"Tapos na ang pagiging reyna mo sa hospital ko kaya makakaalis ka na, umalis na lang kayo ng maayos dito kung ayaw niyo security guard pa mismo ang kumaladkad sainyo palabas dito, saad ni
Mr. Park.
"Yung ginawa mo noon sa anak anakan ko(Reffering to camille) pinalampas ko, pero itong ginawa niyo sa panganay kong anak hindi ko na ito papalampasin pa, saad ni Mr. Park.
Wala ng nagawa pa sila rhea kundi ang umalis sa hospital.
"Anak kamusta ang ate mo?, tanung ni Mr. Park.
"Ok na si noona dad need lang niya magpahinga para mas mapabilis ang recovery niya, saad ni Dr. Loey.
Tumango na lamang si Mr. Park.
"Btw mas mapapabilis siguro ang recovery ng ate mo if iuuwi natin siya sa korea, doon siya magpagaling mas magiging maayos ang kalagayan niya doon, saad ni Mr. Park.
"Mas mabuti nga siguro yun dad di bale ipapa asikaso ko na ang private emergency plane natin, saad ni Dr. Loey.
Tumango na lamang ulit ang daddy niya.
"Btw kamusta na nga pala si camille?, pag aalalang tanung ni Mr. Park.
"She's fine dad, saad ni Dr. Loey.
"Balita ko need daw ng kidney donor ni camille, saad ni Mr. Park.
"Yes dad but ginagawan na namin ng paraan, saad ni Dr. Loey.
Sabay hinawakan ng dad ni loey ang balikat niya at sabay sabing.
"Anak alagaan mo si camille ha wag mo siyang pababayaan, saad ni Mr. Park.
"Yes dad kahit hindi mo po sabihin yan po ang gagawin ko, saad ni Dr. Loey.
Napangiti naman ang daddy niya.
"Sige na babalik na ako sa office ko btw alam na pala ng mom mo ang tungkol kay camille pupunta nga dapat siya dito sa Pilipinas kaso sabi ko sa kanya na wag na babalitaan ko na lang siya doon, saad ni Mr. Park.
"Mas ok na rin po na di na tumuloy si mom dito para di siya masyadong mag alala kay camille, saad ni Dr. Loey.
Tumango na lamang ang daddy niya saka bumalik na ang daddy niya sa office nito samantala sila loey ay nagtungo na sa 2nd floor para dalhin si ysabell dun at ng madala na nila ito sa isa pang Vip room ay saka bumalik si loey sa Vip room kung nasaan naka confine si camille.
Magdamag nag bantay si loey kay camille halos umaga na siya natulog sa kakabantay dito.
Kinabukasan:
Nang masilayan ni camille si haring araw ay nagising siya at napansin niyang mahimbing na mahimbing ang tulog ni loey sa sofa, kaya naisipan nitong lapitan si loey.
Nang makalapit na siya kay loey ay tinitigan niya ito ay hinimas himas ang buhok at ang matangos na ilong ni loey.
"Grabe gwapo ka pala sa malapitan heheh thank you for everything loey i promise i will never leave you alone, saad ni Dr. Camille sa sarili niya.
Saka hinalikan niya ito sa noo hanggang sa nagising na si loey at nakita niyang nasa tabi niya si camille.
"Babe gising ka na pala bakit tumayo ka sa kama mo halika sasamahan na kitang bumalik dun, saad ni Dr. Loey.
Sabay umupo ito sa tabi ni loey at saka ipinatong niya ang braso ni loey sa balikat niya pagkatapos ay yumakap siya dito.
"Bakit babe may problema ba? May masakit ba sayo, sunod sunod na sambit ni Dr. Loey.
"Wala naman gusto ko lang yakapin ka at sabihin na i love you and thank you for everything, saad ni Dr. Camille.
Napangiti naman si loey dito.
"I love you so much camille, saad ni Dr. Loey.
"Btw nagugutom ka na ba? Gusto mo ng mag breakfast, saad ni Dr. Loey.
"Hmm... oo, saad ni Dr. Camille.
"Sige ibabalik na muna kita sa bed mo, saad ni Dr. Loey.
"Ahm wag na gusto ko sumama sayo bumili ng breakfast natin, saad ni Dr. Camille.
"Wag na baka kung mapano ka pa alam mo naman na hindi ka pwedeng mapagod diba, saad ni Dr. Loey.
"Ano ka ba okay lang ako basta kasama kita feeling ko malakas na ako at wala na akong nararamdamang sakit, saad ni Dr. Camille.
"Tsaka medyo naboboring kasi ako dito e kaya please isama mo na ako, saad pa nito.
"Okay sige na nga isasama na kita hay naku napakakulit mo talaga hay bakit ba hirap ako makahindi sayo, pabirong saad ni Dr. Loey.
Napangiti na lang si camille.
Saka kinuha na muna ni loey ang dextrose ni camille at saka sila lumabas ng room.
Isinakay ni loey si camille sa wheel chair dahil kahit konting galaw lang nito ay mabilis na siyang nakakaramdam ng pagod.
Pasakay na sila ng elevator ng makasalubong nila ang kuya ni camille.
"Oh loey saan kayo pupunta? Tanung ni Dr. Charlie.
"Oo nga papunta sana kami sa room ni camille e kaso mukhang nalate kami, saad ni Dr. Jhane.
"Ahm mag bebreakfast lang kami ni camille sa labas gusto niya daw sumama e, hindi ko rin naman siya mahindian, saad ni Dr. Loey.
"Ahh ganun ba sige basta wag kayong magtatagal dun ibalik mo agad si camille dito alam mo naman di dyan pwede mapagod, saad ni Dr. Charlie.
"Okay Don't worry bro ako ng bahala kay camille, saad ni Dr. Loey.
"Okay sige bayaw ingat kayo, saad ni Dr. Charlie.
At napangiti naman si loey sa sinambit ng kuya ng kanyang kasintahan. Saka umalis na nga sila.
Samantala sila charlie ay nagtungo na lamang sa room kung nasaan si ysabell.
206 VIP Room:
"Bro kayo pala, saad ni Dr. Keith.
"Goodmorning, saad nina Dr. Charlie at Dr. Jhane.
"Goodmorning din sainyo, saad ni Dr. Keith.
"Btw hindi ka umuwi kagabi?, takang sambit ni Dr, Charlie.
"Hindi, hindi ko kasi kayang iwan si ysabell dito, saad ni Dr. Keith.
Tumango na lamang si Charlie.
"Btw kamusta na pala siya(Reffering to Ysabell), saad ni Dr. Charlie.
"Ganun pa rin bro hindi ko nga alam kung bakit until now di parin siya nagigising, saad ni Dr. Keith.
"Sinubukan mo na bang i brain CT scan yan saad ni Dr. Charlie.
"Hindi pa e sabi ng doctor niya pag di pa daw nagising ngayon si ysabell susubukan daw nilang i brain CT scan ang pasyente, saad ni Dr. Keith.
Napatango na lamang sila charlie.
YOU ARE READING
~Emergency L❤ve~👨❤👩(Bk1) (Completed✔)
RandomCompleted✔ This story is about a great doctor👨⚕️ and how he sacrificed himself for the woman he loved💗👩⚕️
