👨👩👧👦İYİ OKUMALAR👨👩👧👦
11.BÖLÜM
YAĞMUR ARSLAN'DAN
Gözlerimi açtığımda çok farklı bir yerdeydim. Şaşkınlıkla etrafıma baktığımda yanımda yatan yazgı'yı fark ettim. burası onun için annemle günler boyunca uğraşıp hazırladığımız ama bir sorun yüzünden hiç giremediği odasıydı
Sanırım arabada uyuyakalmıştık. Abimlerde bizi buraya getirmişti. Aslında bu işe çok mutlu olmuştum. Üçüzlerimle vakit geçirmeyi seviyordum
Önceden sadece buse ve ben vardık. Erkek ikizimiz doğumda ölmüştü bu yüzden herkes üstümüze titriyordu. Buse bunu kullanmaya başladığında evde çok büyük kavgalar çıktı. son 2 gündür evimiz çok huzurluydu. 2 gündür kimse kavga etmiyordu.
Yazgı ve yağız'ın buse gibi olmadığını biliyordum. ablamda biliyordu ama abimler emin olamıyordu. O yüzden ön yargılı olmak yerine tepkisiz davranmışlardı. Sanırım onlarda anlamıştı çünkü arada onları izlediklerini hatta gülümsediklerini görüyordum.
Yanımda hissettiğim hareketlilik ile başımı oraya çevirdim. yazgı gözlerini açmış bana bakıyordu
"günaydın, sanırım ikimizde uyuyakalmışız"
Dediğimde gülümsedi. daha yeni uyandığı için şuan acayip tatlıydı. Yaklaşıp yanaklarını sıktım ardından öptüm. İlk başta bu hareketlerimin onları rahatsız edeceğini düşünsemde bu düşüncemi yıkmışlardı
"günaydın sen ne zaman uyandın"
"yeni"
"nasıl bu kadar enerjik oluyorsun"
"bir yağmur arslan olmak zor tabi"
Dediğimde güldü.
"ne kadar zor olduğunu tahmin edemem"
İkimizde gülmeye başladığımızda odanın kapısı tıklatıldı. Daha sonra açıldı. Ablam bize gülümseyerek ve sahte bir kıskançlıkla bakıyordu
"ayıp ayıp o kadar eğleniyorsunuz beni çağırmıyorsunuz, açıl kız"
Dediğinde ikimizde gülerek kenara çekildik. Ablam tam aramıza yatıp bizi kendine çekti. Ablam çok değişik bir insandı. Bazen çocuk ruhluydu bazen ise tam bir anne gibiydi. Bunun evlenme yaşı gelmiş ya
"okula gelecektim ama batı getirmedi neymiş olay çıkarırmışım"
Dediğinde güldüm. Ablamda ailemizin deli kadınlar kanını almıştı. Bazen cidden gözü dönüyordu
"abim çokta haksız sayılmaz abla"
"sus kız ne yanlışımı gördün"
Dediğinde göz devirdim ardından bizi gülümseyerek dinleyen yazgı'ya baktım.
"bu var ya her yaz yazlıkta bir sürü kızla kavga ediyor. Okul zamanı da çok uslu durduğu söylenemez"
"yağmur! Beni kardeşime ispiyonlama"
Yazgı ona şaşkınca bakıyordu. Sanırım onu kardeşi olarak görmesine şaşırmıştı. Onu istemediğimizi falan mı düşünüyordu Benim üçüzüm bu kadar salak olmamalı ya
"niye öyle bakıyorsun 2 numara"
"2 numara mı?"
"tabi sen bilmiyor musun? Önce yağız doğdu sonra sen ardından bu bücür"
Dediğinde güldüm. Ablam son 2 gündür bana sürekli 3 numara diyordu. Kapı tekrar tıklatıldığında oraya baktım. Gelen gelene bu ne ya, iyi k üçüzümle uyuyayım dedim.
