Never Let You Go

1

တီးဝိုင်းက တီးခတ်နေတဲ့တေးသံတွေက
သာသာယာယာ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းနဲ့
ခန်းမတစ်ခုလုံး ပျံ့လွင့်နေသလို
ဝတ်ကောင်းစားလှနဲ့လူတွေက ဟိုတစ်စု၊
သည်တစ်စုနဲ့။

ပါတီတစ်ခု။

တေးသံတွေကြားထဲက ချွင်ခနဲ ချွင်ခနဲ
တိုက်လိုက်ကျတဲ့ ဖန်ခွက်ခြင်းထိခက်သံတွေ။
တိုးတိုးတစ်မျိုး၊ကျယ်ကျယ်တစ်မျိုးထွက်လာတဲ့
စကားသံတွေနဲ့ ရယ်သံတွေ...။

"ခဏသည်းခံလိုက်ဦး..အရေးကြီး
ဧည့်သည်တွေလဲကုန်လောက်ပြီဆိုတော့..
ခဏနေ ပြန်တော့မှာ.."

Sunghoonက ခေါင်းငုံ့ကာ Sunoo နားနား
ကပ်ပြောလာသည်။ပြီးတော့ သွားစွယ်တွေ
ပေါ်လာတဲ့အထိ ပြုံးလိုက်တာမို့
အများအမြင်မှာတော့ ရယ်စရာတစ်ခုခုကို
ပြောရင်း ကျီစယ်နေသကဲ့သို့..။

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေက ဟန်ဆောင်ပြရုပ်တွေ
ဆိုတာကို သူတို့နှစ်ယောက်ရယ်၊
ဘုရားသခင်ရယ်သာ သိသည်။

"ကျနော် ခဏထိုင်နားချင်လို့...ပြောစရာကိစ္စတွေ
မပြီးသေးဘူးဆို ကျနော့်ကို ခဏထားခဲ့လို့
ရမလားဟင်.."

Sunooအလိုက်သင့်ပြုံးပြီး တိုးတိုးလေး
ပြန်ကပ်ပြောလိုက်သည်။ မသိလျင်နှစ်ယောက်က
ချစ်ခင်ကြင်နာနေကျတဲ့ စုံတွဲလေးအတိုင်းပင်။

ဒါပေမဲ့ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုဆိုတာအဝေးကြီး။
ဟန်မပျက်တွဲထားရတဲ့ လက်တစ်ဖက်သည်
သူ့ကို ဘယ်လောက် ပင်ပန်းစေသည်ကို
Sunooကိုယ်တိုင်ဘဲ သိသည်။

Sunooက ပါတီတွေကိုမကြိုက်။လူရှုပ်တဲ့
နေရာတွေနဲ့အဆင်မပြေ..တကယ်ဆို Sunghoonကလဲ Sunooကို မခေါ်လာချင်သလို
သူ့ဘေးမှာ Sunooရှိနေခြင်းကိုလဲ
သဘောမကျပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုပွဲမျိုးများတွင်
Sunooသည် Sunghoonလက်ကို
ချိတ်ထားပေးရန် လိုအပ်သည်။
ဒါကို သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသိသည်။

Sunghoonက တစ်ချက်တော့ စဉ်းစား
နေသေးသည်။ဒါပေမဲ့ အခြေနေသိပ်မဟန်အောင်
ပင်ပန်းနေတဲ့ Sunooပုံစံကြောင့်ဖြစ်မည်..။
လူရှင်းတဲ့ စားပွဲတစ်ခုဆီခေါ်လာကာ
ထိုင်ခုံကို ဆွဲထုတ်ပေးပြီး သူ့ကိုထိုင်စေတယ်..။