CHAPTER 12

11 4 1
                                    


Weeks had passed and everything is fine. As usual pagkatapos sa school ay dederetso ako sa condo ko para magpalit ng uniform at pupunta agad sa aking pinagtratrabahuan. Brandon didn't know that i'm working while studying and I don't have any plan yet on telling him,sa ngayon itatago ko muna.



Kaagad akong nagpara ng tricycle para pumunta sa restaurant na pinagtratrabahuan ko,wala si brandon ngayon dahil nagkaproblema daw sa banda nila.




Pagkarating ko doon ay sinalubong agad ako nang sermon ng isa sa mga old staff dito.

"Late kana naman west!"Saad nito habang nakakunot ang noo,hindi maipinta ang mukha nito.


"Sorry po...Na traffic,"I explained.


"Sa susunod agahan mo para hindi ka ma traffic!"Padabog itong nagmartsa paalis sa harapan ko.



Ako naman ay nagsimula nang punasan ang mga kabanting lamesa.Habang nagpupunas ay aksidenting nahagip ng aking mga mata ang kakaparada lang na mga kotse sa labas ng restaurant.


Agad na nanlaki ang mga mata ko nang makita kung sino ang mga lumabas dito,ang banda ng El Venice,isa isa silang nagsilabasan, ngunit ang kanina pa inaabangan ng aking mga mata ay hindi ko nakita. Si brandon...



Nataranta ako nang magsimula na silang maglakad papasok dito,binilisan ko ang pagpupunas sa huling mesa at gagad na nanakbo. Ayokong makita nila ako dito.


Nang makarating ako sa kusina ay nakiusap ako kay gretchen na ako muna sa mga hugasin.



"Bakit?"Takang tanong nito.



Tumingin muna ako sa gawi nila gael bago sumagot dito. "Basta..."Saad ko bago siya naguguluhan na umalis sa mga hugasin.



Nakahinga ako ng maluwag nang makita si gretchen na inaasikaso na ang mga El Venice. Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit wala si brandon.


Habang naghuhugas ng baso ay nakarinig ako ng sigawan sa labas.


"Tanga kaba?!"Sigaw ng kung sino sa labas.



Nang silipin ko ito ay nagulat ako nang makitang nandun din si whestley.


"Kasama siya?"Tanong ko sa sarili ko.



Kaagad ko namang dinaluhan ang mangiyak ngiyak na si gretchen.


"Ma'am sorry po..."Paghingi niya ng tawad.


"No! Answer my question!Tanga kaba?!"He asked again.



Dahil hindi na ako nakapagpigil ay nakisali ako,pinapainit ni whestley ang ulo ko.


"Ikaw bobo kaba?"Inis na tanong ko sa kanya.


Lahat sila ay nakatingin sa akin nang may pagtataka.



"West?What are you doing here?"Tanong ni gael pero hindi ko siya pinansin.



"And you have the audacity to call me bobo!"Nanggagalaiting sigaw niya.


"I'm asking you moron!"Balik na sabi ko,napapalakpak naman ang gagong si eros.

"Oo nga naman,"Gatong ni zenryos.

"I will say this to da—"I cut her off.


Ngumisi ako."And do you think that I'm scared?"Sarkastikong tanong ko.


"Wala kapa ding pinagbago whestley,nakadepende kapa din sa kanila at hindi mo kayang sumuway."Naaawang sabi ko bago siya matamis na ngitian,kitang kita ko ang pagpapalit ng kanyang ekspresyon.

The Unforgettable Melody (EL VENICE SERIES #1)Where stories live. Discover now