Kinakabahang pumasok ako sa opisina ni daddy,ang ayoko sa lahat ay ang labag sa loob akong nagpapaalam kahit ayaw ko pero wala akong magawa.
"Dad,"Tawag ko sa kanya.
Kausap niya si whestley pero biglang sumeryoso ang tingin nang bumaling siya sa akin.Si whestley naman ay agad na umalis ng opisina,bakit?
"What do you need?"He asked,parang di anak ah.
"Dad...I want to live on my o-own,alone."Kinakabahang saad ko.
"Can you stop the 'dad' thingy,go ahead,live on your own,but don't expect me to buy your needs."He stated,i keep my self calm as i can, remember west...hindi ka iiyak sa harap niya.
"T-thankyou..."Saad ko bago tipid na ngumiti at tinalikuran na siya,napahinto din ako agad ng banggitin niya ang pangalang hindi ko inakalang sasabihin niya.
"Do you think i won't know about your brother?"He asked,i frozed.
Dahan dahan akong humarap sa kanya,nanginginig bago magsalita,"Dad please!Wag mo siyang idamay,inosente siya!"Tuluyan nang bumuhos ang mga luha ko.
"Galit ako sa kanya,galit na galit."Halos pumutok na ang kanyang mga ugat.
"Please,dad..."Paghagulhol ko.
"Why do you keep on protecting him!?He's the reason why she died!"Sigaw niya.
"Hindi niya kasalanan!Kasalanan ko!Kaya nga galit ka sa akin diba?"Sigaw ko pabalik sa kanya.
All the memories in my mind is fucking blurred,but i'm sure of something... It's my fault, it's me who need pay for the sins.
Nanahimik siya...
"Dad leave him alone,just blame me!"Sigaw ko pa.
"Yeah you're right, you're the reason why she died."Malamig na sabi niya habang nanlilisik ang mga mata.
"You will suffered west!I will blocked all of your bank accounts and i will cut all of your credit card!"Sigaw niya.
Nanuyo ang luha ko,finally makakalaya na ako.
"Thankyou dad..."I whispered before turning my back on him.
Pagkalabas ko ay tinaasan ako ng kilay ni Leticia,nasa labas pala siya,narinig siguro ang sigawan namin sa loob.Hindi ko siya pinansin at agad na dumeretso sa kwarto ko.
Aalis na ako sa Lorenzo's Village,hindi ako magdadala ng kahit anong mga gamit galing dito.Naligo lang ako at nagbihis,pagkatapos ay niligpit ko na ang mga kailangan kong iligpit.Lumabas agad ako ng aking kwarto at kaagad na bumaba sa hagdan.
Akmang lalabas na ako nang bigla akong tawagin ni whestley,nangunot ang noo ko bago siya lingunin.
"What?"I asked.
"I just wanted to say that...wag kanang babalik,ayaw ko nang makita ang pagmumukha mo dito,"She smiled.
"Ayaw ko na din makita ang pagmumukha mo kaya hindi na talaga ako babalik ,"Sagot ko bago ko siya talikuran.
Nang makalabas na ako ng village ay nag abang akong jeep,nang makasakay na akong jeep ay nakahinga ako ng maluwag.Sa wakas makakalaya na ako,doon muna siguro ako mag sstay habang naghahanap ng malilipatang condominium.
Nagpara na ako at agad na bumaba ng jeep,pagkarating ko doon ay agad akong pumunta sa elevator,pinindot ko ang floor ni wade at naghintay.
***
YOU ARE READING
The Unforgettable Melody (EL VENICE SERIES #1)
RomanceWhy do we need to always sacrifice our happiness in order to make them satisfied? It's like surrendering your own life just to save someone. "I'd rather die than living in this miserable world. I never ever been happier!" -WEST LORENZO