6.BÖLÜM
PERDENİN ARKA YÜZÜ
"Allah'ım neler oluyor sen yardım et , kızımı koru" . Neler oluyor hala öğrenemediniz mi bu kadar adamsınız ne işe yarıyorsunuz?
"Sakin olun Burçin Hanım yerini tespit ettim gidiyorum hemen ben Buğlem'i bırakır mıyım sanıyorsunuz? "
Sen nereden buldun beni ? Buraya getirdiklerini nasıl öğrendin ? Buğlem , arabaya doğru giderlerken kafasına takılan soruları bir bir soruyordu Soner'e.
"Gerçekten bunu bana mı soruyorsun ? Ben senin kafanda bir izlenim yaratmışımdır diye düşünmüştüm aslında . Seni buraya getirenlerden biri adamımdı normalde de onların içinde yer alıyor seni buraya getirdiklerinde bana haber verdi bende geldim."
O zaman senin bu adamla bir derdin olmalı ki içeride adamın var . Buğlem bunu söylediği anda Soner önüne eğik olan başını kaldırdı gözleri yavaşça Buğlem'in gözleriyle buluştu .
" Doğru , var bir derdim var . " Buğlem başını öne arkaya sallayarak anladığını belirtmişti .
Rüzgar esiyordu yerdeki yapraklar adeta cehennemden kaçmaya yer arıyormuş gibi bir oraya bir buraya savruluyor küllerini de Buğlem'in gözlerine atıyordu.
Uu hava da soğudu bir an önce dönmek istiyorum artık . Buğlem üşüdüğünde söyleyince Soner üstündeki deri siyah ceketini çıkardı ve Buğlem'in üstüne geçirdi .
Buğlem bağdaş kurduğu ellerini çıkararak ceketin kollarını geçirdi ve bu hareket onun çok hoşuna gitmişti . Arabaya gelmişlerdi . Soner Buğlem'in kapısını açtı ve hanımlar önden dedi . Buğlem teşekkür etmiş ve arabaya binmişti .
Sonerin arabasının içi de kendi gibi havalıydı. Yerden yüksek bir arabası vardı ve tabanı da alçak değildi. Soner de yan koltuğa oturunca Buğlem arabayı incelemeyi bıraktı ve kafasını cama yasladı .
Soner arabayı çalıştırdığı anda Buğlem'in gözleri yavaş yavaş kapanmıştı . Böyleydi Buğlem arabaya bindiği anda hep uyuyakalırdı.
Soner arada bir yan koltuğunda uyuyan Buğleme bakıyor sonra da yaşananları düşünüp derin derin düşüncelere dalıyordu .
Araba durdu Soner Buğlem'i uyandırmak için arabadan indi Buğlem'in kapısını açtı ve önünde eğildi .
Yüzüne düşen birkaç saç telini arkaya doğru itti . Bir müddet öylece baktı . Sonra da Buğlem'i uyandırmak için yanağını okşamaya başladı .
"Buğlem Buğlem hadi uyan geldik kalk ".
Buğlem yavaşça gözlerini açtı ve kafa salladı . Arabadan inerken tökezledi ama Soner onu hemen kolundan tutmayı başardı .
İyi misin bir şeyin mi var ?
Yok yok ayağım taşa takıldı o kadar.
Buğlem ve Soner enstitünün besinden kapıya doğru ilerliyorlardı .
" Ben çıkıyorum Burçin Hanım Buğlem'i alıp geleceğim ."
Alphard kapıya doğru koşar adımlar ile ilerlemişti ancak karşısına bir anda Buğlem çıkmıştı .
Alphard Buğlemin boynuna sarılmış ve kafasını saçına gömmüştü. Kokusunu içine çekti uzun bir süre sarılmaya devam etti .
Kafasını kaldırdı biraz baktı ve bir şeyi olup olmadığını sordu.
"İyi misn birşey yaptılar mı sana eğer yaptılarsa doğru söyle " .
Alphard çok telaşlı görünüyordu.
Hayır bir şeyim yok iyiyim ben .
Alphard yanımda duran Sonere elini uzatmış ve kardeşim diyip satılmıştı .
Ortamda sesizlik hakim olmuştu Soner ne yapacağını bilememiş ama bu fırsatı da kaçırmak istememişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK RÜYALARIN GERÇEĞİ
Ficção AdolescenteOlağanüstü durumlar sizce söz konusu olabilir mi ? Ya da normaldir ama bugüne kadar biz mi farkedememişizdir . Ya hâlâ bir yerlerde farkedemeyenler varsa ? Ki bence var . Bunun cevabı aslında bu durum ile karşı karşıya gelinince anlaşılabilirdi ve...
