağına aldığında ağlamaya devam ettim.

"ne oldu bebeğim, birisi bir şey mi yaptı" o endişe ile bana sorular sorarken yağız mert'i yerden kaldırmış olanları öğrenmeye çalışıyordu. "abi ben her şeyi mahvettim" dedim kısık bir sesle, abim beni daha çok kendine çekti.

BAYBORA ARSLAN'IN ANLATIMIYLA

Gaza daha çok bastım. Sinirliydim, benden bunu nasıl saklarlardı. Yan koltukta duran büyük bira şişesinden büyük yudumlar aldım. Sinirli olduğum zamanlar kendimi alkole vururdum. Asıl sinirli olmamın nedeni korkumdu

Yazgı'mın benden uzaklaşma olasılıydı, onu birileriyle paylaşmaya hazır değildim. Yazgının son günlerde bir şeyler karıştırdığını fark etmiştim. Bugün onu takip ettiğimde gördüklerim canımı öyle bir yaktı ki

Bize söylememişti mert iyi bir adamdı ama kardeşimi kimse ile paylaşmaya hazır değildim. Benden sır saklamasından nefret ediyordum. Asıl canımı yakan şey sinir anımda yazgıyı kenara itmemdi. Nasıl ona zarar vermiştim.

Aklıma gelenlerle iyice sinirlenmiştim. Hızımı en sona getirmiştim. Hız bile benim sakinleşmemi sağlamıyordu. Karşı taraftan gelen tırı gördüğüm an başka yöne gitmeye çalıştım ama her şeyin için geç kalmıştım. 

SON

NASILDI?

SİZCE BAYBORA'YA NE OLACAK?

BAYBORA TEPKİSİNDE HAKLI MIYDI?

NASIL SAHNELER GÖRMEK İSTERSİNİZ?