Kapı yavaşça açıldı ve batı içeri girdi. heh bir sen eksiktin
"buyun abi"
Bir dakika işareti yapıp dışarı çıktı ardından kocaman bir tepsiyle içeri girdi. tepsinin içi bir sürü abur cubur ile doluydu. Yanımıza gelip yatakta ki boş yere oturdu. biz doğrulduğumuzda o daha çok yayıldı
"dedim ki ailemizin 3 kızı altın günü yapıyor yemeksiz olmaz dedim"
Dediğinde 3'ümüzde güldük. Eğlenceli bir ailem vardı
"iyi tepsiyi bırak çık"
Dedi ablam gülerek. Batı abim ise sahte bir kırgınlıkla ona baktı
"kovuyor musun beni, beni batını kovuyor musun?"
"sen bu sıralar fazla dizi izliyorsun galiba batı"
Abim saniyesinde ciddileşip yatağın dibinde ki minderlerden birini ablama fırlattı
"bir kere burası benim biricik kız kardeşim yazgı'nın odası beni kovamazsın"
Dediğinde yazgı ikinci bir şok yaşadı. Ben çok şaşırmamıştım çünkü batı abimin çabuk alışacağını biliyordum. o öyleydi insanlara çok çabuk alışırdı.
"bu kız niye bize böyle bakıyor"
Dedi ablam bana dönerek
"kardeşim diyorsunuz ya ondan alışır merak etme"
O burada yokmuş gibi konuşmamıza karşı gözlerini kısıp bize baktı
"anam aynı baybora abim gibi bakıyor tövbe tövbe"
Batı abimin dediği kadar vardı. bazı bakışları baybora abime benziyordu ama ben onu daha çok babama benzetiyordum.
"seni abime söyleyeceğim batı abi"
"sakın öyle bir şey yapma yağmur valla atar beni camdan, hadi ya bir film bulunda şu güzel şeyleri yiyelim. Eriyecek dondurmalar"
Dediğinde elimi tepsiye attım. Cidden yok yoktu. Ablam eline büyük dondurma kovasını alıp bize baktı
"bu ne batı, kız sanki sevgilisinden ayrılıp depresyona girmiş gibi dondurma getirmişsin"
"ne bileyim ya, kız sevgilin yok demi?"
dediğinde yazgı gülerek başını hayır anlamında salladı. Sanırım şaşırmayı bir kenara bırakıp kendini akışına bırakmıştı.
"yok merak etme"
"kimin kardeşi be aferin, kız hadi kalk bilgisayarı getir"
Ayağıyla beni dürttüğünde ona kötü kötü baktım.
"ona gelince canım kardeşim ana bana gelince ayak işlerini yaptır ayıp abi ayıp"
Yataktan kalktığımda abim de kalkıp yanağımdan öpüp beni kendine çekti
"kızma ben bücür hepiniz bende yeri ayrı merak etme"
"aferin böyle adam ol"
Dediğimde batı abim bana şaşkın şaşkın bakarken diğerleri gülmüştü.
Masanın üstünden bilgisayarı alıp yanlarına döndüm. Resmen yatakta daltonlar gibi yan yana dizilmiştik. Allahtan yatak büyüktü.
Batı abim komik olduğunu söylediği bir film ayarlayıp bilgisayarı güzel bir yere koydu. Hepimizin eline bir tane abur cubur verip filmi başlattı
Şuan çok mutluydum. Kendimi tamamlanmış gibi hissediyordum.
SON
NASILDI?
YAĞMUR'UN EGOSU?
BATI?
BADE?
YAZGI?
BUNDAN SONRA NE OLSUN?
İSTEDİĞİNİZ BAYBORA SAHNESİ BİR SONRA Kİ BÖLÜMDE GELECEK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ailem(iz)
Romanzi rosa / ChickLitbu hikaye yıllar önce hastanede çıkan bir karışıklık sonucu karışan ikiz bebekler 16 yıl sonra ailelerine kavuşan. geçmişte yaşadıkları olaylardan dolayı utangaç çekingen ve sinir hastası yazgı, söz konusu kardeşi olduğunda gözü kimseyi görmeyen yağ...