Karan denilen adam ağaları durdurmuştu bana yaklaşıp "Pekala küçük hanım şimdi o silahları indirmelerini emredin hemen" dedi baya sinir oldum lan ben bu adama sen kim köpek bana emir veriyorsun "Bana hiç kimse emir veremez, hiç kimse"Dedim sinirle bana emir vermelerinden nefret ederdim.
"Pekala mümkünse şu silahları indirin sonra da adam akıllıca konuşup anlaşalım"pekala öyle olsun bakalım
Adamlarıma silahları indirmeleri için bir hareket yaptım hepsi birden silahlarını indirdiği de Karan ağalara dönüp
"Konuşmamız gerekiyor ağalar gidelim de adam akıllıca konuşalım şu meseleyi"dedi ,Karan Ağa bunu dediğinde bende söze atlayıp"Bende geliyorum ki zaten gelmem gerekiyor"dedim herkes bana alaycıl bir şekilde bakıyordu az önce bunları öldürmek üzereyken bunların yaptıklarında baya aptalca
"Hadi doğru söyle elinizdeki silahlar oyuncak değil mi"deyip güldüler bende küçük bir gülümseme verip arkada bir adamın ayağına sıktım silahı herkes bir anda bir adım geriye gidecek oldu bir kişi hariç Karan ağa sanırım bu adamla gerçekten baya işimiz var.
"Merak etme gayet gerçekler ve birazdan bu silahını içindeki bir tek kurşun sizin kafanıza da gelebilir, ama kesinlikle yalnışlıkla"dedim aynı onlar gibi alaycı bakışlarla
"Pekala sen de gel bakalım"dedi Karan, tam gidiyorduk gibi bizim ekibin geldiğini gördüler"Sizler neden geliyorsun"diye sordu tam bir şey diceklerdi ki onları durdurup " gelmeminiz gerekiyor"dedim fiber karşı çıkıp
"Ya hayır olmaz öyle şey"dedi hey ALLAH'IM ya "Fiber eğer ki gelirseniz hepinizi yeniden eğitime sokarım"dedim zaten bunu diyince hepsi birden bahçedeki koltuklara uçtu yani çok normal çünkü eğitimler korku vericiydi
Hemen bizim az önce gittiğimiz odaya gittik ve oturduk ilk önce bir adam söze girdi"Karan ağam bence ikiside ölmeli hem kuralları bilirsiniz"dedi gıcık şey ben bunları sevmedim ya bunlar aşkı ölüm sanıryordu heralde dayanamayıp sordum
"Size göre aşk ne"dediğimde herkes bana baktı Karan ağa konuşmaya başladı"Aşk hayal dünyasından ibarettir küçük hanım"dedi bende küçük bir gülümsemeyle cevap verdim ona
"Yanlış cevap Karan ağa ,aşk ucunda uçurum olan bir yerdir ,aşk hayatın ta kendisidir bazen daha doğrusu çoğu zaman can yakar hayat gibi ,bazen aşk için ölürsün bazen ise aşk için yaşarsın hani bir sözü vardır ya Özdemir Asafı'ın,
Herkes fazlasıyla sevmiş
Ben eksikleriyle de sevmiştim oysa diye,işte aşk budur fazlasıyla değil eksikleriyle sevmektir, bazıları beceremez sever ama içten sever ama diğer kişinin onun yaşayıp yaşayamamasından bile haberi yoktur o yüzden can yakar aşk." Dedim bana uzun bir aüre bakıp önüne döndü hayatı boyunca aşkın ne olduğundan bile haberi olmayan ben nasıl demiştim ki böyle şeyleri.
"Anlaşılan birine aşıksın"dedi düz bir surat ifadesiyle bende aynı şekilde"Hayır hayatıma daha canımı yakacak biri girmedi"dedim sahte bir öksürükle devam etti diğer konuşmasına
"Onları öldüreceğimizi pek sanmıyorum"dedi herkes karşı çıkmaya başladığında sinirlenip elimi masaya vurdum ve arkamdaki silahı çıkardım
"SİZİN YAPTIĞINIZ BÜTÜN ŞEREFSİZLİKLERİ TEK BİR SÖZÜMLE BULUP HAYATINIZI KARARTMAMI MI İSTİYORSUNUZ LAN!!??"dedim herkes sus pus olmuştu bir an işte böyle adam ederler
"Ben gidiyorum bu toplantı bence burada bitti"dedim ve çıktım aşağıya indiğimde annemle babam yoktu ortalıkta tam gidip skrucaktım ki bir ağlama sesi duydum oraya doğru gittiğimde küçült bir kız ayaklarını kendine doğru çekmiş ağlıyordu hızla yanına gidip "İyi misin"de dedim
