Günün ikinci düzenlenmiş bölümü lütfen yeniden yayınlanıyormuş gibi değilde ilk defa görüyormuş gibi okuyalım.
İlk kez gelenler ve zaten okuyanlarda; oy verip, yorum yazarsanız mutlu olurum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefesi saçlarıma sinmiş, kolları beni çepeçevre sarmışken bir isim vermişti bana.
Bu isim yaşamımın katiliydi.
"Seni ona vermeyeceğim."
Vaadettiği ölümdü ama gitmezsem zaten ölecektim.
İstesem de istemesem de bu çakır gözlerin hayatıma bir şekilde gireceğini zihnime kazır gibi bakarken çırpınmak mantıksız olurdu değil mi?
Kimdi, ne istiyordu bilmiyordum ama o kadınla bir ilgisi vardı.
"Sen benimle geleceksin."
Kirli yaşamının üzerime bulaşan artıkları beni ondan uzaktayken bile tehdit etmeye devam ediyordu.
Önümüzde akıp giden bir yol vardı. Nereye gideceğimizi ne yapacağını kestiremiyordum. Tek temennim cebimde ki tuşlu telefondan o farketmeden Selim'eulaşmaktı.
Selim, evden çıkarken o kadından çaldığım mücevherlerle bana yardım etmesini sağladığım kendi çapında suça meyilli alkoliğintekiydi.
Bu zamana kadar Asu Yıldıran’ın beni bulamamasında ki en büyük faktörken bazı yaptıklarını görmezden gelebileceğimi düşünüyordum.
Zaten görmezden gelmekten başka çaremde yoktu, bir arkadaşı geçtim benim tanıdığım biri bile yoktu bu koca şehirde.
İstememişti, beni kendine mecbur bırakıp işkence ettiren ruh hastasının tekiydi ve ben zenginliğinden aldığı güçten beslenen bu şeytanın karşısında yıkık dökük daha on dokuz yaşında bir kızdım.
