Gecikme için tekrar ve tekrar söylüyorum ki üzgünüm, umarım telafi niyetinde beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.
Sevgilerimle.
Gidebilirsin, annen kapımın ardında kollarını açmış seni bekliyor.Karşımdaki buğulanmış aynayı kolumun tersiyle sildim. Bal kahvesi gözlerim incelediği kendi bedeni değilmişçesine, ürkek bir ifadeyle bana kaçamak bakışlar atıyordu.
Gözlerim yorgunluk ve uykusuzluğun etkisiyle içe çökmüş, kırmızı dudaklarım yüksek ihtimalle nemlendirmediğim için kurumuş, çatlaklardan kan sızacak bir hale gelmişti.
"Bir araya gelmeyeceğiz ama ayrılmayacağız da küçüğüm."
Zihnim kirli oyununu sürdürürken onu rahatsız etmeden kendimi süzmeye devam ettim.
Tenime tezat bir şekilde koyu bir siyah olan saçlarım ıslaklığın etkisiyle omuzlarıma dökülürken üzerimde ki kısa bornozun yer yer açık bıraktığı, boynum ve çevresinde ki çürüklere baktım.
"Piyon." Aynada ki aksim bana burun kıvırmış acizliğimi yüzüme vuruyordu.
"Değilim, bu sefer ben kazanacağım."
Aynada ki suretim küçümsercesine yüzüme bakarken, kabahatli bir çocuk gibi gözlerimi kaçırıyorum.
"Sen annenden korkan bir çocuksun hâlâ."
Çokta uzak olmayan anılarımdan biri daha eşlik ediyor aynada ki suretime.
"Sen annenin sözünden çıkan bir çocuktan fazlası değilsin."
Kalbime batan kırıklara rağmen gülümsüyorum ona. Güven verircesine değil onlarınkine benzer bir delilikle.
Anılar zamansız katiller olup beni korkutmadan önce suretimi onu şaşırtacak kadar uzun bir süre gülerek izliyorum.
"Sana kendini savunacak alanlar bırakıyorum, bunun kaderin olduğunu kabul ettirip tek kelime bile etmene izin vermeyebilirdim."
Hissettiğim acıdan gözlerim dolarken bileklerime bağladığı zincirler yüzünden ona ulaşamıyorum.
"Nankörlük ediyorsun."
İçimde acizliğime karışan ilkel bir dürtü oluşuyor. Onu ellerimle parçalamak istiyorum.
Tek yaptığım kendime - yeterince zarar verilmemiş gibi- zincirli bileklerimi kopartacak şekilde çekerek zarar vermek oluyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATRAN KARASI +18
ChickLit❝Sadece kraliçe değil; bu kez avcı da kalbini istiyor, pamuk prenses.❞