Hyunjin çocukluk arkadaşı Felix'den hoşlanıyordu. Felix ise Hyunjin'in abisinden hoşlanıyordu ve abisine yaklaşmak için Hyunjin'i kullanmıştı..
-Ama bana tüm hikayeyi anlattığında, kusacak gibi oldum...
[505...]
⚠️ Kapaktaki fotoğraftan esinlenerek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------
Nasıl baktığının farkına varan Felix Hyunjin'in ona bakarak gülen gözlerini ve şeytanca sırıtan ifadesini görünce kafasını önüne çevirdi. Yalancı bir kaş çatmasıyla.
"Sen çok alıştın! Şöyle şeyler diyip durma!"
Hemen arka tarafından ona sıkıca sarılmış Hyunjin ağızının hemen yakınında olan kulaklarına yaklaştı. Sinsi bir şekilde nefesini vererek konuştu.
"Alıştıranlar utansın."
Felix ona yüzü dönük olmadığı için yanaklarının kızardığını gizleyebiliyordu. Fakat Hyunjin onun delicesine çarpan kalbinin sesini rahatça duyabilecek kadar yakındı. Felix bunun altından nasıl kalkabileceği hakkında bir fikri yoktu. Kalbinin bu kadar hızlı bir şekilde çarpmasının sebebini biliyordu. Ama kabullenmesi biraz zordu.
"Bak Hyunjin, biz arkadaşız tamam mı? Yanlış şeyler düşünme."
"Ne yani? Arkadaşlar öpüşür mu?"
"Hyunjin! Lütfen sadece uyu."
Ve Hyunjin ne kadar Felix'i anlamasa da yıllardır uğraştığı, sadece yakın olmak istediği Felix ile hayal bile edemeyeceği bir pozisyon da onun saçlarını okşayarak uyuyabileceği en güzel uykuya daldı.
Felix gözlerini açtığında üstünde olan bir ağırlık hissetti. Daha doğrusu yüzünde. Küçücük yatakta nasıl hareketli yattıysalar, Hyunjin o düşmesin diye onu iyice sardığı için Hyunjin'in yanağı Felix'in yanağının tam üstündeydi. O kadar sıkmıştı ki onu. Uyurken yanımıza sarılmak için aldığımız yastık gibi sarmış, üstelik kafasını onun yüzüne koymuştu.
Ama Felix memnun görünüyordu. Ayağı dışında. Sabah saat geç olmuş olmalı ki ağrı kesicisini içmemişti. Kalkıp hemen içmesi gerekiyordu. Fakat onun üstünde uyuyan Hyunjin'i kaldırmak gibi bir niyeti yoktu.
Ayağının ağrısı şiddetleniyordu ve yanağı da ter içinde kalmıştı. Eliyle kafasını yana doğru yavaş ve nazikçe kaldırdı. Hyunjin arkasını doğru döndüğünde Felix olduğu yerden doğruldu. Hemen yan sehpada olan ilacı bir hamlede yuttu.
Hyunjin hâlâ uyuyordu. Çok güzeldi. Dağınık saçları bile onu güzel gösteriyordu. Fakat Felix'in onun dudaklarına zaafı vardı. Sadece dudaklarına bile aşık olabilirdi.
Hyunjin'in hâla uyanmadığını fark edince ağır bir uykuda olduğunu fark etti. Dün Hyunjin'in ona yaptığı gibi saçlarını okşamaya başladı. Uzun saçlarının arasından ellerini geçirdikten sonra ellerini yüzüne indirdi. Kapalı olan gözlerine, altındaki bene bile aşık olabilirdi. Ya da aşıktı.
