KARANLIK RÜYALARIN GERÇEĞİ

SIR PERDESİ

                         7.BÖLÜM
                      SIR PERDESİ  
Solanda ki tüm gözler aniden benim üzerimde toplanmıştı . Ben bile bu yağtığımın ne kadar doğru olduğunu bilmiyordum . Alphard şaşkınlık içerisinde bana bakarken havada duran , yumruk yapmış eli vurmaktan yarılmıştı .

"Buğlem ...?"
Alphard'ın gözleri gözlerimde buluştuğunda yaptığıma pişman olmuştum ama durması gerekiyordu . Her ne olmuş olarak olsun kimse kimseye şiddet uygulamamalıydı.

Kaşlarım çatık , gözlerim dolu Alphardın dolu gözlerine bakıyordum .

Durmalıydın ... Durmalıydın Alphard başka çare bırakmadın bana vurduğum için özür dilerim ama yapmak zorunda bıraktın beni .

"Hayır Buğlem , Alphard dokunsanız ağlayacak şekilde bana bakıyordu . Yerden kalktı ve onun kalkmasıyla bende yerden kalktım ve ağlayan gözlerine baktım . Alphard'dı bu o kadar naif bir kalbi vardı ki kimseye zarar veremezdi şimdi neden Soner'e acımasızca davranıyordu bu sorunun cevabını bulmam gerekiyordu.

"Alphard'ın dolu gözleri ve önümde duran işaret parmağı gelen sözlerin ağırlıydı galiba .

"Senin hiçbir şey bildiğin yok Buğlem, benim ne yaşadığıma dair en ufak bir fikrin bile yokk. Ama buna rağmen ben mi kötü oluyorum en azından bana nedenini sorabilirdin ! "

Alphard'ın bakışları büyük bir yangının ortasında kalmış gibi hissettiriyordu. Alphard'ı işk defa ağlarken görüyordum ve bu içimdeki duygu selini uyandırmıştı . Şimdi bende ağlıyordum .

Alphardın ellerini tutmuş ona sararcasına bakıyordum .

Alphard hıçkıra hıçkıra ağlıyordu şimdi .

Söyle Alphard , söyle içindeki yangının neden çıktığını söyle .

" Bunu duymaya hazır mısın Buğlem?"
Hazır mıydım ? Doğru an şuan mıydı ? Değilse bile öğrenmek zorundaydım.

Kaşlarım çatılmış gözlerim meraklıydı . Gelecek cevabın ağırlığını hissedebiliyordum . Alphard'ı ikna edercesine dudaklarımı araladım .

"Hazırım . "
Alphard derin bir nefes alıp önce gözyaşlarını sildi daha sonra duruşunu dikleştirdi .

" Bu duyacağın şeyler senin de hoşuna gitmeyecek ama doğru yolu bulacağına eminim . "

"Bu yerde yatan insan var ya öyle büyük bir günah işledi ki Buğlem ben kendimi bulamıyorum ... "

Ben hala söylemesi bekliyordum ama gözüm yerden kalkan Soner'e ilişti. Çok kötü bir haldeydi . Ben Soner'in dağılmış yüzüne , yarılmış kaşına bakarken kulaklarım duymuştu o cümleyi .

" Soner benim kız kardeşimi öldürdü !"

Ben başımı şaşkın bir şekilde Alphard'a döndürdüm . Adeta zaman durmuş beynimden aşağı kaynar sular dökülüyordu . Olamzdı Soner bir katil... olabilir miydi ne kadar tanıyordum ki sonuçta yapar mıydı ? En yakınım dediğine yapar mıydı bunu .

Ben konuşamıyor ağzımı zar zor açabiliyordum .

"N-nasıl yani So-Soner senin kardeşini mi öldürdü? "

"Evet Buğlem yaptı bunu bana , kardeşime yaptıı! Alphard daha da öfkelenerek bağırmaya başladı ve Sonere tekrar saldırmak için yöneldi ama bu sefer izin vermedim .

"Durr dur Alphard yapma bırak gitsin biz seninle gidelim gel . " dedim Alphard'ın kollarını tutarak onu kolundan tuttum ve ileri doğru ittim .

Kapıda duran çoğunluğa içeri girin ne dikiliyorsunuz burada diye bağırdıktan sonra Sonere döndüm ve ona sorgulayıcı aynı zamanda nefret kusan gözlerle baktım .