The More You Hate, The More You Love.

1

Ordinary Day for Student Athletes. The Lady Eagles just finished their morning training. As usual, lahat sila pagod at nakahilata na sa oval. Ang iba, nakatulog na sa sobrang pagod at hindi na namalayan ang oras.

"Shit! shit! Guys! Gising na. Malalate na tayo. 7:30 na, hindi pa ako nakakapagshower." Sigaw ni Jia nang magising siya.

"Ohh Jia, Chill! Wala kaming class ng morning, so it's fine." Sagot naman ni den.

"Kami rin!" Almost everyone has no class. Kaya si jia lang talaga ang nagpapanic.

Patakbo siyang pumunta sa eliazo para mag shower dahil nga 8:00 ang class niya and may exam pa sila. Kulang nalang ay liparin niya mula oval hanggang eliazo.

After niyang magshower ay dali dali siyang nagbihis at kinuha ang mga gamit niya. Kahit alam niyang late na siya dahil 7:50 na at kailangan niya pang pumunta sa kabilang building ay nagmamadali pa rin siya.

"Boooogsh" Nalaglag lahat ng gamit niya ng nabangga siya ng isang lalaki.

"Miss, pasensya na ha." Sabi nung lalaking nakabangga sa kanya habang pinupulot yung mga gamit niya.

Inis na inis si jia dahil sa lahat ba naman ng oras na pwede siyang mabangga, ngayon pang late na siya.

Pagkadating niya sa klase ay nagsisimula na silang magexam.

"Ms. Morado, ang aga mo yata?" Bati ng prof niya with a sarcastic tone.

Jia: Sorry, Sir. Do I have to explain?

Prof: No need. I don't have time for nonsense excuses. Take a seat, and start answering. Here's your paper.

Umupo na si jia at nagsimulang magsagot.....

Jia: SHIT!

Prof: Is there any problem Ms. Morado? *habang nakataas ang kilay*

Jia: Ohh sorry. Nothing, sir.

Could this day get any worse? This is a math test, and I left my calculator. How can I answer all these? Ughhh Jia! Inis na sabi ni jia sa kanyang sarili.

Wala siyang ibang choice kundi manghiram sa kanyang katabi.

"Uhh excuse me, can I borrow your calculator?" Tanong ni jia sa katabi sa kanyang left.

"Gamit ko pa eh. Sorry."

Nakita niyang hindi ginagamit nung katabi niya sa right yung calculator.

"Pwede pahiram ng cal... Ay wag nalang pala." Bigla niyang binawi ang sasabihin niya nung nalaman niya kung sinong may ari ng calculator.

The bell rang and the time is up. Walang magawa si jia kundi ipasa ang blanko niyang papel. She knows she failed the exam.

Palabas na sana siya ng room ng biglang may tumawag sa kanya.

"Looks like this day is worse than you ever thought huh?" Sabi nung lalaki habang nakataas pa ang paa sa upuan.

Ang boses na yun. Ang boses na pinagkakinaiinisan ni jia. She wants to go out pero pikon na pikon siya at gusto niyang sigawan ito.

"Look, kalahati palang ng araw pero I can conclude that this is the worst day ever. Kaya please, wag mo nang dagdagan." Mahinahong sabi ni Jia.

"Kung hiniram mo lang yung calculator ko edi sana nabawasan manlang yung mga kamalasan na nangyayari sayo ngayong araw, diba?" Sagot nung lalaki.

Jia: Kung sayo lang rin naman ako hihiram, bakit pa? Eh dahilan na naman yan para may masumbat ka sa akin eh.

"So inuna mo pa yung pride mo over your grades? Jia, nang dahil sa ginawa mo, mas lalo mo lang pinadali ang buhay ko haha." Pang iinis nung lalaki.

Jia can't take it anymore. Nakaclose na yung fist niya and she can burst any moment now.

Jia: Miguel! Wala ka na ba talagang ibang magawa sa buhay kundi ang asarin ako?

Miguel: Nabuhay nga siguro ako para inisin ka.

Jia: Urghhh!! Sana di ka nalang pinanganak! Kabwiset!!!

Padabog na lumabas si jia ng room habang nakakunot ang kanyang mukha.
Habang papunta siya sa cafeteria, nakasalubong niya ang batchies niya.

Mich: What's with the face, babe??

Kim: Ahh alam ko na. Miguel??

Pagkabanggit naman ni kim nun ay napabuntong hininga nalang si jia.

Jamie: I guess we're right. Haha *sabay apir dun sa tatlo except kay jia*

Ana: How was your day with miguel naman? And how's your class?

Jia: Don't ask me. This is the worst day ever.

Umorder sila sa at naglunch na pero tahimik pa din si jia at parang hindi pa rin nakakaget over sa mga kamalasang nangyari sa kanya kanina.

After lunch, dumeretso na agad siya sa BEG dahil wala na siyang class ng hapon. Nag ppractice siya magtoss ng magtoss.

"Pssst!" "Pssst" "pssst" "pssst"

Jia: Who's that? (Tanong ni jia na medyo natatakot na.)

Bigla namang namatay ang ilaw kaya kinabahan na talaga siya.

"Hihihihihihihi" (tawa ng dwende)

Jia: Di magandang biro ha.

"Wahahahaha" (tawa ng demonyo)

Takot na takot na siya at umiiyak na siya this time.

Jia: P..please *sob* this..is not....a *sob* good j..joke..*sob*

Sobrang dilim na kaya wala siyang makita. Habang umiiyak siya at naglalakad, hindi niya namalayan na nasa may matalas na part siya. Kaya naman nagasgas ang braso niya dito.

Jia: OUCH! Araaaay.

Bigla namang bumukas yung ilaw at isang miguel ang nagmamadaling tumakbo papunta kay jia.

Miguel: Jia, ayos ka lang? What happened?

Jia: Aha! Sinasabi ko na nga ba eh. Ikaw na naman ang may pakulo nito. Tatakutin mo ako tapos lalapit ka sakin at tatanungin ako kung ayos lang ako? Ayos ka rin eh no?

"H..hindi ah. Hindi ako yun." Pagdedeny ni miguel. Ngunit tinaasan lang siya ng kilay ni jia.

Miguel: Oo na. Ako nga. Atleast concerned ako sa'yo no? Pasalamat ka jan. Hay nako. Makaalis na nga.

Jia: Hoy lalaki! Hindi mo manlang ba gagamutin tong mga sugat ko?

Miguel: Kaya mo na yan. Super setter ka tapos di ka marunong gumamot ng sarili mong sugat? Tsss bye. Goodluck sa mga moomoo. Awooo

Hindi na sumagot si jia kaya akala niya ayos na. Pagtalikod nya ay nakaramdam nalang siya na may nangbato ng bola sa ulo niya.

Miguel: Aray!!

Jia: HAHAHAHA buti nga. :P

Miguel: Bakit mo ako binato?

Jia: Bakit di ka umilag? Baseball player ka diba? Dapat pinalo mo gamit yung bat mo.

Miguel: Kita mo namang wala akong bat diba?

Jia: So ako pa mamromroblema nun?.. Aaaaaray...

Napasigaw na naman si jia sa hapdi nung mga sugat niya. Tumakbo na si Miguel palabas ng gym.

Hindi alam ni jia kung pano niya lilinisin yung sugat niya. Sobrang gentleman mo, Miguel. Sobra. Sabi niya sa sarili.

Habang nililinis niya ang kanyang sugat gamit ang towel na basa, ay nagulat siya ng may umagaw nun sa kanya.

"Ako na."